Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kleopatra...kim była kobieta,której imię od wieków budzi tysiące skojarzeń i najbardziej skrajne emocje,nikogo nie pozostawiając obojętnym? Czym wyróżniła się spośród innych właścicielek tego imienia,że właśnie ona przeszła do historii? Co takiego uczyniła,że jej imię po dziś dzień żyje w legendach i ludzkich wyobrażeniach i wciąż rozpala masową wyobraźnię? Irene Frain w swojej książce próbuje udzielić odpowiedzi na te pytania,stara się dotrzeć do sedna fenomenu i źródła nieśmiertelności Kleopatry. Ukazuje nam portret kobiety o wielu obliczach ; wszechstronnie wykształconą wychowankę aleksandryjskich uczonych,tajemniczą i egzotyczną piękność,wytrawną intrygantkę,inteligentnego i dalekowzrocznego polityka,bezwzględną i okrutną władczynię,czułą matkę,kochającą córkę,namiętną i zazdrosną kochankę,potężną boginię-faraona,zżeraną przez ambicję megalomankę śniącą o potędze,dumną femme fatale,wreszcie zaślepioną desperatkę broniącą się ostatkiem sił przed zejściem ze sceny życia. Autorka ze swadą i nieukrywaną fascynacją kreśli życiorys Kleopatry osadzając go głęboko w szerokiej panoramie historyczno-społeczno-obyczajowej tej burzliwej i niespokojnej epoki.Historia jej życia to jednocześnie biografia rodu Lagidów,z którego się wywodzi oraz dwóch najpotężniejszych mężczyzn ówczesnego świata - Juliusza Cezara i Marka Antoniusza.I chociaż autorka momentami zbyt wiele uwagi poświęca tym - jakby nie było - postaciom drugo- i trzecioplanowym,to jedynie dlatego,że zależy jej na podkreśleniu,jak dalece ich losy przeplatały się z losami głównej postaci dramatu,jak bardzo wpływały na siebie nawzajem. Choć w narracji Frain jest wiele egzaltacji,jednak nie sposób jej odmówić rzetelności i niezwykłej drobiazgowości oraz typowo kobiecego spojrzenia na oszałamiającą drogę Kleopatry na szczyty władzy oraz jej spektakularny upadek.Umiejętnie,choć nieraz na wyrost łącząc fakty z własnymi wyobrażeniami,przedstawia okoliczności i wydarzenia,które ukształtowały charakter bohaterki,co znacznie ułatwia zrozumienie,jak nadludzkiego wysiłku musiała dokonać Kleopatra,aby przezwyciężyć piętrzące się przed nią trudności i zaistnieć na firmamencie historii.Odniesiony sukces stanowi niepodważalny dowód jej niezłomnego charakteru,ogromnego hartu ducha,błyskotliwej inteligencji oraz umiejętności wyciągania korzyści z każdej,nawet najbardziej niepomyślnej sytuacji. Określenie "słaba płeć" w przypadku Kleopatry w ogóle nie ma racji bytu.Zdając sobie sprawę,że jako kobieta - władczyni niewiele może zdziałać nie mając u boku mężczyzny,odważnie zrywa z wielowiekową tradycją i kierując się swoim zmysłem strategicznym oraz kobiecą intuicją - sama wybiera sobie mężczyzn posiadających odpowiedni autorytet i władzę.Będąc godnym ich przeciwnikiem, wyciąga z tych związków maksymalne korzyści.Nigdy nie była ofiarą,lecz równorzędnym partnerem; nie można było jej zdobyć - to ona zdobywała.I cieszyła się wszelkimi profitami płynącymi z tego faktu. Marzenia jej były niebosiężne.Pragnęła przywrócić Egiptowi dawną świetność i mocno nadwątlony autorytet faraonów,co nie było łatwą sprawą. W gąszczu dworskich intryg,upokarzającej zależności politycznej od Rzymu oraz niestabilnej sytuacji ekonomicznej kraju,potęga Kleopatry rodzi się w wielkich bólach.I choć okoliczności zmuszają ją do działań w myśl zasady "cel uświęca środki",niemal z dnia na dzień staje się pewną siebie,pełną determinacji królową,z którą należy się liczyć,która ma jasno określoną wizję swojego państwa i która dołoży wszelkich starań,by wizję tę urzeczywistnić. Kleopatra jest jednak postacią tragiczną,z biegiem czasu zaciska się wokół niej pętla.Winne są jej wciąż niezaspokojone ambicje,nienasycona żądza władzy,które zagłuszają jej sławetny zmysł polityczny,a nawet instynkt samozachowawczy. Staje się kolosem na glinianych nogach,nie rozumie,że osiągnęła już wszystko,że więcej nie można,że wkrótce upadnie pod własnym ciężarem.Lecz nawet wtedy,kiedy dociera do niej ogrom klęski,ta wciąż dumna władczyni,która dotąd zwykła decydować o wszystkim,chce także decydować o własnej śmierci.I choć jej marzenia legły w gruzach,ona do ostatka walczy o zachowanie godności ; odejście z tego świata z podniesionym czołem to jej ostateczne i jakże spektakularne zwycięstwo. Książka Irene Frain to przejmujący portret psychologiczny kontrowersyjnej i nadzwyczajnej kobiety,która osiągając szczyty władzy jednocześnie pieczętuje swój los.To doskonały obraz pełnej sprzeczności,wybitnej postaci,która z całą pewności przerosła swoją epokę,odeszła tak,jak żyła - w wielkim stylu i trwale zapisała się w pamięci potomnych. Autorka po mistrzowsku i niezwykle sugestywnie ukazała całą złożoność psychiki i charakteru Kleopatry,targające nią namiętności i wątpliwości oraz motywacje jej poczynań.Odkryła jej mocne i słabe strony czyniąc tę niedoścignioną władczynię prawdziwą kobietą z krwi i kości. Gorąco polecam tę lekturę.