Polski autor książek oraz dziennikarz radiowy i muzyczny. Przyszedł na świat w Warszawie, zaś jego ojcem był aktor kabaretowy Edward "Dudek" Dziewoński (1916-1922).
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (reżyseria). Jest także dyplomowanym architektem.
Po studiach współpracował przy produkcjach teatralnych i estradowych, m.in. w Teatrze Nowym w Warszawie.
Od 1977 roku prowadził audycje muzyczne o musicalu, jazzie i kabarecie w Polskim Radiu.
Autor biografii Ireny Kwiatkowskiej, Adolfa Dymszy, Jerzego Turka i kilku innych aktorów.
Twórca licznych scenariuszy słuchowisk radiowych.
Wystąpił w epizodycznej roli w serialu "5 dni z życia emeryta", który wyreżyserował jego ojciec, Edward Dziewoński (1984).
Współpracował z reżyserem Maciejem Wojtyszką przy powstawaniu miniserialu fabularnego "Mistrz i Małgorzata" (1988) na podstawie książki Michaiła Bułhakowa.
Wybrane publikacje książkowe: "Sęk z Dudkiem" (Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 1999),"Irena Kwiatkowska i znani sprawcy" (pierwsze wydanie: Wydawnictwo Muza, 2003),"Dla mnie bomba Jerzego Dobrowolskiego" (Wydawnictwo LTW, 2009),"DODEK Dymsza" (Wydawnictwo LTW, 2010),"Skarpetka w ręku. Krzysztof Kowalewski w garderobie" (Wydawnictwo TRIO, 2012).
Stan cywilny: żonaty, 1 syn.
Bardzo rzetelna biografia, napisana przystępnym językiem. Jeśli chodzi o życie zawodowe pani Gabrieli, to myślę, że temat został w 90% wyczerpany. Natomiast w przypadku sfery prywatnej - jakieś 25%. Nie winię jednak za to autora. Pani Gabrysia bardzo mocno strzegła swojej prywatności, w myśl zasady, że "najgorszy jest Sfinks bez zagadki". I tę tajemnicę zabrała ze sobą. Dlatego w naszej pamięci zawsze pozostanie PRZEPIĘKNĄ, ale jednocześnie MAGICZNĄ I NIEODGADNIONIĄ kobietą, wspaniałą artystką, wybitną osobowością i po prostu - cudownym człowiekiem. Pani Gabriela miała swój styl, to "coś", co sprawiało, że nawet nie najlepszy film oglądało się jak arcydzieło. Jej osoba przyciągała - i wciąż przyciąga - nie tylko płeć męską, ale również panie. Bo oglądanie pani Gabrieli to kontemplowanie cudu natury. Moim skromnym zdaniem - jedna z najpiękniejszych i najzdolniejszych polskich aktorek. Podsumowując - miło było powspominać i nieco bliżej poznać postać "Gałki".
Pamiętam, że jako bardzo młoda osoba oglądając przed laty cykl „W starym kinie” najbardziej czekałem na filmy z udziałem Adolfa Dymszy oraz Antoniego Fertnera. Aktorzy obdarzeni fenomenalnym talentem komediowym, potrafiący wywołać uśmiech widza samym gestem czy mimiką. Łączy ich anatema, jaką zostali objęci po wojnie, wskutek podjęcia pracy zawodowej w czasach okupacji.
Z tym większym zaciekawieniem kupiłem ten duży objętościowo tom w małej księgarence w Polanicy Zdroju. I tu niemiły zgrzyt. Jakkolwiek niezwykle cenię sobie monografie autorstwa Pana Romana, którymi systematycznie poszerza naszą wiedzę o czołowych aktorach sceny komediowej i kabaretowej, to ta książka wpisuje się do kategorii „wypadek przy pracy”. Informacji wprawdzie moc, wiele szczegółów na temat przedwojennego teatru i filmu, ale czyta się z dużym mozołem. Gdzieś zniknął styl, który sprawiał że czytając zapominałem o całym świecie. Za dużo lepszą część uznaję ostatnie partie książki, w których autor omawia czasy powojenne i schyłek życia „Dodka”. Przygnębiająca, acz prawdziwa to historia. Chciałoby się szczerze polecić wszystkim tę biografię, ale w sumie jest dedykowana tylko dla zagorzałych miłośników talentu Adolfa Dymszy.