Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Emily Vargas, słynna mówczyni motywacyjna i autorka wielu poradników zostaje porwana. Jej świat teraz ogranicza się do małej celi bez okien, dzienej dawki rosołu i widoku jej porywacza, który tezę, że potwory nie są piękne odwraca do góry nogami. Jej oprawca jest przystojny, dobrze zbudowany, a jego delikatne podejście do Emily, brak przemocy z jego strony i brak kontaktu słownego, którego Emily tak bardzo potrzebuje, doprowadza ją do szaleństwa. Buntuje się, by uzyskać u niego jakąkolwiek reakcje, lecz jej wybuchy nie wywołują u porywacza gniewu, lecz zawód. Skutkują w tym, że porywacz przestaje ją odwiedzać w jej celi, ograniczając ich kontakty do minimum. A kontakt to coś, czego dziewczyna potrzebuje, by kompletnie nie zwariować. W końcu Emily będzie gotowa pozwolić mu na wszystko, by tylko móc widzieć swojego oprawcę codziennie, by tylko czuć cokolwiek: przyjemność, czy ból. Powoli zatapia się w tym świecie, który składa się jedynie z jej i jej porywacza, uzależnia się od niego, zmienia się jako kobieta. Czy da radę uciec i powrócić do normalnego życia? Czy będzie tego chciała? Czy to co czuje do porywacza to tylko objawy syndromu sztokholmskiego czy może coś więcej? Bardzo dobrze napisana, mroczna i wciągająca historia o chorym uzależnieniu, o obsesji na punkcie jednej osoby. Książka pełna zaskakujących momentów. Autorka dała nam możliwość zajrzenia do umysłu ofiary syndromu sztokholmskiego. Polecam!