Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest zapisem jednego wykładu Hölschera, w którym podjął on trudną dosyć tematykę teoretyczną: sztuki rzymskiej jako systemu znaków. Przede wszystkim porusza się między pojęciami klasycyzmu i hellenistycznego "baroku". Sięga tu przy okazji do spraw społecznych, czym trochę przypomina wspaniały pierwszy rozdział "Augusta i potęgi obrazów" Zankera. Odnoszę wrażenie, że dla pełnego wykorzystania potencjału tego eseju trzeba się lepiej orientować w teorii historii sztuki. Ale na pewno warto przeczytać, jeśli się lubi sztukę rzymską i chce się ją lepiej rozumieć.