Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie często sięgam po tego typu poradniki, ale został mi gorąco polecony więc sceptycznie, choć z otwartym umysłem, przeczytałam. Krótki, do rzeczy i z naprawdę praktycznymi poradami, które dały mi do myślenia na jeszcze długo po skończeniu lektury.
Jak tytuł sugeruje, książka mówi o tym, że wszyscy możemy być szczęśliwi, a by pomóc owe szczęście osiągnąć, powinniśmy pamiętać o kilku bardzo prostych pojęciach, mających za zadanie dodać nam perspektywy do życia.
Na przykład nasze myśli, te przelatujące przez nasz umysł dzień w dzień, te negatywne i krytyczne. Wpłyną na nasze samopoczucie jeśli im na to pozwolimy, lub możemy zaakceptować, że wszystkie nasze myśli nie odzwierciedlają rzeczywistości i nie musimy ich rozpamiętywać. Możemy się zamiast tego skupić tylko na tych, które zasługują na naszą uwagę.
To jedna z tych książek, których praktyki można natychmiastowo wkluczyć w życie. Z pewnością jeszcze nie raz do niej wrócę gdy samopoczucie będzie potrzebowało dopingowania.

Nie często sięgam po tego typu poradniki, ale został mi gorąco polecony więc sceptycznie, choć z otwartym umysłem, przeczytałam. Krótki, do rzeczy i z naprawdę praktycznymi poradami, które dały mi do myślenia na jeszcze długo po skończeniu lektury.
Jak tytuł sugeruje, książka mówi o tym, że wszyscy możemy być szczęśliwi, a by pomóc owe szczęście osiągnąć, powinniśmy...

"Jak czytać książkę" moglibyśmy ocenić jako pretensjonalną i wręcz snobistyczną pozycję, jeśli próbowalibyśmy jej treści wydedukować z okładki, spisu treści, bądź listy rekomendowanych lektur na samym końcu książki. I bylibyśmy w błędzie. Otóż autorzy owszem, nie patyczkują się z czytelnikiem, ale również podchodzą do tematu przystępnie, cierpliwie i z szczerą nadzieją, że ich porady pomogą. Nic więc dziwnego, że książka jest bestsellerem od jej pierwszego wydania w 1940 roku.
Poleciłabym ją każdemu, ale w szczególności czytelnikom szczerze pragnącym poprawić swoją technikę czytania ze zrozumieniem, ludziom czytającym szeroko pojętą literaturę każdej kategorii, a także tym, których, być może, pojęcie literatury faktu, poezji czy pozycji naukowych przeraża, bo nie mają doświadczenia w sięganiu po takowe teksty.
Oprócz technik jak czytać szybciej, jak dodawać adnotacje (dla niektórych to nie do pojęcia, a jednak polecam!), jakie istnieją poziomy czytania ze zrozumieniem i co czytać, by być "oczytanym", książka przede wszystkim pomogła mi zaakceptować, że do każdego typu książki powinniśmy podchodzić nieco inaczej. Podobały mi się sugestie, by stale kwestionować przesłania autorów w wielu kategoriach literatury faktu (szczególnie filozofii), by do poezji podchodzić inaczej niż do sztuk, jak najlepiej czytać nauki społeczne, dowiemy się jak ważne są tytuły i spisy treści, a nawet jak używać słowników i encyklopedii!
Wspaniała lektura, do której na pewno jeszcze wrócę. Bo nie ma nic złego w czytaniu tej samej książki wiele razy.

"Jak czytać książkę" moglibyśmy ocenić jako pretensjonalną i wręcz snobistyczną pozycję, jeśli próbowalibyśmy jej treści wydedukować z okładki, spisu treści, bądź listy rekomendowanych lektur na samym końcu książki. I bylibyśmy w błędzie. Otóż autorzy owszem, nie patyczkują się z czytelnikiem, ale również podchodzą do tematu przystępnie, cierpliwie i z szczerą nadzieją, że...

Post-apokaliptyka dla nastolatków. Tak mogłabym powieść podsumować. Były już cztery fale podboju planety. Była epidemia, były powodzie powodowane wygenerowanymi przez obcych tsunami, ale teraz jest fala piąta i nikt z ocalałych nie wie, czego się spodziewać, czego się obawiać.
W książce przeskakujemy pomiędzy kilkoma punktami widzenia bohaterów, co warto wiedzieć przed zagłębieniem się w lekturę, bo mnie to nieco wytrąciło z równowagi i nie do końca mogłam się połapać co się dzieje momentami. Jako narratorów mamy szesnastoletnią Cassie, jej małego braciszka Sammy'ego i kolegę ze szkoły - Bena. Każdy z bohaterów ma inną historię do opowiedzenia, a ich drogi w końcu się krzyżują w trzymających w niepewności okolicznościach.

Bardzo mi się początkowo podobały te niedopowiedzenia, ta tajemniczość i zastanawianie się "co się stało", bo historia zaczyna się już grubo po inwazji i o samym ataku dowiadujemy się ze wspomnień głównej bohaterki - Cassie. Później jednak stwierdziłam, że nie podoba mi się gdzie fabuła zmierza, bo nagle, ni z tego ni z owego, na pierwszy plan wcisnął mi się jakiś gościu i zaczął romansować. Nie zrozumcie mnie źle - nie mam nic przeciwko romansom ani wątkom romantycznym w książkach. Tutaj po prostu nieco zbiło mnie to z tropu, bo jest świat post-apokaliptyczny i spodziewałam się akcji i przygód, a tu nagle mi fabułę zwalnia jakiś przystojniak co świetnie potrafi polować i opatrywać rany
Niemniej jednak, Cassie była fajną bohaterką. Zabawna, sarkastyczna i potrafiła o siebie zadbać. W końcu sama starała się przetrwać w tak nieprzyjaznym świecie. Lubiła też analizować wszystko w swojej głowie i komentować zachowanie Obcych, co nieraz było komiczne. Jej młodszy brat był natomiast uroczy i bardzo przyjemnie czytało się z jego naiwnego punktu widzenia.
Jak wspomniałam wcześniej, zmiana punktów widzenia początkowo bardzo mnie zmyliła, bo w ogóle się nie spodziewałam, że nagle narrator mi się zmieni. I z tego względu początki drugiego czy trzeciego rozdziału czytałam przez chyba ze dwie strony zanim się zorientowałam, że mamy inną postać na głównym planie. Ponadto, na pewnym etapie historii staje się dość oczywiste, że w pewnym momencie naszych trzech głównych bohaterów się wkrótce spotka. A ponieważ tego tak strasznie wyczekiwałam, myślałam, że spotkają się jakieś pięć razy, zanim to się właściwie stało.

Zanim przeczytacie musicie wiedzieć jedno: to sci-fi dla młodzieży. Powieść lekka, choć pełna przygód, a jej bohaterowie są młodzi i pojawia się pomiędzy nimi dość przewidywalny wątek romantyczny. Warto jednak dodać, że wśród tego wszystkiego pojawiają się również naprawdę interesujące wątki rodzinne, intryga i etyczne, gdy bohaterom przychodzi wybierać kto powinien zginąć, a kto nie.

Post-apokaliptyka dla nastolatków. Tak mogłabym powieść podsumować. Były już cztery fale podboju planety. Była epidemia, były powodzie powodowane wygenerowanymi przez obcych tsunami, ale teraz jest fala piąta i nikt z ocalałych nie wie, czego się spodziewać, czego się obawiać.
W książce przeskakujemy pomiędzy kilkoma punktami widzenia bohaterów, co warto wiedzieć przed...