Ciekawa, choć może nieco zbyt liryczna, opowieść Irène Frain zachęca nas do poznania prawdziwej Kleopatry. Nie tej, która zbyt często opisywana jest jako żądna władzy pożeraczka serc, gotowa zrobić wszystko, by osiągnąć swoje cele. Według Irène Frain Kleopatra jest po prostu kobietą, która została popchnięta przez siły losu.
Urodziła się jako przedstawiciela rodu Lagidów (Ptolemeuszy),dynastii, w której potrzeba było wiele silnej woli, by zaistnieć na scenie politycznej. Przede wszystkim - przetrwać! Aby dojść do władzy, Lagidzi nie wahali się zabijać się nawzajem w celu wyeliminowania niepożądanych konkurentów, konieczne było zatem wykazanie się umiejętnością dotarcia do tronu. Kleopatrze udało się to dzięki nadzwyczajnej inteligencji, rozwijanej latami w bibliotece aleksandryjskiej.
Krokiem numer dwa były umiejętne negocjacje z Rzymianami. Chodziło o to, aby nie przyłączyli Egiptu i jego skarbów do Cesarstwa. Kleopatra osiągnie ten cel (na jakiś czas) zostając kochanką Cezara, któremu nawet urodzi dziecko. W Cezarze rozpoznaje zresztą w pewnym sense swojego sobowtóra, z podobną inteligencją i pragnieniem władzy. Po śmierci Cezara konsekwentnie zwiąże się z Antoniuszem, posuwając się nawet do tego, że wyjdzie za niego za mąż i da mu troje dzieci... Dopiero bitwa pod Akcjum ostatecznie wyznaczy kres tej gry i samobójstwo Kleopatry - jednej z najbardziej wpływowych kobiet starożytności.
Jako opowieść biografia ta dość silnie akcentuje okres przed dojściem Kleopatry do władzy: zabójstwa, spiski, zwyczaj zawierania małżeństw między bratem a siostrą, synem a matką, ojcem a córką. Opis przybycia Rzymian do Aleksandrii jest urzekający, podobnie jak domysły co do planów snutych przez Kleopatrę. Wszystko to jednak skąpane jest w nużącym czasem liryzmie... Chciałoby się czasem przejść do sedna nieco szybciej. Nieodparcie miałam wrażenie, że Irène Frain starała się udawać nowego Homera...
Powieścią sprawia wrażenie nieco nierównej, momentami dłuży się i popada w chaos, w innych miejscach okazuje się nadzwyczaj ciekawa, zabawna i poruszająca.

Ciekawa, choć może nieco zbyt liryczna, opowieść Irène Frain zachęca nas do poznania prawdziwej Kleopatry. Nie tej, która zbyt często opisywana jest jako żądna władzy pożeraczka serc, gotowa zrobić wszystko, by osiągnąć swoje cele. Według Irène Frain Kleopatra jest po prostu kobietą, która została popchnięta przez siły losu.
Urodziła się jako przedstawiciela rodu Lagidów...

Książka tak jak trzeba ma 500 stron.
Opowieść wiadomo o kim, dokładnie opowiedziana, meandry sprawowania władzy, poruszania się w złożonym świecie, siła charakteru.
A kobieta zetknęła się z kluczowymi postaciami starożytności, Cezarem, Markiem Antoniuszem. Oktawian był jej wrogiem, a Herodota nie cierpiała...

Książka tak jak trzeba ma 500 stron.
Opowieść wiadomo o kim, dokładnie opowiedziana, meandry sprawowania władzy, poruszania się w złożonym świecie, siła charakteru.
A kobieta zetknęła się z kluczowymi postaciami starożytności, Cezarem, Markiem Antoniuszem. Oktawian był jej wrogiem, a Herodota nie cierpiała...

Książka wymaga skupienia i cierpliwości.Dla osób które interesują się historią starożytną i sytuacją polityczną panującą w tamtych czasach , przeplatającą się z uczuciem nie zawsze z miłości ...

Książka wymaga skupienia i cierpliwości.Dla osób które interesują się historią starożytną i sytuacją polityczną panującą w tamtych czasach , przeplatającą się z uczuciem nie zawsze z miłości ...

Książka bardzo mi się podobała. Dobrze mi się ją czytało, zaciekawiła mnie, chociaż momentami czułam się znudzona, dlatego odjęłam jedną gwiazdkę. Tylko jedną, bo biografia to trudna sztuka, zwłaszcza, jeśli chodzi o postacie historyczne. Dzięki niej jeszcze bardziej polubiłam Kleopatrę.

Książka bardzo mi się podobała. Dobrze mi się ją czytało, zaciekawiła mnie, chociaż momentami czułam się znudzona, dlatego odjęłam jedną gwiazdkę. Tylko jedną, bo biografia to trudna sztuka, zwłaszcza, jeśli chodzi o postacie historyczne. Dzięki niej jeszcze bardziej polubiłam Kleopatrę.

Kleopatra...kim była kobieta,której imię od wieków budzi tysiące skojarzeń i najbardziej skrajne emocje,nikogo nie pozostawiając obojętnym? Czym wyróżniła się spośród innych właścicielek tego imienia,że właśnie ona przeszła do historii? Co takiego uczyniła,że jej imię po dziś dzień żyje w legendach i ludzkich wyobrażeniach i wciąż rozpala masową wyobraźnię?
Irene Frain w swojej książce próbuje udzielić odpowiedzi na te pytania,stara się dotrzeć do sedna fenomenu i źródła nieśmiertelności Kleopatry.
Ukazuje nam portret kobiety o wielu obliczach ; wszechstronnie wykształconą wychowankę aleksandryjskich uczonych,tajemniczą i egzotyczną piękność,wytrawną intrygantkę,inteligentnego i dalekowzrocznego polityka,bezwzględną i okrutną władczynię,czułą matkę,kochającą córkę,namiętną i zazdrosną kochankę,potężną boginię-faraona,zżeraną przez ambicję megalomankę śniącą o potędze,dumną femme fatale,wreszcie zaślepioną desperatkę broniącą się ostatkiem sił przed zejściem ze sceny życia.
Autorka ze swadą i nieukrywaną fascynacją kreśli życiorys Kleopatry osadzając go głęboko w szerokiej panoramie historyczno-społeczno-obyczajowej tej burzliwej i niespokojnej epoki.Historia jej życia to jednocześnie biografia rodu Lagidów,z którego się wywodzi oraz dwóch najpotężniejszych mężczyzn ówczesnego świata - Juliusza Cezara i Marka Antoniusza.I chociaż autorka momentami zbyt wiele uwagi poświęca tym - jakby nie było - postaciom drugo- i trzecioplanowym,to jedynie dlatego,że zależy jej na podkreśleniu,jak dalece ich losy przeplatały się z losami głównej postaci dramatu,jak bardzo wpływały na siebie nawzajem.
Choć w narracji Frain jest wiele egzaltacji,jednak nie sposób jej odmówić rzetelności i niezwykłej drobiazgowości oraz typowo kobiecego spojrzenia na oszałamiającą drogę Kleopatry na szczyty władzy oraz jej spektakularny upadek.Umiejętnie,choć nieraz na wyrost łącząc fakty z własnymi wyobrażeniami,przedstawia okoliczności i wydarzenia,które ukształtowały charakter bohaterki,co znacznie ułatwia zrozumienie,jak nadludzkiego wysiłku musiała dokonać Kleopatra,aby przezwyciężyć piętrzące się przed nią trudności i zaistnieć na firmamencie historii.Odniesiony sukces stanowi niepodważalny dowód jej niezłomnego charakteru,ogromnego hartu ducha,błyskotliwej inteligencji oraz umiejętności wyciągania korzyści z każdej,nawet najbardziej niepomyślnej sytuacji.
Określenie "słaba płeć" w przypadku Kleopatry w ogóle nie ma racji bytu.Zdając sobie sprawę,że jako kobieta - władczyni niewiele może zdziałać nie mając u boku mężczyzny,odważnie zrywa z wielowiekową tradycją i kierując się swoim zmysłem strategicznym oraz kobiecą intuicją - sama wybiera sobie mężczyzn posiadających odpowiedni autorytet i władzę.Będąc godnym ich przeciwnikiem, wyciąga z tych związków maksymalne korzyści.Nigdy nie była ofiarą,lecz równorzędnym partnerem; nie można było jej zdobyć - to ona zdobywała.I cieszyła się wszelkimi profitami płynącymi z tego faktu.
Marzenia jej były niebosiężne.Pragnęła przywrócić Egiptowi dawną świetność i mocno nadwątlony autorytet faraonów,co nie było łatwą sprawą.
W gąszczu dworskich intryg,upokarzającej zależności politycznej od Rzymu oraz niestabilnej sytuacji ekonomicznej kraju,potęga Kleopatry rodzi się w wielkich bólach.I choć okoliczności zmuszają ją do działań w myśl zasady "cel uświęca środki",niemal z dnia na dzień staje się pewną siebie,pełną determinacji królową,z którą należy się liczyć,która ma jasno określoną wizję swojego państwa i która dołoży wszelkich starań,by wizję tę urzeczywistnić.
Kleopatra jest jednak postacią tragiczną,z biegiem czasu zaciska się wokół niej pętla.Winne są jej wciąż niezaspokojone ambicje,nienasycona żądza władzy,które zagłuszają jej sławetny zmysł polityczny,a nawet instynkt samozachowawczy.
Staje się kolosem na glinianych nogach,nie rozumie,że osiągnęła już wszystko,że więcej nie można,że wkrótce upadnie pod własnym ciężarem.Lecz nawet wtedy,kiedy dociera do niej ogrom klęski,ta wciąż dumna władczyni,która dotąd zwykła decydować o wszystkim,chce także decydować o własnej śmierci.I choć jej marzenia legły w gruzach,ona do ostatka walczy o zachowanie godności ; odejście z tego świata z podniesionym czołem to jej ostateczne i jakże spektakularne zwycięstwo.
Książka Irene Frain to przejmujący portret psychologiczny kontrowersyjnej i nadzwyczajnej kobiety,która osiągając szczyty władzy jednocześnie pieczętuje swój los.To doskonały obraz pełnej sprzeczności,wybitnej postaci,która z całą pewności przerosła swoją epokę,odeszła tak,jak żyła - w wielkim stylu i trwale zapisała się w pamięci potomnych.
Autorka po mistrzowsku i niezwykle sugestywnie ukazała całą złożoność psychiki i charakteru Kleopatry,targające nią namiętności i wątpliwości oraz motywacje jej poczynań.Odkryła jej mocne i słabe strony czyniąc tę niedoścignioną władczynię prawdziwą kobietą z krwi i kości.
Gorąco polecam tę lekturę.

Kleopatra...kim była kobieta,której imię od wieków budzi tysiące skojarzeń i najbardziej skrajne emocje,nikogo nie pozostawiając obojętnym? Czym wyróżniła się spośród innych właścicielek tego imienia,że właśnie ona przeszła do historii? Co takiego uczyniła,że jej imię po dziś dzień żyje w legendach i ludzkich wyobrażeniach i wciąż rozpala masową wyobraźnię?
Irene Frain w...

Długie miesiące, w trakcie których próbowałam przeczytać biografię jednej z najsłynniejszych i największych kobiet w historii świata, której imieniem zamierzam pokarać swoją przyszłą córkę. I chociaż nienawidzę Kaczmarskiego, to "Kołysanka dla Kleopatry" jest jedną z moich największych miłości muzycznych. Starożytny Egipt to miejsce, gdzie chciałabym zamieszkać.

A Kleopatrę samą w sobie podziwiam.

Biografia ta jest niesamowitym portretem psychologicznym Kleopatry, rodu Lagidów, z którego się wywodziła, jak i jej dwóch kochanków: Juliusza Cezara i Antoniusza. Dokładny opis tamtych czasów, jak i problemów politycznych, różnych zagadnień, pozwala nam bardzo dobrze poznać rzeczywistość, w jakiej zdarzyło się żyć Kleopatrze, intrygi w Aleksandrii oraz marzenia o wielkości, które niemal udało jej się urzeczywistnić.

Historia zaczyna się od Aleksandra Wielkiego, który stał się wzorem dla trójki kochanków, którzy pragnęli powtórzyć jego sukcesy. Irene Frain pokazuje nam to, co motywowało bohaterów do stawiania poszczególnych kroków, obala pewne stereotypy, odkrywa mocne i słabe strony postaci. W ten oto sposób możemy się przekonać, że nic nie dzieje się przypadkiem, a każda, nawet najmniejsza rzecz, ma ogromne znaczenie i następstwa, z którymi trzeba sobie poradzić.

Język książki momentami jest nużący, a momentami bardzo plastyczny. Jednak moim zdaniem ciężko o dobrą biografię, która nie jest napisana w formie powieści, żeby łatwo się ją czytało.

Polecam ją wszystkim miłośnikom Kleopatry lub chociaż osobom, które są zainteresowane tym, jaka była ona naprawdę.

Długie miesiące, w trakcie których próbowałam przeczytać biografię jednej z najsłynniejszych i największych kobiet w historii świata, której imieniem zamierzam pokarać swoją przyszłą córkę. I chociaż nienawidzę Kaczmarskiego, to "Kołysanka dla Kleopatry" jest jedną z moich największych miłości muzycznych. Starożytny Egipt to miejsce, gdzie chciałabym zamieszkać.

A...