Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta jest czymś pomiędzy pamiętnikiem z wyprawy, książką drogi i reportażem. Napisana w stylu, który dziś już trudno spotkać i zdefiniować. Tym co najbardziej rzuciło mi się "w oczy" to duża ilość nazwisk i to nie tylko napotkanych osób ale również uczestników wyprawy. Powodowało to wrażenie, iż autor koniecznie nie chce pominąć zasług żadnej z osób biorących udział w ekspedycji lub ją wpierających. I jak dla mnie, żadna z opisywanych osób (poza autorem) nie wzbudziła większych emocji. Co do samej treści - ciekawy opis jak to w socjalistycznej Polsce organizowało się takie wyprawy, interesująco pokazany świat i czas, w którym bardziej liczą się kontakty,kto jest pod kim "podwieszony" i co może dla nas załatwić niż same pieniądze. Samych gór i wspinaczki jest w książce niewiele, są jakby tłem, bardziej liczy się sama droga do i z powrotem. Czytając miałem wrażenie, że autor miał tak dużo treści do przekazania o tym co działo się w tym samym czasie, że duże fragmenty tekstu sprawiają dosyć chaotyczne wrażenie (spore przeskoki myślowo - czasowe). Ale są tu też dłuższe kawałki, które czyta się z przyjemnością. Jest również trochę ciekawostek historyczno-kulturowo- etnograficznych i parę fragmentów o niby humorystycznym zabarwieniu. Podsumowując - interesująca książka, chociaż nie przeczyta się jej jednym tchem z "wypiekami" na twarzy,sam początek opowieści może czytelnika znużyć ale warto przez niego przebrnąć - potem już "jest z górki".