Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać282
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Adam Sisman
1
7,8/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,8/10średnia ocena książek autora
15 przeczytało książki autora
55 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
John le Carré. Biografia Adam Sisman
7,8
Biografia króla powieści szpiegowskiej akcentuje jego trudne dzieciństwo bez matki i z koszmarnym ojcem, spędzone w szkołach prywatnych, przeżycia z dzieciństwa zostały mu na całe życie. Oprócz krótkiego opisu jego kariery szpiegowskiej, dostajemy wgląd w fascynujący proces powstawania jego wielkich powieści. Mimo że czasami zbyt szczegółowa, to lektura obowiązkowa dla miłośników pisarza.
Opasły tom opowiada szczegółowo o życiu króla powieści szpiegowskiej i jednego z moich ulubionych pisarzy. Zaczyna się od koszmarnego dzieciństwa, bo ojciec Davida Cornwella (to prawdziwe nazwisko Le Carre'a),Ronnie, był oszustem i hochsztaplerem: fałszował czeki, robił podejrzane interesy, tonął w długach, ale żył ponad stan. I tak przez całe życie, po jego śmierci okazało się, że jego cały majątek: „dom w Maidenhead, dwa samochody i konie wyścigowe – należał do jego fasadowych spółek, które oczywiście były bez wyjątku niewypłacalne. Tak naprawdę nie zostawił po sobie ani grosza (…). Wyglądało to tak, jakby Ronnie żył samym powietrzem”. Ten straszny tatunio ciągnął się za Le Carre'm przez całe życie, zresztą w wielu książkach (Szpieg doskonały, Single&single) nawiązuje do swoich trudnych relacji z ojcem.
Matka chłopca, nie mogąc wytrzymać ciągłej niestabilności i niepewności, opuściła rodzinę, gdy David miał pięć lat, od tego czasu mieszkał z ojcem, a właściwie nie mieszkał, bo w tym samym roku (mając pięć lat!) oddany został do szkoły z internatem. W różnych szkołach przebywał do dojrzałości. Przeżycia z dzieciństwa zostawiły niezatarty ślad w jego psychice, nigdy nie wybaczył matce, że go opuściła, a stosunki z ojcem przez cały czas były napięte. Pisał do brata: „W dzieciństwie nasze serca skuto lodem i takie pozostaną już na zawsze.” A ze szkolnej edukacji David pamiętał najbardziej jak go bito, jeszcze po wielu latach wpadał we wściekłość, gdy to wspominał.
Z drugiej strony Le Carre był produktem angielskiej klasy wyższej, do której tak naprawdę nie należał: krykiet, narty w kurortach szwajcarskich, szkoły prywatne, studia w Oxfordzie. A potem krótka kariera nauczycielska w Eton, tej najbardziej prestiżowej szkole prywatnej dla chłopców. Ciekawe to, bo w swoich powieściach niemiłosiernie drwi z symboli brytyjskiego imperializmu.
Niewiele pisze Sisman o pracy szpiegowskiej swego bohatera, zresztą Le Carre nie ułatwia mu zadania, bo wciąż kluczy i przedstawia sprzeczne wersje na temat swojej pracy w MI5 i MI6.
Miło jest przeczytać jak powstawały jego znakomite dzieła: 'Ze śmiertelnego zimna', 'Druciarz, krawiec, żołnierz szpieg', `Ludzie Smileya', `Mała doboszka', `Russia House', ile pracy włożył w przygotowania i ile go kosztowało samo pisanie: „potrafił napisać trzysta stron, wyrzucić je do kosza i zacząć od nowa.” Z pewnością muszę przeczytać 'Szpiega doskonałego', chyba najbardziej jego autobiograficzną książkę.
Widać z książki, że Le Carre jest człowiekiem pełnym wściekłości (to pewnie pokłosie trudnego dzieciństwa),zwłaszcza ostatnio kieruje ją przeciw Ameryce. Może dlatego jego książki pisane po upadku komunizmu w większości nie trzymają poziomu tych z czasów zimnej wojny. Mimo wszystko to wciąż pierwszej klasy literatura, nie rozrywkowa, ale poważna, podejmująca ważne problemy współczesności.
Biografia czasami jest zbyt szczegółowa, mógłby na przykład Sisman sobie darować informacje w jakich restauracjach jadał jego bohater. Niemniej dla miłośników Le Carre'a, do których mam przyjemność się zaliczać, to lektura obowiązkowa.
John le Carré. Biografia Adam Sisman
7,8
Adam Sisman w biografi Johna Le Carre ukazuje przed nami człowieka nietuzinkowego, którego życiorys stał się przyczynkiem do wielu jego powieści.
David Cornwell bo tak brzmi prawdziwe nazwisko pisarza wyłania nam się z tekstu jako człowiek, który całe dorosłe życie starał się uporać z traumami z dzieciństwa, a póżniej z wyrzutami sumienia spowodowanymi donosami na znajomych z czasów oksfordzikch, gdy został współpracownikiem MI5. Temat porzucenia, zdrady, braku miłości często pojawia się w jego utworach.
Co do samej książki to opis dzieciństwa, czasów szkolnych i studenckich czyta się jednym tchem. Jest to w zdecydowanej mierze zasługa ojca Davida, Ronniego, który będąc kobieciarzem, nałogowym oszustem, a przy tym człowiekiem zaradnym potrafił zafundować dzieciom prawdziwy życiowy rollercoster.
W chwili gdy autor zaczyna się rozpisywać o kolejnych książkach, etapach ich powstania, dyskusjach, sporach z wydawnictwami czy innymi autorami, narracja zwalnia i traci na atrakcyjności. Czyta się to trochę jak "przyczynowo - skutkowy" spis inwentarza.
Książka jest wartościowa, widać, że autor poświęcił dużo czasu na rozmowy ze swoim bohaterem, jego rodziną, przyjaciółmi. Polecam.