Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać420
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Izabela Fietkiewicz-Paszek
Źródło: http://www.facebook.com/profile.php?id=100001077043356
7
7,3/10
Pisze książki: poezja
Urodzona: 21.06.1972
Poetka. Autorka kilku książek, kilkuset publikacji prasowych (głównie wierszy i recenzji),tekstów piosenek, redaktorka i autorka wstępów do publikacji książkowych.
Kilka lat prowadziła stałą rubrykę felietonów w kwartalniku Migotania, od 2012 r. współpracuje z kwartalnikiem eleWator.
Współzałożycielka Stowarzyszenia Promocji Sztuki Łyżka Mleka (www.lyzkamleka.poezja-art.eu) i projektu muzycznego Rozmark Café, współorganizatorka Ogólnopolskiego Festiwalu Poetyckiego im. Wandy Karczewskiej odbywającego się w Kaliszu od 2011. Moderowała kilkadziesiąt spotkań autorskich. Jurorka konkursów literackich.http://alternet.poezja-art.eu/
Kilka lat prowadziła stałą rubrykę felietonów w kwartalniku Migotania, od 2012 r. współpracuje z kwartalnikiem eleWator.
Współzałożycielka Stowarzyszenia Promocji Sztuki Łyżka Mleka (www.lyzkamleka.poezja-art.eu) i projektu muzycznego Rozmark Café, współorganizatorka Ogólnopolskiego Festiwalu Poetyckiego im. Wandy Karczewskiej odbywającego się w Kaliszu od 2011. Moderowała kilkadziesiąt spotkań autorskich. Jurorka konkursów literackich.http://alternet.poezja-art.eu/
7,3/10średnia ocena książek autora
18 przeczytało książki autora
9 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraTen autor należy do naszej społeczności, ma 203 książek w swojej biblioteczce.Sprawdź co czyta autor
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Co czyta Izabela Fietkiewicz-Paszek
Ta autorka należy do naszej społecznościZobacz profil autorki
Najnowsze opinie o książkach autora
Koniec srebrnej nitki Izabela Fietkiewicz-Paszek
8,0
Poetka wędruje po swoim rodzinnym Kaliszu. Między kamienicami, w miejscach strategicznych – w rozmaitych zakamarkach, „na poddaszu”, w mieście „z płomieni”, gdzie „mgła, uliczki i rzeka”, spotyka się z bohaterami swoich wierszy. Oczywiście, te spotkania mają wymiar metaforyczny i metafizyczny. Wszak tych postaci realnie już nie ma. Pozostała po nich pamięć i dorobek twórczy. To ludzie pióra związani z Kaliszem.
Każdy wiersz to właśnie takie liryczne spotkanie. Podmiot Fietkiewicz-Paszek podejmuje rozmowę, choć wie, że odpowiedzi może szukać jedynie w pozostawionych tekstach. Toteż tam zagląda. W swoje wiersze wplata cytaty z utworów osób, o których pisze.
Jest tu jeszcze jeden, cichy, bohater tomu – Kalisz. Wiele możemy wyczytać o historii miejsc, o ważnych punktach. Losy Kalisza przeplatają się z losami człowieka. To „miasto średniej wielkości” zrodziło wielu wspaniałych artystów, których Fietkiewicz-Paszek w pewien sposób „wydobywa” z otchłani (nie)pamięci. Koniec srebrnej nitki nie jest w mojej ocenie budowaniem pomnika, tylko swoistym dialogiem z bliskimi (poprzez miejsce tworzenia) autorce literatami. To rodzaj swobodnej rozmowy. W każdej z tych pojedynczych opowieści znajdziemy coś uniwersalnego, co odnosi nas poza sferę relacji podmiot – bohater (lub twórczość bohatera). To w jakimś sensie prawdy powszechne, odnoszące się do spraw człowieka w ogóle.
Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2022/12/koniec-srebrnej-nitki-izabela.html
Portret niesymetryczny Izabela Fietkiewicz-Paszek
8,0
Uogólniając można powiedzieć, że świat poetycki Izabeli Fietkiewicz-Paszek przedzielony jest "na dwoje". Na jednej szali życie, na drugiej śmierć. Niesymetryczność w tytule zbioru wymusza określenie jakiego pierwiastka jest więcej – i czy w ogóle to na pewno dwa odrębne byty? Gdzie wyznaczyć granicę między nimi? Bo przecież ci, których już nie ma, zdają się żyć we wspomnieniach pozostałych, w rzeczach itp. A obserwowany przez nas podmiot główny, ta kobieta niewątpliwa jakby właśnie żyć przestała – owszem, istnieje, ale widzimy ją tylko w momentach jej wędrówek w głąb pamięci i historii. W „Portrecie” więc to mrok panoszy się śmielej, a jednak wiele drobnych znaków opowiada się za życiem. Ale te przepychanki o ekspansję jednej materii nad drugą dotyczą wielu pomniejszych kwestii, często mało widocznych na pierwszy rzut oka, toczących się wewnątrz podmiotu. Wewnątrz nas.
Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2020/11/portret-niesymetryczny-izabela.html