Sięgnęłam po książkę za sprawą filmu, który wywarł na mnie niegdyś ogromne wrażenie i od paru lat pozostaje w osobistej topce.

Naturalistyczne opisy (nie chcę nawet pisać, o które sceny chodzi - nie chcę nawet do nich wracać wspomnieniami...) są w "Trainspotting" serwowane na dzień dobry. Nie ma tu ugrzecznień, przebierania w słowach ani cenzury. Mimo niesamowicie wciągającej historii nie byłam w stanie wziąć tej książki na raz ze względu na ciarki obrzydzenia, a do osób wrażliwych na opisy nie należę. Jestem pod wielkim wrażeniem warsztatu Welsha (oraz polskiego przekładu!) i jego kreacji bohaterów. Mimo początkowego chaosu w połapaniu się, kto jest kim, szybko weszłam w całe uniwersum i bawiłam się sama ze sobą w analizowaniu, który bohater wychodzi na prostą i wyraża się bardziej zrozumiale.
Welsh zaserwował historię autentyczną z bohaterami, z którymi mogłam się utożsamić (pomimo abstynencji od używek) i których wnętrze pochłonęło mnie bez reszty. Mamy tu trudne relacje damsko - męskie, brudną przyjaźń między chłopakami, dziwnych rodziców i jedną historię, która swym okrucieństwem mogłaby dorównać produkcjom typu gore. "Trainspotting" nie jest obrazem ani idealizującym używki, ani typową antynarkotykową kampanią, które serwują nam nieporadne media. "Trainspotting" to relacja osób uzależnionych osadzonych w PRAWDZIWYM życiu, w codziennych sytuacjach - zawodowych, domowych, towarzyskich. Siedzimy w głowach bohaterów, którzy mogliby być naszymi sąsiadami (dla mnie rówieśnikami) szukającymi zleceń albo świeżo po rzuceniu studiów, którzy chcą po prostu odnaleźć swoje miejsce w świecie.

Mimo dobrego wybrnięcia z problemu przekładu szkockiego dialektu, jestem zawiedziona tłumaczeniem ksyw. O Marku Rentonie w polskiej wersji mówi się Mark, Renton i... Czynsz. Nie jestem nogą z angielskiego, ale długo zajęło mi dojście do tego, że w oryginale skrótowo wołanego nań "Rent", co z niezrozumiałego dla mnie powodu zostało przetłumaczone dosłownie, podobnie jak inne pseudonimy. Jest to wprowadzanie zbędnego zamętu, a dziwnej niekonsekwencji jest w tej książce więcej - jedne tytuły piosenek tłumaczone są na polski, inne nie.

Sięgnęłam po książkę za sprawą filmu, który wywarł na mnie niegdyś ogromne wrażenie i od paru lat pozostaje w osobistej topce.

Naturalistyczne opisy (nie chcę nawet pisać, o które sceny chodzi - nie chcę nawet do nich wracać wspomnieniami...) są w "Trainspotting" serwowane na dzień dobry. Nie ma tu ugrzecznień, przebierania w słowach ani cenzury. Mimo niesamowicie...

Musiałam przeczytać, gdyż w zbyt wielu miejscach powoływano się na tę książkę. no i właśnie cieszę się, że przeczytałam, mam swoje zdanie. Cholernie trudno czytać ten język, momenty filozoficzno-moralizatorskie zmuszają do wolniejszego czytania, zastanowienia się.. mega dobre to było.. jest poczucie humoru, oczywiście czarne:) nie łapałam kto kiedy mówi, zmiana bohaterów następowała dla mnie zbyt szybko... nie ogarniałam tych przezwisk, dopiero pod koniec książki jakoś mi się to poskładało, choć niezupełnie. Świetna historia Davie'ego... porażająca.. świetna książka. Uważam, że każdy młody człowiek powinien to przeczytać, nigdy nie ciągnęło mnie do tego typu używek, a po tej lekturze to już nawet na 1000%!!!!

Musiałam przeczytać, gdyż w zbyt wielu miejscach powoływano się na tę książkę. no i właśnie cieszę się, że przeczytałam, mam swoje zdanie. Cholernie trudno czytać ten język, momenty filozoficzno-moralizatorskie zmuszają do wolniejszego czytania, zastanowienia się.. mega dobre to było.. jest poczucie humoru, oczywiście czarne:) nie łapałam kto kiedy mówi, zmiana bohaterów...

Trochę pomotane, trochę chaotyczne, momentami totalnie odjechane, ale czyż nie jest tak samo z kopem hery wstrzelonej w obieg? "Cienszko" się czyta bo bluzki non stop, bo ortografia i gramatyka jest "upside down" ale właśnie fockin' Scotish tak mówiom :) Klimat zachowany ! Jak ktoś widział film to będzie mu łatwiej, jak nie - trudniej się połapać. W sumie warto ale chyba czytałem ważniejsze ksionszki jak to mówiom :)

Trochę pomotane, trochę chaotyczne, momentami totalnie odjechane, ale czyż nie jest tak samo z kopem hery wstrzelonej w obieg? "Cienszko" się czyta bo bluzki non stop, bo ortografia i gramatyka jest "upside down" ale właśnie fockin' Scotish tak mówiom :) Klimat zachowany ! Jak ktoś widział film to będzie mu łatwiej, jak nie - trudniej się połapać. W sumie warto ale chyba...

Nic tak dobrze nie daje nauczki na życie jak doświadczenie stoczenia się na dno. Ta książka wcale nie gloryfikuje ćpania i chlania. Poza krótkim opisem Rentona o kopie heroinowym, mamy tu rozprawę na temat upadku człowieka uzależnionego i destrukcji jego umysłu.

Po pierwsze - Renton. Inteligentny i dobrze zapowiadający się młody człowiek. Po spotkaniu z jej wysokością heroiną, nie myśli o niczym innym, jak tylko o ty, by poczuć smak (czytaj: dać sobie w żyłę).

Po drugie - Tommy. Młody, inteligentny, dobrze zapowiadający się chłopak. Daje sobie raz w żyłę, żeby uśmierzyć ból po stracie ukochanej. Miało być raz, a wyszło jak zawsze. Do końca paskudnego i krótkiego życia myśli tylko, jak zdobyć działkę.

Inni młodzi Szkoci to alkoholicy, seksoholicy i różni napaleńcy. Na każdym kroku widzimy, że używki są dobre na chwilę po ich zażyciu. Później to pasmu udręk i zhańbienia.

Wyjątkowość tej opowieści tworzy jej specyficzny język. Każda postać mówi charakterystycznym dla siebie dialektem - w oryginale szkockim, w przekładzie zdezintegrowanym polskim. Renton na haju, na głodzie i po odwyku - to trzy różne sposoby wysławiania się. Tak samo Begbie, Spud, Sick Boy i inni. Każdy jest narratorem osobnych rozdziałów. Każdy widzi świat na swój własny sposób. Im bardziej zagłębia się w swój nałóg, tym bardziej zmienia się jego perspektywa widzenia świata.

Bardzo ciekawa książka. Swoje zrobił też film Boyle'a. Warto przeczytać i obejrzeć, i znów przeczytać. Podczas lektury grał w mojej głowie kawałek Lust for life Iggy'ego Popa.

Nic tak dobrze nie daje nauczki na życie jak doświadczenie stoczenia się na dno. Ta książka wcale nie gloryfikuje ćpania i chlania. Poza krótkim opisem Rentona o kopie heroinowym, mamy tu rozprawę na temat upadku człowieka uzależnionego i destrukcji jego umysłu.

Po pierwsze - Renton. Inteligentny i dobrze zapowiadający się młody człowiek. Po spotkaniu z jej wysokością...

Ta książka to takie całkowicie rozsypane puzzle, które próbujesz ułożyć po pijaku bez obrazka pomocniczego. Męczysz się przy tym, niektóre kawałki nie pasują, wytarte krawędzie trudno wchodzą, wydaje ci się, że to wszystko do nikąd prowadzi, zresztą po co, w ogóle to układać, jak zaraz ktoś przyjdzie i zrzyga ci się na stół z tymi puzzelkami. Ale i tak jesteś zadowolony z tego co zdążyłeś ułożyć.

Ta książka to takie całkowicie rozsypane puzzle, które próbujesz ułożyć po pijaku bez obrazka pomocniczego. Męczysz się przy tym, niektóre kawałki nie pasują, wytarte krawędzie trudno wchodzą, wydaje ci się, że to wszystko do nikąd prowadzi, zresztą po co, w ogóle to układać, jak zaraz ktoś przyjdzie i zrzyga ci się na stół z tymi puzzelkami. Ale i tak jesteś zadowolony z...

co wy wiecie o używkach

co wy wiecie o używkach

Może to moja wina, bo nie obejrzałam przedtem filmu przez co nie znam jakiegoś głównego kontekstu czy coś, ale moim zdaniem tej książki nie da się przeczytać. Z wątku na wątek, nie wiem kto jest kim, nie łapię się w niej. Nie poleciłabym jej raczej, może film jest bardziej zrozumiały

Może to moja wina, bo nie obejrzałam przedtem filmu przez co nie znam jakiegoś głównego kontekstu czy coś, ale moim zdaniem tej książki nie da się przeczytać. Z wątku na wątek, nie wiem kto jest kim, nie łapię się w niej. Nie poleciłabym jej raczej, może film jest bardziej zrozumiały

Jak filmową adaptację kocham, tak książka.. No trochę miałem wygórowane oczekiwania wobec niej. Jest niezła, ma parę spoko rozdziałów, jej język momentami boli tak, że ledwo przeczytałem co po niektóre rozdziały. Do tego polski tłumacz mnie wnerwił na początku, bo przetłumaczył ksywki, czego osobiście nienawidzę i dopiero dochodząc do połowy ogarnąłem, kto jest kim.
Ogólnie film jest jak taki udany remake, nieco lepszy od oryginału, aczkolwiek bardzo mi się podobało to, że w niektórych rozdziałach miałem szanse nieco bardziej poznać Rentona i jego świetnie napisane przemyślenia oraz teksty. Serio muszę sobie kiedyś zapisać parę cytatów z książki! Nie żałuje, że ją kupiłem i przeczytałem! Mimo braku akcji dobrze się bawiłem przy niej :)

Jak filmową adaptację kocham, tak książka.. No trochę miałem wygórowane oczekiwania wobec niej. Jest niezła, ma parę spoko rozdziałów, jej język momentami boli tak, że ledwo przeczytałem co po niektóre rozdziały. Do tego polski tłumacz mnie wnerwił na początku, bo przetłumaczył ksywki, czego osobiście nienawidzę i dopiero dochodząc do połowy ogarnąłem, kto jest kim.
Ogólnie...

Czuje się sponiewierana językowo.

Czuje się sponiewierana językowo.

Szczerze o narkotykach. Co jest bez nich? Nuda. Książka jest kapitalna, nikt tu nie jest święty, no, może Spud <3. Spud jest szczerym, czułym imbecylem, turboziemniakiem. Cała reszta to banda pogrzanych patoli. Język, którym ferajna się posługuje powoduje,że czytanie jest trudne. No ale warto.
Uwielbiam ten wątek z zemstą i Kevinem, ale ... to było bardzo trudne do zniesienia!

Szczerze o narkotykach. Co jest bez nich? Nuda. Książka jest kapitalna, nikt tu nie jest święty, no, może Spud <3. Spud jest szczerym, czułym imbecylem, turboziemniakiem. Cała reszta to banda pogrzanych patoli. Język, którym ferajna się posługuje powoduje,że czytanie jest trudne. No ale warto.
Uwielbiam ten wątek z zemstą i Kevinem, ale ... to było bardzo trudne do...