Polski pisarz i twórca scenariuszy filmowych i sztuk scenicznych. Urodził się i przez pewien czas mieszkał w Brwinowie pod Warszawą, co nie pozostało bez wpływu na jego późniejszą twórczość literacką (m.in. "Podmiejska ballada i inne romanse").
Studiował na UW (prawo),jednak jego naukę przerwał wybuch II wojny światowej.
Uczestnik kampanii wrześniowej.
Literacko debiutował jeszcze przed wojną, jednak na poważnie zajął się pisarstwem długo po ustaniu działań wojennych, m.in. publikował w "Dialogu".
Współscenarzysta (z Kazimierzem Kutzem i Marianem Brandysem) scenariusza do filmu "Tarpany" (1961, reż. Kazimierz Kutz). Współscenarzysta (wraz z reżyserem) filmu telewizyjnego zatytułowanego "Draka" (1970, reż. Janusz Kubik).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1955) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974).
Stanisław Kowalewski zmarł w wieku 85 lat.
Wybrane książki pisarza: "Podmiejska ballada i inne romanse" (pierwsze wydanie: PIW, 1969),"Dzikie ptaki lecą najdalej" (RSW Książka-Prasa-Ruch, 1970),"Andrzej" (Horyzonty, 1976),"A jeśli powiem nie" (Wydawnictwo Siedmioróg, 1987).http://
Sierpień - pomyślałem - nie ma w sobie nic z agresywności czerwca i lipca. Jest miesiącem ukojenia, miesiącem zbiorów. Ma w sobie przeczucie...
Sierpień - pomyślałem - nie ma w sobie nic z agresywności czerwca i lipca. Jest miesiącem ukojenia, miesiącem zbiorów. Ma w sobie przeczucie jesieni, a więc i trochę melancholii.
Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza jest opowiadaniem Andrzeja- młodego, bardzo mądrego, rozsądnego chłopca, który po stracie ojca musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości i opiekować siostrą. Druga część to historia siostry Andrzeja,małej upartej i nierozumianej przez otoczenie dziewczynki.Dzieci starają się przyzwyczaić się do życia po tragedii. Matka zaniedbuje rodzeństwo przez co muszą radzić sobie w dużej mierze sami, mają sporo obowiązków ale na wakacje wyjeżdzają do dziadka i do rodziny gdzie mogą wypocząć. Chyba spodziewałam się troszke ciekawszej fabuły. Troche za mało się dzieje :(
W mojej opinii dobra książka, pokazująca różne perspektywy - od matki która walczy z chorobą dla dzieci, przez surowego nauczyciela, który wraca będąc bardziej skupionym na tym by dzieci go zrozumiały, po szaloną kobietę, znęcającą się nad psami z powodu własnych krzywd. Podkreśla też wartość sprzeciwiania się tłumowi w imię idei. Myślę że mogłaby się spodobać niejednemu dwunastolatkowi - chociaż część rzeczy jest w niej archaiczna.