Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorzy napisali sobie tytuł, a potem przelali na papier, co im w duszy gra. Czytając tytuł myślicie, że to będzie analiza Zachodu, tego cudnego światła, które nam zgasło i nas zawiodło? Pomyłka. Są to żale na wszystkich, którzy "zgasili" piękny, liberalny, różnorodny, otwarty, wzorcowy (no może, jak przyznają, trochę zadufany w sobie) mityczny Zachód. Winowajcy to: populistyczno-nacjonalistyczne autorytarne reżimy w Europie Środkowo-Wschodniej, które miały dosyć naśladowania Zachodu (Orban i Kaczyński),autorytarna Rosja, która wreszcie dała Zachodowi nauczkę i się zemściła za Sowiety (Putin) oraz populistyczny demagog Trump, który ośmielił się nie rozprawiać o wyższości demokracji, praw człowieka i obywatela. Na końcu jako wisienka Chiny, które wzięły z Zachodu co się dało i niewdzięcznie wyrosły na supermocarstwo (ale, o dziwo, one są usprawiedliwione). Wszyscy oni mieli dość Wieku Imitacji, który według autorów trwał od 1989 do 2008-2016. Przyjrzyjcie się dobrze datom i wiedzcie, ze to był Wiek. Autorzy lubią wielkie określenia i chwytliwe psychologiczno-socjologiczno-politologiczne diagnozy. Nawet nieraz powiedzą prawdę, cóż z tego, skoro są oderwani od rzeczywistości. Krążą wśród swoich ulubionych autorów, książek, a zwłaszcza gazet, zamiast dokonywać analizy. Tak właśnie się dzieje, gdy ktoś uwierzył w "koniec Historii" Fukuyamy, kręcił się na samowielbiącej elitarnej karuzeli i obudził zdziwiony, że świat się zmienia, jest inny (brzydszy i bardziej skomplikowany) niż z lotu ptaka, a ludzie za murem wesołego miasteczka dyszą z wściekłości.