Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Frederick Forsyth
Źródło: https://www.wydawnictwoalbatros.com/
29
6,8/10
Urodzony: 25.08.1938
Urodzony 25 sierpnia 1938 roku w Ashford, hrabstwo Kent w Anglii w bogatej, mieszczańskiej rodzinie. Uczył się w Tonbridge. Następnie dostał się na Uniwersytet Granady w Hiszpanii, ale ledwie rozpoczęte studia przerwał, by poświęcić się swojej pasji - lataniu. Gdy miał 17 lat, uzyskał licencję pilota, a w wieku lat 19 został jednym z najmłodszych pilotów w historii RAF (Royal Air Force - Królewskie Siły Powietrzne),gdzie służył w latach 1956-1958.
Następnie został dziennikarzem-reporterem. Przez 3 i pół roku pracował w małej gazecie ("Eastern Daily Press" of Norfolk),aż do roku 1961, kiedy został reporterem Reuters-a. Najpierw pracował w Paryżu, gdzie zbierał informacje później wykorzystane w "Dniu Szakala", a następnie w Berlinie (wtedy Niemiecka Republika Demokratyczna),gdzie zainteresował się nazistami, co później zaowocowało "Aktami Odessy". Pracował również jako reporter w b. Czechosłowacji i na Węgrzech.
W 1965 roku przeszedł do BBC i został asystentem korespondenta dyplomatycznego. Od lipca do września 1967 roku pracował przy wydarzeniach wojny biafrańskiej między Nigerią a Biafrą. Zaprzyjaźnił się z przywódcą secesjonistów generałem Chukwuemeką Ojukwu, zwanym Emeka. W 1968 roku porzucił BBC (albo raczej wyrzucono go za rzekomą nieobiektywność) i wrócił do Biafry jako wolny strzelec, a następnie relacjonował wojnę dla Daily Express, magazynu Time i dla Evening Standard.
W 1969 roku napisał książkę o tejże wojnie, będącą raczej reportażem z tych wydarzeń, zatytułowaną " The Biafra Story ". W Polsce książka ukazała się pod tytułem " Słowo białego człowieka ". Sugestywność książek Forsytha, w których akcja toczy się w Afryce (głównie "Psów wojny") jest tak silna, iż powstała plotka, że pisarz sam uczestniczył w przygotowaniu zamachu stanu w jednym z państw afrykańskich.
W 1970 roku zdecydował się napisać powieść, która stała się światowym bestselerem. Mowa oczywiście o książce "Dzień Szakala", opowiadającej o zamachu na Charlesa de Gaulle-a. Ukazała się ona w 1971 roku i zapoczątkowała niesłabnące pasmo sukcesów Fredericka Forsytha. Aż trudno w to uwierzyć, ale została napisana w... 35 dni ! W 1972 powieść zdobyła nagrodę Edgar Award w USA.
Następne książki to "Akta Odessy" 1972, "Psy wojny" 1974, "Diabelska alternatywa" 1979, "No comebacks" 1982 (w Polsce "Czysta robota"),"Czwarty protokół" 1984, "Negocjator" 1989, "Fałszerz" 1991, "Pięść Boga" 1994, "Ikona" 1996, "Upiór Manhattanu" 1999, "Weteran" 2001, "Mściciel" 2003 (Polska - czerwiec 2004),"Afgańczyk" 2006.
Za granicą opowiadanie "Pasterz" (1975) zostało również wydane jako oddzielna pozycja - w Polsce w zbiorze "Czysta robota". To opowiadanie znalazło się także w zbiorze "Great Flying Stories" (1991),w którym Forsyth zebrał najlepsze, jego zdaniem, opowiadania dotyczące lotnictwa. Znalazły się tam opowiadania Sir Arthura Conan Doyle'a, Roalda Dahla, Lena Deightona, Edgara Allana Poe oraz H. G. Wellsa. Ponadto zależy zaznaczyć, iż opowiadania zebrane w "Weteranie" najpierw ukazały się w internecie pod wspólną nazwą "Quintet" (2000).
Oprócz "Great flying stories" jeszcze 2 książki Forsytha nigdy nie ukazały się w Polsce. Pierwsza z nich to "Emeka" (1982) - biografia i wspomnienie o generale Emeka Ojukwu, przywódcy powstania w Biafrze, przyjacielu Forsytha. Druga z nich to autoryzowana biografia Forsytha pt.: "A matter of protocol" (2001),spisana przez Craiga Cabella.http://www.forsyth.republika.pl/
Następnie został dziennikarzem-reporterem. Przez 3 i pół roku pracował w małej gazecie ("Eastern Daily Press" of Norfolk),aż do roku 1961, kiedy został reporterem Reuters-a. Najpierw pracował w Paryżu, gdzie zbierał informacje później wykorzystane w "Dniu Szakala", a następnie w Berlinie (wtedy Niemiecka Republika Demokratyczna),gdzie zainteresował się nazistami, co później zaowocowało "Aktami Odessy". Pracował również jako reporter w b. Czechosłowacji i na Węgrzech.
W 1965 roku przeszedł do BBC i został asystentem korespondenta dyplomatycznego. Od lipca do września 1967 roku pracował przy wydarzeniach wojny biafrańskiej między Nigerią a Biafrą. Zaprzyjaźnił się z przywódcą secesjonistów generałem Chukwuemeką Ojukwu, zwanym Emeka. W 1968 roku porzucił BBC (albo raczej wyrzucono go za rzekomą nieobiektywność) i wrócił do Biafry jako wolny strzelec, a następnie relacjonował wojnę dla Daily Express, magazynu Time i dla Evening Standard.
W 1969 roku napisał książkę o tejże wojnie, będącą raczej reportażem z tych wydarzeń, zatytułowaną " The Biafra Story ". W Polsce książka ukazała się pod tytułem " Słowo białego człowieka ". Sugestywność książek Forsytha, w których akcja toczy się w Afryce (głównie "Psów wojny") jest tak silna, iż powstała plotka, że pisarz sam uczestniczył w przygotowaniu zamachu stanu w jednym z państw afrykańskich.
W 1970 roku zdecydował się napisać powieść, która stała się światowym bestselerem. Mowa oczywiście o książce "Dzień Szakala", opowiadającej o zamachu na Charlesa de Gaulle-a. Ukazała się ona w 1971 roku i zapoczątkowała niesłabnące pasmo sukcesów Fredericka Forsytha. Aż trudno w to uwierzyć, ale została napisana w... 35 dni ! W 1972 powieść zdobyła nagrodę Edgar Award w USA.
Następne książki to "Akta Odessy" 1972, "Psy wojny" 1974, "Diabelska alternatywa" 1979, "No comebacks" 1982 (w Polsce "Czysta robota"),"Czwarty protokół" 1984, "Negocjator" 1989, "Fałszerz" 1991, "Pięść Boga" 1994, "Ikona" 1996, "Upiór Manhattanu" 1999, "Weteran" 2001, "Mściciel" 2003 (Polska - czerwiec 2004),"Afgańczyk" 2006.
Za granicą opowiadanie "Pasterz" (1975) zostało również wydane jako oddzielna pozycja - w Polsce w zbiorze "Czysta robota". To opowiadanie znalazło się także w zbiorze "Great Flying Stories" (1991),w którym Forsyth zebrał najlepsze, jego zdaniem, opowiadania dotyczące lotnictwa. Znalazły się tam opowiadania Sir Arthura Conan Doyle'a, Roalda Dahla, Lena Deightona, Edgara Allana Poe oraz H. G. Wellsa. Ponadto zależy zaznaczyć, iż opowiadania zebrane w "Weteranie" najpierw ukazały się w internecie pod wspólną nazwą "Quintet" (2000).
Oprócz "Great flying stories" jeszcze 2 książki Forsytha nigdy nie ukazały się w Polsce. Pierwsza z nich to "Emeka" (1982) - biografia i wspomnienie o generale Emeka Ojukwu, przywódcy powstania w Biafrze, przyjacielu Forsytha. Druga z nich to autoryzowana biografia Forsytha pt.: "A matter of protocol" (2001),spisana przez Craiga Cabella.http://www.forsyth.republika.pl/
6,8/10średnia ocena książek autora
7 678 przeczytało książki autora
6 656 chce przeczytać książki autora
388fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Patronat LC
2019
KSIĄŻKI WYBRANE: Afgańczyk, Bezpieczna przystań, Posłanniczka prawdy, Zew natury
Frederick Forsyth, Luanne Rice
6,1 z 44 ocen
104 czytelników 7 opinii
2007
Powiązane treści
Aktualności
2
Aktualności
Marcin Waincetel
10
Przestroga wobec władzy i wojny. „Katharsis” Macieja Siembiedy
Varia
Adam Jastrzębowski
32
Sensacyjna siódemka. Najlepsi autorzy powieści sensacyjnych
Aktualności
Adam Jastrzębowski
3
Finansowe kino akcji, czyli „Wiele do stracenia“ Marka Marcinowskiego
Wielkie pieniądze na giełdzie (i poza nią),rekiny nowojorskiej finansjery, intrygi i brawurowa jazda samochodem terenowym. A w tle dramaty rodzinne i wielka miłość. „Wiele do...
Publicystyka
Bartek Czartoryski
2
Frederick Forsyth. Szpieg nie taki jak my
„To bezwzględny świat, dziecino” – zdawali się mówić pisarze spod znaku prawdziwie męskiej prozy, pełnej szpiegów, intryg, podsłuchów i zamachów. Przy okazji premiery „Foxa”,...
Aktualności
LubimyCzytać
1
Klasyk thrillera znów w najwyższej formie
Frederick Forsyth powraca z powieścią zainspirowaną rzeczywistymi wydarzeniami. Czy to możliwe, że najgroźniejszą bronią na świecie jest umysł?
Aktualności
LubimyCzytać
7
Patronaty tygodnia (1-7.07.2019)
Lipiec czas zacząć! A czy jest lepszy sposób na rozpoczęcie nowego miesiąca niż nowe premiery książkowe? Koniecznie zobaczcie, jakie książki pojawią się w tym tygodniu w waszych...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Pozbycie się Hitlera kosztowało trzydzieści milionów ludzkich istnień. Najemnik mógłby tego dokonać przy pomocy jednej kuli, kosztującej mni...
Pozbycie się Hitlera kosztowało trzydzieści milionów ludzkich istnień. Najemnik mógłby tego dokonać przy pomocy jednej kuli, kosztującej mniej niż szylinga.
18 osób to lubi
Odejdę na swój własny sposób. Z kulą w piersiach, z krwią na ustach i bronią w ręku. Odejdę z wyzwaniem w sercu, krzycząc "Niech was szlag t...
Odejdę na swój własny sposób. Z kulą w piersiach, z krwią na ustach i bronią w ręku. Odejdę z wyzwaniem w sercu, krzycząc "Niech was szlag trafi!", a nie z tekturą w ustach w jakiejś piwnicy.
14 osób to lubiIci Chacal.
7 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Czwarty protokół Frederick Forsyth
6,9
Mam problem z jednoznaczną oceną książki. Z jednej strony to mistrz thrilleru politycznego Frederick Forsyth, a z drugiej, wg mnie, był w kiepskiej formie podczas pisania niniejszej powieści :)
Ale, przechodząc do meritum- Czwarty protokół to napewno solidna pozycja dla fanów służb specjalnych, zimnej wojny i rywalizacji szpiegowskiej pomiędzy radzieckim KGB a brtyjskim MI6. Fabuła koncentruje się właśnie na tej sferze, w tle jest widmo atomowej zagłady, a jeszcze na kolejnym planie jest tło polityczne służące opowiadanej historii. No i ta historia... moim zdaniem jest opowiadana w sposób nudny, często irytujący, jest zbyt dużo bohaterów, są zbyt długie opisy, ja osobiście często miałem problem zorientować się, kto jest kim w tej książce... Nie wspominając o irytacji, kiedy zaginęły "tajne dokumenty rządowe" i była o to naprawdę gruba afera na najwyższych szczeblach politycznych i wiwiadowczych Wielkiej Brytanii, a przez bity przynajmniej 1 rozdział nie było powiedziane, co to były za "tajne dokumenty"... Jak czytelnik stracił uwagę to może nie wiedzieć, do czego nawiązuje tytuł powieści, bo zostało to wyjaśnione może w dwóch miejscach i więcej do tego nie wracano- ale fakt, że tytuł rzeczywiście nawiązuje do meritum książki (chociaż tyle dobrego!). Zbyt długie rozwlekanie opisów gry szpiegowskiej pomiędzy Brytyjczykami a Rosjanami sprawia, że czytelnik ma prawo się znudzić. I często pogubić w tych gierkach. Generalnie fabuła przyspiesza w ostatnich dwóch rozdziałach i książkę czyta się wtedy szybciutko, ale nie ratuje to odbioru całości powieści. Bo, umówmy się, widmo skonstruowania i detonacji przez Rosjan małej bomby atomowej na terenie Wielkiej Brytanii patrząc przez pryzmat przejęcia władzy przez komunistów i uczynienia z kraju kolejnej republiki radzieckiej wywołuje efekt "wow", ale autor niestety w wielu momentach gmatwa i zbyt długo prowadzi opisy- czytelnik może mieć problem z połapaniem się w sytuacji.
Podsumowując- Czwarty protokół to powieść, która ma ciekawy zamysł fabularny, może i nieco ponaciągany w wielu miejscach ale jednak ciekawy, i postapokaliptyczny. Jednakże zbyt dużo tu treści opisowych, nieco zagmatwanych, przez co czytelnik ma problem, aby dobrze odebrać opowiadaną historię. Czy sięgnąć po powieść? Ja w połowie miałem chęć rzucić książkę i do niej nie wracać, ale przetrwałem moment kryzysowy, dotrwałem do końca, nie żałuję (przecież to mistrz Forsyth!),ale są lepsze powieści tego autora i ogolnie szpiegowsko- polityczne.
PS: Parę dni po przeczytaniu książki pokusiłem się o obejrzenie filmu na jej podstawie z 1987 roku. Film jest mega dobry, ale widz, który nie przeczytał książki, naprawdę może mieć problem, o co w nim chodzi. No i jak to film- wiele rzeczy wykreślił w porównaniu do książki, ale nad scenariuszem czuwał sam Forsyth, który chyba świadomie pominął wiele kwestii opisowych i uprościł je tak, aby widzowie mogli w sposób przystępny zrozumień historię dziejącą się na ekranie. Kino samo w sobie bardzo dobre, ale bez przeczytania książki ciężko jest się połapać, o co c'mon.
Negocjator Frederick Forsyth
7,0
Przeczytałam z polecenia i jestem pod wrażeniem. Wielka polityka, Stany Zjednoczone, Związek Radziecki, wyścig zbrojeń i kryzys paliwowy oraz negocjacje w sprawie uwolnienia zakładnika.
Tak w skrócie.
Najtrudniej było przejść przez pierwsze 100 stron, ale się nie poddałam i nie żałuję. Z każdą kolejną stroną akcja rozkręcała się coraz bardziej. Świetna intryga ze skomplikowanym splotem wątków i poszlak wciąga i nie puszcza.
Zdecydowanie gasną polecenia.
Dyskusje związane z autorem
Chcesz zadać pytanie autorowi Frederick Forsyth?
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad
Rozpocznij dyskusjęDołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad