Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (1978),gdzie studiował na roku m.in. z Bożeną Stryjkówną, Elżbietą Piwek, Bogusławą Pawelec, Jackiem Komanem, Piotrem Skibą, Andrzejem Szczytko, Jacentym Jędrusikiem i Mariuszem Wojciechowskim. Karierę zawodową rozpoczynał w teatrze, pracując między innymi w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim oraz Wrocławskim Teatrze Współczesnym pod dyrekcją Kazimierza Brauna, a od 1984 jako reżyser w Irlandii, gdzie stworzył wraz z Daire Brehan grupę teatralną, "Theatre Unlimited". Od 1989 był związany z BBC. W latach 1996-2003 współtworzył portale internetowe największych redakcji językowych Serwisu Światowego BBC oraz pracował jako redaktor naczelny europejskich serwisów internetowych Serwisu Światowego BBC. Od kwietnia 2003 do marca 2011 roku kierował Redakcją Ukraińską BBC. W latach 2011-2016 mieszkał w Polsce, pracując między innymi jako zastępca dyrektora, a następnie dyrektor biura koordynacji programowej TVP. Książki: Biografia twórcy najsłynniejszego polskiego teleturnieju "Wielka Gra Serafinowicza", reportaż historyczny "Niewygodny Polak", poświęcony zabójstwu przez Gwardię Ludową, komendanta policji polskiej w Warszawie, płk. Aleksandra Reszczyńskiego, "Gary Cooper Znad Wisły - Życie i role Jerzego Pichelskiego" jednego z największych amantów polskiego kina przedwojennego (Fabuła-Fraza, 2019).
Kolejna książka, która w znakomity sposób wprowadziła mnie w ten cudowny klimat telewizji czarnobiałej i jednoprogramowej lat 50. i 60. minionego stulecia...Niestety, te sielankę przerywa okropny rok 1968, a zaprezentowana tutaj historia Ryszarda Serafinowicza obnaża tę całą okropność w dosyć dosadny sposób...
Jasne, Telewizja okresu Gomułkowskiego miała swoje mankamenty, ale co tu dużo gadać, była tworzona przez ludzi wielkiej kultury, z ogromną pasją i zaangażowaniem. I co ważne - ludzie Ci "nie podlizywali się gustom publiczności, lecz te gusta wyznaczali" (jak to ktoś ładnie kiedyś powiedział). Do takich osób należał m.in. bohater książki. Przedwojenna elegancja, fachowość, styl, kultura...Ech, dziś takich ludzi już nie ma. Oczywiście, późniejsze "telewizyjne imperium propagandowo-rozrywkowe" Edwarda Gierka też miało swój niepowtarzalny styl i swoją jakość, ale ..to nie ten szczególny, kameralny klimat...
O Telewizji z czasów Serafinowicza można by mówić znacznie więcej, ale nie o to chodzi. Myślę, że osoby, które sięgają po tę opowieść sami są tego świadomi. Jest to na prawdę bardzo dobrze napisana książka. Ciekawym zabiegiem okazało się wplecenie do narracji pytań z Wielkiej Gry i różnych wątków jej dotyczących. Pewnie znajdą się głosy, którym się to nie spodobało, ale mnie osobiście bardzo. W ten sposób ten ponadczasowy teleturniej silniej związał mi się z osobą pana Ryszarda, bo co tu dużo ukrywać - do tej pory na hasło "Wielka gra" myślałam Stanisława Ryster.
I na koniec pytanie za 25 tysięcy - czy "Wielka gra jeszcze kiedyś powróci?" Jak przekonuje autor - prośby o to nie ustają...
"(…) najlepsze historie niekoniecznie powstają w idealnych warunkach".
Dzięki tej publikacji, polscy czytelnicy mają niepowtarzalną szansę zapoznać się z wieloma książkami, jakie w ostatnich latach pojawiły się na naszym rodzimym rynku. Może dzięki zebranym w niej rozmowom, nabierzecie ochoty na przeczytanie jakiegoś reportażu, powieści, czy też komedii kryminalnej. Zdecydowanie jest w czym wybierać.
"Pisać. Rozmowy o książkach" to zbiór wywiadów, jakie w latach 2018-2020 były publikowane w "Magazynie Literackim KSIĄŻKI". To siedemdziesiąt rozmów z autorami prozy dla dorosłych, reportaży, czy też książek dla dzieci. Wśród rozmówców można znaleźć Cezarego Łazarowicza, Małgorzatę Rejmer, Alka Rogozińskiego, Grzegorza Kalinowskiego, Annę Sakowicz czy też Ninę Majewską-Brown.
Zróżnicowanie gatunków literackich, jakie przedstawiają bohaterowie omawianego zbioru to chyba największa wartość dodana tej publikacji, gdyż dzięki temu czytelnik poznaje naprawdę sporo ciekawych książek, jakie zostały wydane na przełomie ostatnich dwóch lat. Niektóre z ukazanych tytułów nie były zbyt mocno promowane w mediach, więc to niepowtarzalna szansa na to, aby zapoznać się z ich zarysem, a może w następnej kolejności, przeczytać samą książkę.
Rozmowy, jakie znajdziecie na łamach tej pracy zbiorowej charakteryzują się różnorodną obszernością. Jedne, dość krótkie, jedynie zahaczające o najważniejsze aspekty danej książki, inne zaś dłuższe, wgłębiające się w problematykę konkretnej publikacji. I muszę tutaj przyznać, że większość rozmów mnie usatysfakcjonowała, ale szkoda, że wywiad z Robertem Ziębińskim pt. "King bez tajemnic" okazał się tak krótki i powierzchowny. Czułam bowiem wielki niedosyt przy lekturze tego wywiadu.
Z pewnością na uwagę zasługują charakterystyczne tytuły poszczególnych rozmów, często trafiające w sedno poruszanych tematów. Trzy rozmowy z tego zbioru zwróciły moją szczególną uwagę, a mianowicie: "Polityka to niezła komedia" – rozmowa z Alkiem Rogozińskim, "Pszczoły i ludzie" – rozmowa z Arturem Boratczukiem oraz "Nieproszony Pan A." – rozmowa z Anną Sakowicz.
"Pisać. Rozmowy o książkach" to zbiór dla każdego, bo każdy może pobrać sobie bezpłatną wersję elektroniczną tej publikacji. Do tej pory pobrano już 1000 plików tej książki, co niezwykle cieszy, gdyż czytelnicy odnajdą na jej łamach wiele ciekawych tytułów, do których warto zajrzeć.
https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/