Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety mi się nie podobało, ale po kolei. Książka skromna objętościowo bo liczy zaledwie 120 stron formatu A5 /3-4 godziny czytania/. ładnie wydana ,okładka twarda, kolorowa, lakierowana, książka szyta, żadnych zdjęć ani map. Praca skład się z dwóch rozdziałów i opowiada o zimowym odwrocie Włochów znad Donu w trakcie bitwy stalingradzkiej. Temat bardzo ciekawy , ale nie w tej książce niestety. Pierwszy rozdział jest tak naprawdę nudny, nic się nie dzieje oprócz rozmów z kolegami, wspominków o domu rodzinnym, świętach i łażeniu transzejami- tak jest do 68 strony /autor opisuje jak stali nad Donem a tam nic się nie działo/. Potem jest jako tako a ciekawie /w miarę/ zaczyna się od strony 80 /autor opisuje odwrót/. Jednak właściwie nie to jest najgorsze. Niestety autor pisze bez ładu i składu, nie wiemy nic o trasie, gdzie jest /poza jedną miejscowością/, czas też tu raczej nie istnieje. Pisze na przykład o szturmie na wioskę za którą jest linia kolejowa a na niej pociąg do wolności. Wioskę zdobywają a potem idą może jeszcze 3 dni może tydzień a o pociągu ani słowa. Czy oszukali ich dowódcy, czy przegnali Rosjanie, czy go tam nigdy nie było ni zdania wyjaśnienia. Mówiąc krótko to jak opis budowy telewizora dokonany przez Galla Anonima - wszystko pięknie i dokładnie opisane tylko i tak nie wiadomo co to takiego. Czy zatem książka ma jakąś wartość? Jeżeli już to sam bardzo osobisty opis na zasadzie JA - co widziałem i co czułem w danej chwili i ewentualnie jeszcze mój pluton. Rekomendacja: jedna ze słabszych autobiografii jakie czytałem ,tylko dla miłośników głębokich wewnętrznych przeżyć - na zasadzie złamałem nogę, boli jak cholera, nie mogę chodzi, rodzina nie odwiedza itd... Ja przy lekturze się unudziłem i nic ciekawego nie dowiedziałem. Raczej nie polecam.