Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) wi­dział w sobie nie po­spo­li­te­go mo­czy­mor­dę, a filar na­ro­do­we­go ducha opty­mi­zmu! Od lat prze­cież co­dzien­nie dbał o to,...

(...) wi­dział w sobie nie po­spo­li­te­go mo­czy­mor­dę, a filar na­ro­do­we­go ducha opty­mi­zmu! Od lat prze­cież co­dzien­nie dbał o to, aby szklan­ka była przy­naj­mniej do po­ło­wy pełna, bo – jak ma­wiał, na­da­jąc swemu al­ko­ho­li­zmo­wi po­etyc­kie­go szny­tu – ho­ry­zont jutra wi­dzia­ny przez lor­net­kę bu­tel­ki za­wsze wy­da­je się bar­dziej zno­śny.

Nad me­tro­po­lią roz­pę­ta­ła się istna burza śnież­na, po­ły­ka­ją­ca bez­dusz­nie wszyst­ko, co stało na jej dro­dze. Bu­dyn­ki, dachy, u...

Nad me­tro­po­lią roz­pę­ta­ła się istna burza śnież­na, po­ły­ka­ją­ca bez­dusz­nie wszyst­ko, co stało na jej dro­dze. Bu­dyn­ki, dachy, ulice, chod­ni­ki nik­nę­ły w nie­prze­bra­nej chmu­rze bia­łe­go pyłu tak szyb­ko, że rząd pol­ski nie zdą­żył­by nawet w tym cza­sie klep­nąć żad­nej usta­wy.