Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Jak czytać książkę" moglibyśmy ocenić jako pretensjonalną i wręcz snobistyczną pozycję, jeśli próbowalibyśmy jej treści wydedukować z okładki, spisu treści, bądź listy rekomendowanych lektur na samym końcu książki. I bylibyśmy w błędzie. Otóż autorzy owszem, nie patyczkują się z czytelnikiem, ale również podchodzą do tematu przystępnie, cierpliwie i z szczerą nadzieją, że ich porady pomogą. Nic więc dziwnego, że książka jest bestsellerem od jej pierwszego wydania w 1940 roku. Poleciłabym ją każdemu, ale w szczególności czytelnikom szczerze pragnącym poprawić swoją technikę czytania ze zrozumieniem, ludziom czytającym szeroko pojętą literaturę każdej kategorii, a także tym, których, być może, pojęcie literatury faktu, poezji czy pozycji naukowych przeraża, bo nie mają doświadczenia w sięganiu po takowe teksty. Oprócz technik jak czytać szybciej, jak dodawać adnotacje (dla niektórych to nie do pojęcia, a jednak polecam!),jakie istnieją poziomy czytania ze zrozumieniem i co czytać, by być "oczytanym", książka przede wszystkim pomogła mi zaakceptować, że do każdego typu książki powinniśmy podchodzić nieco inaczej. Podobały mi się sugestie, by stale kwestionować przesłania autorów w wielu kategoriach literatury faktu (szczególnie filozofii),by do poezji podchodzić inaczej niż do sztuk, jak najlepiej czytać nauki społeczne, dowiemy się jak ważne są tytuły i spisy treści, a nawet jak używać słowników i encyklopedii! Wspaniała lektura, do której na pewno jeszcze wrócę. Bo nie ma nic złego w czytaniu tej samej książki wiele razy.