Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać422
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Henryk Mann
Znany jako: Heinrich Mann
15
6,7/10
Urodzony: 27.03.1871Zmarły: 11.03.1950
Niemiecki pisarz, starszy brat Thomasa Manna.
Urodził się w patrycjuszowskiej, rodzinie.
Po studiach w Berlinie i Monachium przez krótki czas pracował w wydawnictwie Fischer Verlag, a od 1891 zajął się wyłącznie pracą literacką. W 1893 wraz z siostrami i matką przeprowadził się do Monachium. W latach 1896-1898 przebywał z bratem Thomasem we Włoszech.
Był przeciwnikiem ujawniających się już okresie I wojny światowej tendencji militarystycznych i imperialnych w polityce niemieckiej. Opisywał w sposób krytyczny, a czasem satyryczny, autorytarne i skostniałe struktury społeczne Niemiec. W okresie Republiki Weimarskiej był czołowym przedstawicielem elity intelektualnej tamtego okresu, między innymi był prezesem Niemieckiej Akademii Sztuk. Po dojściu do władzy przez hitlerowców został wykluczony z Akademii, a po pewnym czasie odebrano mu niemieckie obywatelstwo. W 1933 wyemigrował, poprzez Czechosłowację, początkowo do Francji, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Na emigracji należał do czołowych niemieckich pisarzy. Na krótko przed śmiercią w 1950 otrzymał propozycję objęcia funkcji prezesa Akademii Sztuk NRD, ale nie zdążył dać odpowiedzi. W 1961 urna z prochami Henryka Manna została przewieziona do Berlina Wschodniego.
Urodził się w patrycjuszowskiej, rodzinie.
Po studiach w Berlinie i Monachium przez krótki czas pracował w wydawnictwie Fischer Verlag, a od 1891 zajął się wyłącznie pracą literacką. W 1893 wraz z siostrami i matką przeprowadził się do Monachium. W latach 1896-1898 przebywał z bratem Thomasem we Włoszech.
Był przeciwnikiem ujawniających się już okresie I wojny światowej tendencji militarystycznych i imperialnych w polityce niemieckiej. Opisywał w sposób krytyczny, a czasem satyryczny, autorytarne i skostniałe struktury społeczne Niemiec. W okresie Republiki Weimarskiej był czołowym przedstawicielem elity intelektualnej tamtego okresu, między innymi był prezesem Niemieckiej Akademii Sztuk. Po dojściu do władzy przez hitlerowców został wykluczony z Akademii, a po pewnym czasie odebrano mu niemieckie obywatelstwo. W 1933 wyemigrował, poprzez Czechosłowację, początkowo do Francji, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Na emigracji należał do czołowych niemieckich pisarzy. Na krótko przed śmiercią w 1950 otrzymał propozycję objęcia funkcji prezesa Akademii Sztuk NRD, ale nie zdążył dać odpowiedzi. W 1961 urna z prochami Henryka Manna została przewieziona do Berlina Wschodniego.
6,7/10średnia ocena książek autora
387 przeczytało książki autora
878 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
W krainie pieczonych gołąbków : powieść z życia wyższych sfer
Henryk Mann
6,0 z 1 ocen
7 czytelników 0 opinii
1955
Najnowsze opinie o książkach autora
Profesor Unrat Henryk Mann
6,3
Gdyby nie film ("Błękitny anioł"),nikt by dzisiaj o tej książce nie pamiętał. Groteskowy nauczyciel "tyran" i trójka gimnazjalistów w dosyć absurdalnych oparach namiętności do panny Froehlich. Brat Henryka, Thomas Mann, nie był zachwycony "Profesorem Unratem". Nie dziwię mu się, a w ogóle, to jeśli chodzi o potyczki uczniowsko/profesorskie wolę powieści Niziurskiego.
Król Henryk IV u szczytu sławy Henryk Mann
7,3
Druga część dylogii Henryka Manna, starszego brata sławniejszego noblisty Henryka. Jak rzadko się zdarza – Niemiec lepiej opisał historię Francji i ich władców, niż rodacy bohaterów książki.
Tym razem mamy do czynienia z już uformowanym władcą, który może ma mniej przygód i rozterek osobistych, ale za to stoi przed nowymi problemami, z którym największym jest scalenie Francji w jedno, bez zwycięzców i pokonanych, beneficjentów władzy i wykluczonych.
Tak jak w przypadku pierwszego tomu książka urzeka pięknym językiem i ciekawą fabułą. Zgodności z historycznymi realiami towarzyszy atrakcyjność wątków fabularnych. Do tego jeszcze, chociaż wiemy – jak w przypadku powieści historycznych – co będzie dalej, mimo to, chcemy przeczytać, jak pokazał to autor. W porównaniu z pierwszym tomem mamy więcej wielkiej – międzynarodowej – polityki, nieco mniej Henryka jako człowieka. Ale też i takie jest ludzkie życie, że przygody – nie tylko sercowe – zdarzają się nam głównie w pierwszej połowie życia. Także i wtedy musimy podejmować najważniejsze życiowo decyzje. Chociażby po to, by druga połowa była równie udana jak u Henryka IV Burbona, co znakomicie pokazał autor.
Są takie książki, których ostatnia strona wywołuje smutek, że to już koniec. Niewątpliwie dylogia Henryka Manna o Henryku IV do nich należy.