Co napisał(-a) Jean Améry?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Poza winą i karą Podnieść na siebie rękę. Dyskurs o dobrowolnej śmierci O starzeniu się. Bunt i rezygnacja O starzeniu się. Podnieść na siebie rękę

Szukasz cytatów z książek Jean Améry?

Cytaty z książek autora Jean Améry

Jean Améry

Znany jako: Hans Mayer

7,7/10

Pisze książki: literatura piękna, filozofia, etyka

Urodzony: 31.10.1912Zmarły: 17.10.1978

belgijski pisarz pochodzenia austriackiego, autor książki "Poza winą i karą" (1966).
W roku 1978 popełnił samobójstwo.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2022

Poza winą i karą

Jean Améry

7,7 z 50 ocen

285 czytelników 9 opinii

2022

Dodaj na półkę

2018

Podnieść na siebie rękę. Dyskurs o dobrowolnej śmierci

Jean Améry

7,6 z 20 ocen

115 czytelników 4 opinie

2018

Dodaj na półkę

2018

O starzeniu się. Bunt i rezygnacja

Jean Améry

7,5 z 22 ocen

86 czytelników 4 opinie

2018

Dodaj na półkę

2007

O starzeniu się. Podnieść na siebie rękę

Jean Améry

7,9 z 26 ocen

154 czytelników 4 opinie

2007

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

(...) nawet jeśli jesteśmy wszyscy równi wobec śmierci - co w sumie nic nie znaczy (...) -to nie jesteśmy równi wobec umierania. "Zamożnemu ...

(...) nawet jeśli jesteśmy wszyscy równi wobec śmierci - co w sumie nic nie znaczy (...) -to nie jesteśmy równi wobec umierania. "Zamożnemu łatwiej płakać", mawiali Żydzi ze wschodniej Europy.

Jean Améry, O starzeniu się. Bunt i rezygnacja

3 osoby to lubią

Możemy usunąć lustro. Nie unikniemy jednak widoku własnych dłoni, na które występują żyły, własnego brzucha, który wiotczeje i przybywa na n...
Możemy usunąć lustro. Nie unikniemy jednak widoku własnych dłoni, na które występują żyły, własnego brzucha, który wiotczeje i przybywa na nim fałd, własnych stóp, których paznokcie mimo całego kunsztu pedicurzystki stwardniały i popękały. Nawet będąc niewidomymi, nie uciekniemy przed swoim ciałem, nie wyskoczymy ze skóry, nawet gdybyśmy bardzo chcieli, gdy dotykamy łuszczącego się naskórka. Ciało (...) odgradza nas od świata i przestrzeni ciężkim oddechem, bólami w nogach, ruchami artretycznych kończyn. Staje się naszym więzieniem, ale też naszym ostatnim schronieniem.
Jean Améry , O starzeniu się. Podnieść na siebie rękę
2 osoby to lubią
Przed samobójstwem jesteśmy rozdzierająco dla uszu i serca kwiczącymi prosiętami wleczonymi do rzeźni. Chlupocząca woda, w której toniemy. U...
Przed samobójstwem jesteśmy rozdzierająco dla uszu i serca kwiczącymi prosiętami wleczonymi do rzeźni. Chlupocząca woda, w której toniemy. Uchwycenie gardła lewą ręką, gdy prawa przykłada brzytwę. Roztrzaskiwanie się głowy na asfalcie. Zacisk sznura na naszej szyi. Żar i huk wystrzału u naszej skroni.(...) Nie z Bogiem mam do czynienia, lecz z bronią, pętlą, szarozielonymi falami, w których zatapiam wzrok, lub z asfaltem, w który sie wpatruję z szesnastego piętra. Powaga decyzji i następujących po niej skutków jest śmiertelna- i śmiertelne będzie wyzwolenie, a wolność zniknie wraz z wyrwaniem się przemocą z przymusu.
Jean Améry , O starzeniu się. Podnieść na siebie rękę
2 osoby to lubią

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

O starzeniu się. Podnieść na siebie rękę Jean Améry

przygodka

ocenił(a) na 65 lata temu

Ciekawa, na pewno odbiór tej książeczki zależeć będzie od wieku czytelnika. Z pewnością zostanie na mojej półce z książkami by do niej powrócić za kilka lato zaciekawił mnie m.in. wiek uzależniony od ekonomii.. "Rówieśnik X, który od dwudziestego trzeciego do czterdziestego roku życia wylicza kursy wymiany, kalkuluje czas pracy dla pracy akordowej, projektuje rysunki reklamowe lub pisze artykuły na zamówienie, będzie robił to samo jeszcze przez dwie, dwie i pół dekady. Niekiedy, odrywając się od pracy, zadaje sobie pytanie: czy tak ma być wiecznie? I czuje strach. Tak będzie, choć nie wiecznie, lecz jeszcze całą wieczność jego życia , dopóki pozwolą mu na to zapominalski mózg, ociężałe członki i obowiązujące przepisy. Potem nastąpi tak zwany przez społeczeństwo zasłużony odpoczynek i dla jednego przyzwoita państwowa emerytura urzędnicza, dla drugiego marna renta, dla obu wszakże wypędzenie z historycznej, kształtującej się rzeczywistości i bardzo nie miłe pytanie: kiedy ja właściwie żyłem?" - to Autor napisał w 1968 roku...mamy 2018 r.. a wciąż aktualne

Przeczytaj

Podnieść na siebie rękę. Dyskurs o dobrowolnej śmierci Jean Améry

dróżniczka

ocenił(a) na 75 lata temu

Amery pisze w sposób piękny, mimo filozoficzności, bardzo przystępnie o jak to nazwał Albert Camus "jedynym filozoficznym problemie" - samobójstwie. Na kartach tej rozprawy widać osobisty stosunek do przedmiotu badań. Amery nie ma jednak na myśli samobójstwa jako "samomordu", a raczej jako pokojowego odejścia z życia, jeśli w tym życiu nie ma już nic do przeżycia, tworząc apoteozę wolności człowieka. Nie sposób się z nim nie zgodzić. Z drugiej strony Amery nie mógł wiedzieć jak rozwinie się medycyna i nie mógł wiedzieć, że jego zdanie "samobójstwo to nie choroba" nie do końca będzie prawdą za 40-50 lat. Bardzo ciekawe, intelektualne wyzwanie.

Przeczytaj