Cytat dnia
Prostytutka — to wyraz hańbiący. „Prostytutkę” wyrzucono poza społeczeństwo. Ale mężczyźni z tej prostytutki korzystający to nasi „ukochani”...
Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniu
230
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
11
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
40
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunę
13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2021
2020
2020U źródeł kwestii kobiecej Kazimiera Bujwidowa
Wikipedia podaje, że Kazimiera Bujwidowa to polska działaczka społeczna, publicystka, feministka i ateistka. W tej kolejności właśnie. Ale była ona też żoną pracującą jako asystentka w laboratorium męża, kierowała założonym przez niego Zakładem Produkcji Surowic i Szczepionek. Była także matką szóstki dzieci. Więc, jeśli ona wypowiada się na temat źródeł kwestii kobiecej, to warto wysłuchać jej głosu, bo to ekspert praktyk, nie teoretyk. Bujwidowa wierzyła w siłę edukacji. Zależało jej, by kobiety miały taki sam dostęp do nauki jak mężczyźni i by za wykonywaną pracę otrzymywały takie samo wynagrodzenie jak ich męscy współpracownicy. By nie były upośledzone społecznie i prawnie. Jasno zdawała sobie sprawę, że jednym z najgroźniejszych przeciwników walki o równouprawnienie kobiet, są same kobiety, którym tak trudno zjednoczyć się we własnym interesie. Bujwidowa uważała, że winę za tę apatię kobiet i „pogodzenie się z losem” ponosi między innymi wpajane od wieków przez religię przekonanie o służalczej pozycji kobiety wobec mężczyzny. Kobiety uwierzyły w to, że mają się poświęcać i trudno im wyjść z tej roli, przemówić własnym głosem. Etos macierzyństwa wcale nie ułatwiał sprawy. A przecież macierzyństwo powinno być świadomym wyborem, a nie jedynym celem. „U źródeł kwestii kobiecej” to artykuł sprzed ponad 100 lat (został opublikowany w roku 1910). No nie do końca udało się kobietom zrzucić okowy wewnętrznego niewolnictwa, choć trzeba przyznać, że dzielnie walczą o siebie i o to, by móc o sobie decydować. Szkoda tylko, że cały czas trudno się zjednoczyć w tej walce, a jest to przecież niezbędne, by nie pozwolić, by smutni panowie decydowali o naszym życiu. Warto przeczytać publikację Kazimiery Bujwidowej – zaskakująco aktualny wydźwięk mają poruszane w nim kwestie.Czy kobieta powinna mieć te same prawa co mężczyzna? Kazimiera Bujwidowa
Aż się prosi o odwrócenie tytułowego pytania..."Czy mężczyzna powinien mieć te same prawa co kobieta?" - się od razu soczewka zmienia, prawda? Mam wrażenie, że kwestia równouprawnienia kobiet jest tak dla wielu mężczyzn drażliwa, bo oznacza właśnie zrównanie w prawach kobiet i mężczyzn, ergo można by było zacząć od panów wymagać, by byli zawsze mili, zadbani, wydepilowani, na diecie, wielozadaniowi, wyzbyci z egoizmu, skoncentrowani na rodzinie...a to wcale proste nie jest. Fascynują mnie te feministyczne felietony z początków XX wieku, a jednocześnie napawają lekiem...Z jednej strony już tyle kwestii uległo zmianie na lepsze, z drugiej mamy tabuny sfrustrowanych kobiet i mężczyzn, którzy z nienawiści do siebie samych, chcą sprowadzić kobiety do roli potulnych niewolnic rozpłodowych. I to wszystko w dodatku w imię człowieczeństwa i religii...W sumie niszczenie ludzi, bo mają inne poglądy leży u podstaw kościoła europejskiego, choć uważam, że z samym chrześcijaństwem niewiele taka postawa ma wspólnego. Zawsze będę zdania, że jedynym lekarstwem na bolączki ludzkości jest rzetelna edukacja. Niestety, nie mam bladego pojęcia,co mogłoby nas uchronić przed mylnymi wnioskami. A felieton Kazimiery Bujwidowej polecam, bo jest świetnie napisany i daje do myślenia.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
