Uogólniając można powiedzieć, że świat poetycki Izabeli Fietkiewicz-Paszek przedzielony jest "na dwoje". Na jednej szali życie, na drugiej śmierć. Niesymetryczność w tytule zbioru wymusza określenie jakiego pierwiastka jest więcej – i czy w ogóle to na pewno dwa odrębne byty? Gdzie wyznaczyć granicę między nimi? Bo przecież ci, których już nie ma, zdają się żyć we wspomnieniach pozostałych, w rzeczach itp. A obserwowany przez nas podmiot główny, ta kobieta niewątpliwa jakby właśnie żyć przestała – owszem, istnieje, ale widzimy ją tylko w momentach jej wędrówek w głąb pamięci i historii. W „Portrecie” więc to mrok panoszy się śmielej, a jednak wiele drobnych znaków opowiada się za życiem. Ale te przepychanki o ekspansję jednej materii nad drugą dotyczą wielu pomniejszych kwestii, często mało widocznych na pierwszy rzut oka, toczących się wewnątrz podmiotu. Wewnątrz nas.

Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2020/11/portret-niesymetryczny-izabela.html

Uogólniając można powiedzieć, że świat poetycki Izabeli Fietkiewicz-Paszek przedzielony jest "na dwoje". Na jednej szali życie, na drugiej śmierć. Niesymetryczność w tytule zbioru wymusza określenie jakiego pierwiastka jest więcej – i czy w ogóle to na pewno dwa odrębne byty? Gdzie wyznaczyć granicę między nimi? Bo przecież ci, których już nie ma, zdają się żyć we...