Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wiesław Gołas
1
7,2/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, hobby
Urodzony: 09.10.1930Zmarły: 09.09.2021
Wiesław Ryszard Gołas - polski aktor.
Przyszedł na świat w Kielcach, 9. października 1930 r., choć pijany urzędnik wpisał w dokumentach, że urodził się 5 dni wcześniej.
W czasie II wojny światowej działał w Szarych Szeregach.
Absolwent Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie.
Aktor teatrów: Dolnośląskiego w Jeleniej Górze oraz stołecznych Dramatycznego i Polskiego.
Członek kabaretów: Koń, Starszych Panów oraz Dudek.
Znany z seriali TV, m.in. "Kapitan Sowa na tropie" (1965),"Czterej pancerni i pies" (1968-1970) i "Droga" (1973).
Laureat SuperWiktora (2003).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz (pośmiertnie) Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Powstało kilka książek na temat życia i twórczości Wiesława Gołasa. Większość z nich napisała jego córka, Agnieszka Gołas-Ners. Natomiast jedna z tych publikacji ("Na Gołasa", 2008) była typowym wywiadem-rzeką, choć Wydawnictwo Świat Książki jako autora podał jedynie córkę Agnieszkę.
Wiesław Gołas zmarł na miesiąc przed swoimi 91. urodzinami.
Dwukrotnie żonaty: 1. Elżbieta Szczepańska (rozwód),córka Agnieszka; 2. Maria Krawczyk (do 09.09.2021, jego śmierć).
Przyszedł na świat w Kielcach, 9. października 1930 r., choć pijany urzędnik wpisał w dokumentach, że urodził się 5 dni wcześniej.
W czasie II wojny światowej działał w Szarych Szeregach.
Absolwent Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie.
Aktor teatrów: Dolnośląskiego w Jeleniej Górze oraz stołecznych Dramatycznego i Polskiego.
Członek kabaretów: Koń, Starszych Panów oraz Dudek.
Znany z seriali TV, m.in. "Kapitan Sowa na tropie" (1965),"Czterej pancerni i pies" (1968-1970) i "Droga" (1973).
Laureat SuperWiktora (2003).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz (pośmiertnie) Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Powstało kilka książek na temat życia i twórczości Wiesława Gołasa. Większość z nich napisała jego córka, Agnieszka Gołas-Ners. Natomiast jedna z tych publikacji ("Na Gołasa", 2008) była typowym wywiadem-rzeką, choć Wydawnictwo Świat Książki jako autora podał jedynie córkę Agnieszkę.
Wiesław Gołas zmarł na miesiąc przed swoimi 91. urodzinami.
Dwukrotnie żonaty: 1. Elżbieta Szczepańska (rozwód),córka Agnieszka; 2. Maria Krawczyk (do 09.09.2021, jego śmierć).
7,2/10średnia ocena książek autora
55 przeczytało książki autora
32 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Na Gołasa Wiesław Gołas
7,2
Jeden z najzdolniejszych i najsympatyczniejszych aktorów polskich, Wiesław Gołas, był wielokrotnie namawiany do przeprowadzenia wywiadu-rzeki bądź spisania wspomnień. Odmawiał pisarzom i dziennikarzom. Ostatecznie zapadła dość niefortunna w skutkach decyzja o tym, by autorką książki biograficznej była córka Gołasa. To ogromny błąd, ponieważ już na etapie zadawania pytań nastąpiła pewna cenzura. Niektóre tematy nie zostały w ogóle podjęte, inne zostały omówione po łebkach.
Drażni przede wszystkim narracja i chaos - pani Gołas-Ners pisze o ojcu i dziadkach, a sam aktor - o sobie i rodzicach. Powoduje to np. treść wspomnień o mamie, a zdjęcie podpisane jest "to tata i babcia". Dodatkowo wplecione wspomnienia innych aktorów nie są jakoś wyraźnie oddzielone od wypowiedzi Gołasa, i nie zawsze wiadomo, kto akurat się wypowiada.
Książka na pewno bardzo ogólnikowa - wspomnienia z dzieciństwa, a później przegląd ról teatralnych i filmowych. Oczywiście ulubionych i najbardziej udanych. Nie że oczekiwałem skandali i plotek, ale jakoś brakuje ikry tym wspomnieniom, są jakby odklepane z obowiązku.
Przede wszystkim jest to laurka wystawiona Gołasowi. Nie twierdzę, że mu się nie należy, bo zasłużył na pochwały, ale można to przecież stonować czy zrównoważyć. A tak to jest za mdło: Holoubek wynosi Gołasa pod niebiosa, Zawadzka rozpływa się w zachwytach nad Gołasem, przytoczone fragmenty z gazet robią z niego pół-boga.
Szkoda, bo z samej sympatii do Wiesława Gołasa, skromnego i mądrego człowieka, jakim się wydaje na łamach wywiadu-rzeki, daję 5*. Za formę, popadanie w banał i przesłodzenie, odejmuję pozostałe gwiazdki oceny.