Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam to w podstawówce, pamiętam mniej więcej. Chyba mi się podobało, choć mogło być lepsze. Odległe podobieństwo do "Tajemniczego Ogrodu". Tu można obejrzeć oryginalną okładkę https://mimmilove.wordpress.com/2014/06/24/jaroslava-blazkova-ostrov-kapitana-hasasara/ Głównym bohaterem jest Dawid, wątły chłopiec tłamszony przez innych. W szkole dokucza mu przemądrzały "kolega" Wuk, najsilniejszy z klasy. Powtarza "tacy jak ty trafią do poprawczaka". W domu mama traktuje Dawida po macoszemu, tata na ogół raczej go lekceważy. Zabawna, tak jakby, była scena, gdy Wuk przychodzi ze skargą, jakoby Dawid go pobił czy też groził mu tym. Kłamstwo ma krótkie nogi, tata Dawida wybucha śmiechem "ciebie? taki mały? poważnie?", Wuk odchodzi jak niepyszny. Dawid wyobraża sobie, że wizerunek kapitana widniejący na wieczku pudełka po indyjskiej herbacie przedstawia jego wujka Haszaszara, zaś zapuszczony ogród, do którego droga wiedzie przez dziurę w parkanie, jest wyspą podarowaną przez owego wujka, starego wilka morskiego, rzecz jasna. Ostrożnie wtajemnicza trójkę przyjaciół i razem bawią się w wyspę. Zakończenie, które pominę, trochę mnie rozczarowało. Gdyby tak można było samej/samemu dopowiedzieć, co nastąpiło dalej, byłoby dużo lepiej, jak przypuszczam.