Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ściąganie policjantki aż z Ziemi wydaje mi się trochę dziwne — odezwała się Wera. - Nie przypuszczał, że polecę na Xerion, jako detektyw." * Rok 2095. Wera Daber - detektyw z Nowego Krakowa - wyrusza w podróż na planetę Xerion, aby pomóc przy dochodzeniu dotyczącym serii zabójstw. Mimo że jest to niecodzienna prośba, zważając na pokojowe, choć nie raz napięte stosunki pomiędzy Ziemianami a Veterianami, to policjantka jest podekscytowana całą sprawą oraz samą podrożą. Jednak gdy dociera na miejsce, szybko okazuje się, że Xerion oraz śledztwo przygotowały dla Wery sporo niespodzianek. * Dzisiaj post, do którego zbierałam się bardzo długo... Nie wiem, czy to dlatego, że rzadko sięgam po Sci-Fi... Czy może dlatego, że książka wzbudziła we mnie chwilami mieszane uczucia... Wiem jednak, że jak na 218 stronicową historię zapewniła mi ona sporo wrażenie. * Jeśli chodzi o największe wady i zalety "Xeriona" to mamy tu: - Zgranie i ciekawie napisany wątek kryminalny, który jednak w moim odczuciu został zamknięty nieco za szybko. - Wprowadzoną zbyt duża ilość postaci. Jak na tak krótką historię ilość wykreowanych bohaterów zaskakuje i niestety, ale często wydawała mi się zbędna. Zwłaszcza że nie raz czy dwa są to postacie stworzone na potrzebę króciutkiej sceny. - Przyjemny w odbiorze styl, który pozwala szybko pokonywać kolejne strony. - Bardzo dobrze przedstawiony świat. Widać, że autorka zaplanowała dokładnie, jak ma wyglądać przyszłość w jej wydaniu i starała się wszelkie "futurystyczne cuda" przedstawić jak najdokładniej. * W ogólnym rozrachunku "Xerion" przypadł mi do gustu i chociaż na ogół nie pałam miłością do książek Sci-Fi, to całą historię oceniam na 6½/10 i zachęcam fanów gatunku do zmierzenia się z tą historią.