Austriacka autorka książek dla dzieci. Po skończeniu szkoły zamierzała podjąć studia na wydziale germanistyki i historii sztuki. Jednak z powodu żydowskiego pochodzenia musiała zrezygnować z tych planów. W 1936 wyjechała do Palestyny wraz rodziną. Pisanie rozpoczęła w 1943. Jej najbardziej znaną książką jest wydana w 1965 Babcia na jabłoni (Die Omama im Apfelbaum).
Wzruszająca, głęboko poruszająca książka.
Opowieść o stracie, tęsknocie, zazdrości i radzeniu sobie z nimi.
Andi, najmłodszy z trójki rodzeństwa czuje się samotny i opuszczony. Rodzeństwo ma swoje sprawy, rodzice codziennie walczą o byt dla rodziny, a chłopiec musi każdego dnia wysłuchiwać o babciach chłopaków ze szkoły.
Sam nie ma już babci i bardzo innym babć zazdrości.
W rozpaczy wymyśla sobie babcię wzorowaną na opowieściach mamy, taką, które wiele może, ma milion pomysłów, jest równiachą i przeżywa wspaniałe, książkowe wręcz przygody. Oczywiście z Andim na spółę.
Korsaskie przygody, podróże samochodem, perypetie w wesołym miasteczku, to wciąż mało dla naszego chłopca, tak bardzo spragnionego uwagi i miłości. Całe dnie spędza na drzewie marząc i przeżywając wyimagnowane przygody z niezwykłą babcią. To chwyta za serce, szczególnie, gdy po całym dniu na drzewie przychodzi konfrontacja z rodziną, nie zawsze przychylną pomysłom chłopca.
Pewengo dnia Andi pomaga nowej sąsiadce, starszej pani Fink. Widzi jej ubóstwo, pracowitość i brak czasu, spowodowany koniecznością dorabiania do skromnej emerytury. Nagle okazuje się, że ma coraz to mniej czasu na wyimaginowaną babcię, ponieważ tak bardzo chce pomóc zaadoptować się w nowych warunkach mieszkaniowych pani Fink.
Wzruszająca, pouczająca historia, oczarowująca znakomitymi ilustracjani na długo pozostaje w sercu i pamięci.
ksiazniczkaa.blogspot.com
Babcia zawsze najlepsza na smutki i wszelkie zgryzoty. Tylko co zrobić, gdy nie ma się babci? Trzeba ją sobie wymyślić!
Andi był zmartwiony, gdyż jako jedyny na ulicy nie miał babci. Postanowił swoją babcię wymyślić. W trakcie zabawy na jabłoni przeżywa z wymyśloną babcią niezwykłe przygody. Wszystko się zmienia, gdy pojawia się nowa sąsiadka- starsza Pani Fink. Andi zaczyna spędzać z panią Fink dużo czasu. Chętnie jej pomaga. W końcu zaczyna nazywać ją swoją babcią. Chłopiec dostrzega, że babcia nie tylko rozpieszcza i spełniania zachcianki, ale także wymaga troski i pomocy.