Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Antologie opowiadań znanych autorów są zazwyczaj pisane na zamówienie wydawnictwa, które wyznacza temat przewodni i ilość znaków, w jakim ma się zmieścić. I tutaj też niestety widać pisanie pod dyktando. Na okładce tak napisano tytuł, że nie wiadomo, czy te święta są grzeszne czy grzeczne i ten sam dylemat towarzyszył mi w czytaniu, bo w większości opowiadań ani klimat mnie nie urzekł, ani erotyka nie rozgrzała. To jasne, że w przypadku tak krótkiej formy, akcja musi rozwijać się szybko, więc romanse są konsumowane od razu, jednak ja momentami nie mogłam pozbyć sie wrażenia, “jakie te baby są głupie”, co niestety oznacza, że te historie mnie nie przekonały. Dodatkowo przeszkadzało mi wciskanie części historii na siłę w amerykańskie realia. W końcu opowiadania pisały polskie autorki, a my mamy cudowną tradycję i obyczajowość świąt i jakbym chciała czytać o wigilii po amerykańsku, to sięgnęłabym po innych autorów. Najbardziej podobało mi się opowiadanie Anny Szafrańskiej i Pauliny Świst.