Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już nie tak przełomowa czytana w 2022 roku, ale nadal świetnie napisana (w oryginale). Czytanie tej książki to sama przyjemność. Ray Bradbury stawia na przejście do senda, aniżeli na rozwklekłe przygotowywanie sceny. Ma to swoje minusy, bo nie zdążyłem sie przywiązać do postaci. Miałem jednak wrażenie, że każda strona ma znacznie, co sprawiło, że przeczytałem tę pozycję w jeden dzień.

Już nie tak przełomowa czytana w 2022 roku, ale nadal świetnie napisana (w oryginale). Czytanie tej książki to sama przyjemność. Ray Bradbury stawia na przejście do senda, aniżeli na rozwklekłe przygotowywanie sceny. Ma to swoje minusy, bo nie zdążyłem sie przywiązać do postaci. Miałem jednak wrażenie, że każda strona ma znacznie, co sprawiło, że przeczytałem tę pozycję w...

Świetnie napisana książka opowiadająca niezwykle pasjonującą, a zarazem bardzo ludzką historię dwójki zupełnie różnych od siebie ludzi wysłanych na absurdalną misję zdobycia tuzina jajek w opanowanej wojną Rosji. Jak większość znakomitych historii jest ona oparta na faktach, a mianowicie opowieściach dziadka autora. Postacie wręcz emanują autentyczną osobowością i po jakimś czasie czujemy się jakbyśmy byli w towarzystwie swoich własnych kompanów z krwi i kości, a nie postaci nakreślonych na stronicach książki.

Świetnie napisana książka opowiadająca niezwykle pasjonującą, a zarazem bardzo ludzką historię dwójki zupełnie różnych od siebie ludzi wysłanych na absurdalną misję zdobycia tuzina jajek w opanowanej wojną Rosji. Jak większość znakomitych historii jest ona oparta na faktach, a mianowicie opowieściach dziadka autora. Postacie wręcz emanują autentyczną osobowością i po...

Niezwykle rzetelna i dokładna opowieść o tym jak powstawał jeden z najstraszliwszych reżimów 20. wieku. Sposób narracji oparty w lwiej części na dziennikach i korespondencjach brzmi niesamowicie realistycznie i personalnie. Dla miłośników historii pozycja obowiązkowa.

Niezwykle rzetelna i dokładna opowieść o tym jak powstawał jeden z najstraszliwszych reżimów 20. wieku. Sposób narracji oparty w lwiej części na dziennikach i korespondencjach brzmi niesamowicie realistycznie i personalnie. Dla miłośników historii pozycja obowiązkowa.

Ta książka powinna być lekturą w szkołach, aby zaczepić w dzieciach świadomość naszych czynów.

Ta książka powinna być lekturą w szkołach, aby zaczepić w dzieciach świadomość naszych czynów.

Historia Tary Westover jest tak przykra i nieprawdopodobna, że trudno by było ją wymyślić, gdyby nie wydarzyła się naprawdę. Gorszy pisarz wylałby na nas swoje żale i bóle, obarczając innych swoimi traumami, Tara jednak piszę nie dość, że w znakomitym stylu, to jeszcze z wielkim dystansem. Dzięki temu nie przytłacza czytelnika tą bądź co bądź ciężką historią.

Historia Tary Westover jest tak przykra i nieprawdopodobna, że trudno by było ją wymyślić, gdyby nie wydarzyła się naprawdę. Gorszy pisarz wylałby na nas swoje żale i bóle, obarczając innych swoimi traumami, Tara jednak piszę nie dość, że w znakomitym stylu, to jeszcze z wielkim dystansem. Dzięki temu nie przytłacza czytelnika tą bądź co bądź ciężką historią.

Ta książka to bolesna podróż, ale warta przeżycia. Możliwe, że znajdziecie tu najcięższe do przeczytania strony w swojej czytelniczej historii, aczkolwiek za każdą stronę cierpienia dostajemy stronę najczystczej miłości, zrozumienia i przyjaźni. Może dlatego jeszcze bardziej to wszystko boli. Czasami ma się wrażenie, że autorka się nad tobą znęca, a potem cię niespodziewanie przytula. Takie też jest życie. Tutaj jednak przedstawione w hipertrofii. Zapamiętam te postacie do końca życia.

Ta książka to bolesna podróż, ale warta przeżycia. Możliwe, że znajdziecie tu najcięższe do przeczytania strony w swojej czytelniczej historii, aczkolwiek za każdą stronę cierpienia dostajemy stronę najczystczej miłości, zrozumienia i przyjaźni. Może dlatego jeszcze bardziej to wszystko boli. Czasami ma się wrażenie, że autorka się nad tobą znęca, a potem cię...

Znakomite dialogi i mnóstwo serca to główne atuty tej książki. Styl pisania Powersa należy aktualnie do moich ulubionych. Jakimś cudem autorowi udała się trudna sztuka oferowania nadzieji i łamania serca na tych samych stronach.

Znakomite dialogi i mnóstwo serca to główne atuty tej książki. Styl pisania Powersa należy aktualnie do moich ulubionych. Jakimś cudem autorowi udała się trudna sztuka oferowania nadzieji i łamania serca na tych samych stronach.