Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Radziecki pisarz pochodzenia koreańskiego, orientalista, były pracownik wywiadu i kontrwywiadu. Oboje jego rodzice byli koreańskimi emigrantami zamieszkałymi we Władywostoku, gdzie przyszedł na świat. W wieku 7 lat został wysłany do Tokio na naukę w szkołach japońskich. Następnie w latach 1919-1923 studiował orientalistykę we Władywostoku i w tym okresie zaczął współpracować z wywiadem oraz kontrwywiadem rosyjskim (najpierw z "białym", potem z bolszewickim) jako ekspert w dziedzinie języka japońskiego. W latach 1923-1930 wykładał literaturę chińską i japońską w Moskiewskim Instytucie Orientalistyki. Od 1923 tajny pracownik (formalnie tłumacz) wydziału kontrwywiadu OGPU, od 1932 oficer wywiadu, od 1934 pracownik Oddziału Specjalnego GUGB NKWD w stopniu starszego porucznika, zaangażowany w działania kontrwywiadu wobec ambasady Japonii, radcy wojskowego i obywateli Japonii przebywających w Moskwie. Od 1928 brał udział w Operacji Generalnej, której celem była dezinformacja Japończyków o potencjale, uzbrojeniu i planach Armii Czerwonej. W dniu 2 kwietnia 1937 został aresztowany jako „japoński szpieg”, a 9 lipca 1940 skazany na 20 lat więzienia. Do końca drugiej wojny światowej przebywał w celi więziennej na Łubiance, robiąc to samo, co przed aresztowaniem, tyle że nie wychodząc na zewnątrz – wykonywał zadania polegające na rozszyfrowaniu i tłumaczeniu przechwyconych japońskich radiogramów. Pod koniec 1945 jego sprawę ponownie rozpatrzono i wyrok więzienia obniżono do już odbytego. Został zwolniony 29 grudnia 1945 (ale zrehabilitowany dopiero w lutym 1959). Od 1950 pisał powieści historyczne o tematyce szpiegowskiej i sensacyjnej, tłumaczone na wiele języków.