Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka zawiera 159 stron wspomnień i nostalgii związanej z tragicznymi przeżyciami oraz niebywałej walki otulonej wiarą i nadzieją. "Cudownie ocalona" to prawdziwa, autentyczna, emocjonalna i poruszająca opowieść o dziewczynie, której świat w jednej chwili się zawalił. Autorem jest Bahia Bakari oraz Omar Guendouza, który wysłuchawszy dziewczynę pomógł jej ubrać w słowa jej opowieść. Bahia to jedyna ocalała osoba z katastrofy lotniczej, która miała miejsce 30 czerwca 2009 roku. Wraz z mamą leciały wtedy z Francji na Komory, aby spotkać się z dawno niewidzianą rodziną. Dziewczyna bardzo pragnęła odwiedzić miejsce swojego pochodzenia. Gdyby tylko wiedziała co ją czeka... Zacznijmy jednak od początku.... Bahia to trzynastoletnia dziewczynka mieszkająca wraz z rodzicami, siostrą i dwoma braćmi we Francji. Jej rodzice pochodzą z Komorów. Wiodą spokojne życie wielodzietnej rodziny. Tylko tato pracuje, a mama zajmuje się domem. Po wielu miesiącach zbierania funduszy ojciec kupuje swojej żonie i córce bilety do rodzinnego miasta. Przed wyjazdem rodzina przygotowuje się do wyjazdu, kupuje drobiazgi choć towarzyszy im dziwny, przejmujący lęk. Czuć w powietrzu pewną obawę. Jednak Bahia z mamą udają się w podróż. Dziewczynka w samolocie obserwuje pasażerów i podziwia widoki zza okna. Do tragedii dochodzi kilkanaście minut przed lądowaniem. Samolot znika z radarów, prawdopodobnie wpada do Oceanu Indyjskiego. Ta wiadomość dochodzi do ojca Bahii, który jest tą wiadomością wstrząśnięty i zszokowany. Stracił żonę i córkę. Jeden telefon dodaje mu otuchy i nadziei, że Bahia żyje. Najbardziej wstrząsające momenty to opis samego dryfowania po wodzie. Dziewczynka walczyła jak mogła, aby przeżyć. Motywowała ją myśl o mamie, która na pewno czeka na lotnisku. Nie zdawała sobie sprawy z tego co się stało. Wydawało jej się, że wypadła przez okno, bo za mocno się wychylała. Irracjonalne wzięcie na siebie winy za swój wypadek, pomaga jej w zrozumieniu całej sytuacji. Po wyłowieniu jej z wody, wszyscy są zdziwieni ale też podbudowani z faktu, że ktoś przeżył taką katastrofę. To prawdziwy cud. Książka napisana jest bardzo prostym, typowym dla wieku autorki językiem, choć wcale ta prostota nie przeszkadza w czytaniu. Nawet podsyca wiarygodność i refleksyjność tej opowieści. Dziewczynka w bardzo szczegółowy sposób opisuje swoje przeżycia w trakcie 9-godzinnego dryfowania po wodzie, czekając na wybawców. Wspomina rodzinę, rodzeństwo, przypomina sobie najpiękniejsze chwile które już nigdy nie wrócą. Nie traci nadziei, walczy do końca. Walczy z bólem, strachem, samotnością, ale też ciągle wierzy w cud. Piękna, osobista, niewiarygodna historia dziewczynki, która dostała od losu drugie życie.