Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pan Samochodzik tym razem próbuje odkryć tajemnicę przemytu cennych ikon. Przy okazji rozwiązuje również zagadkę ukrytych przez czarnoksiężnika klejnotów...
Akcja toczy się nieśpiesznie. Czytelnik może wraz z narratorem podziwiać miejsca, które zwiedzają bohaterowie, oraz dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy na temat legend i zabytków Pragi. Wydarzenia, choć dynamiczne, nie nabierają zawrotnego tempa. Książkę czyta się "jednym tchem", a jednocześnie można się nią delektować powoli, niespiesznie oraz pochylać nad wieloma rzeczami.
Jeżeli ktoś lubi tajemnice i dreszczyk emocji, a także interesuje się historią, szczerze polecam :)
Sądzę, że nie będę oryginalna pośród czytelników, jeżeli wyznam, że kocham Prota ;)

Pan Samochodzik tym razem próbuje odkryć tajemnicę przemytu cennych ikon. Przy okazji rozwiązuje również zagadkę ukrytych przez czarnoksiężnika klejnotów...
Akcja toczy się nieśpiesznie. Czytelnik może wraz z narratorem podziwiać miejsca, które zwiedzają bohaterowie, oraz dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy na temat legend i zabytków Pragi. Wydarzenia, choć dynamiczne, nie...

Rewelacyjna...

Rewelacyjna...

Kocham książki Małgorzaty Musierowicz. Jestem ich wielką fanką i każdy nowy tom Jeżycjady wzbudza we mnie duże emocje.
I tym razem się nie zawiodłam. Świetna książka. Bardzo dobrze napisana. Ciekawa akcja, bohaterowie, z którymi można się zaprzyjaźnić i wiele powodów do wzruszenia oraz do uśmiechu. Niesamowite zakończenie... Szczerze polecam :)

Kocham książki Małgorzaty Musierowicz. Jestem ich wielką fanką i każdy nowy tom Jeżycjady wzbudza we mnie duże emocje.
I tym razem się nie zawiodłam. Świetna książka. Bardzo dobrze napisana. Ciekawa akcja, bohaterowie, z którymi można się zaprzyjaźnić i wiele powodów do wzruszenia oraz do uśmiechu. Niesamowite zakończenie... Szczerze polecam :)

A mnie się podobało. Sympatyczni ludzie, bajkowe otoczenie, akcja, która potrafi przykuć uwagę czytelnika.
Zgadzam się z uwagami moich poprzedników... ale czy książka musi być pisana po to, aby razić po oczach realizmem i brutalnością świata? Może właśnie taka wybujana w obłokach, kolorowa kraina nierealności powinna budzić w naszych duszach ukryte tęsknoty. Może powinna nadawać kierunek działania. Jeśli ludzie nie są tacy mili i idealni, jeśli rzeczywistość zdaje się dużo bardziej skomplikowana, to może trzeba coś zmienić... Albo chociaż pouśmiechać się do marzeń, czytając "Amelię" pani Katarzyny Michalak :)

A mnie się podobało. Sympatyczni ludzie, bajkowe otoczenie, akcja, która potrafi przykuć uwagę czytelnika.
Zgadzam się z uwagami moich poprzedników... ale czy książka musi być pisana po to, aby razić po oczach realizmem i brutalnością świata? Może właśnie taka wybujana w obłokach, kolorowa kraina nierealności powinna budzić w naszych duszach ukryte tęsknoty. Może powinna...

Zgrabnie napisana książka. Ciekawi bohaterowie, którzy mają wprawdzie swoje wady i słabości, ale dają się lubić. Są trochę zwariowani, bardzo życzliwi i mają niewzruszony system wartości. Można na nich liczyć w każdej sytuacji :)
Podoba mi się świat, który kreuje pani Kursa. Po Jej książki sięgam zawsze z przyjemnością. Wywołują uśmiech na mojej twarzy, a czasami nawet potrafią prawdziwie rozbawić.
W "Babskiej misji" akcja skupia się głównie na wątku miłosnym. Czuję lekki niedosyt, jeżeli chodzi o obiecywaną "lawinę tajemniczych zdarzeń", ale i tak pobiegnę do biblioteki po kolejną część.
Szczerze polecam :)

Zgrabnie napisana książka. Ciekawi bohaterowie, którzy mają wprawdzie swoje wady i słabości, ale dają się lubić. Są trochę zwariowani, bardzo życzliwi i mają niewzruszony system wartości. Można na nich liczyć w każdej sytuacji :)
Podoba mi się świat, który kreuje pani Kursa. Po Jej książki sięgam zawsze z przyjemnością. Wywołują uśmiech na mojej twarzy, a czasami nawet...

Po raz pierwszy udało mi się wytypować poprawnie mordercę ;) Chociaż motywu w życiu bym nie odgadła. Stworzyłam sobie własną teorię. Bardzo, bardzo odległą od prawdy :)... Autorka dodaje do akcji każdy kawałek układanki w taki sposób, że raczej istnieją nikłe szanse na dotarcie do prawdy bez ostatniej, wyjątkowej cząsteczki. I nawet jeżeli czytelnik kombinuje, próbuje myśleć logicznie i nauczony doświadczeniem wie, że nie należy kroczyć ślepymi uliczkami, w które pani Agata często usiłuje nas zaprowadzić, to i tak ostatecznie w przynajmniej jeden z zaułków trafimy ;)
Początek mi się trochę dłużył. Panna Marple była odrobinę nie w formie. Za to końcówka nabrała tempa i zrobiło się emocjonująco :)

Po raz pierwszy udało mi się wytypować poprawnie mordercę ;) Chociaż motywu w życiu bym nie odgadła. Stworzyłam sobie własną teorię. Bardzo, bardzo odległą od prawdy :)... Autorka dodaje do akcji każdy kawałek układanki w taki sposób, że raczej istnieją nikłe szanse na dotarcie do prawdy bez ostatniej, wyjątkowej cząsteczki. I nawet jeżeli czytelnik kombinuje, próbuje...

Niesamowita książka. Ileż to ja się nagłówkowałam, żeby odgadnąć, kto jest mordercą. Typowałam wszystkich. Każdego w innym momencie czytania... No, może siostra narratora jako jedyna wydała mi się całkowicie niewinna (i tylko w tej kwestii miałam rację :)
Genialne! Często bywałam zaskakiwana, ale rzadko aż tak.
Szczerze polecam ;)

Niesamowita książka. Ileż to ja się nagłówkowałam, żeby odgadnąć, kto jest mordercą. Typowałam wszystkich. Każdego w innym momencie czytania... No, może siostra narratora jako jedyna wydała mi się całkowicie niewinna (i tylko w tej kwestii miałam rację :)
Genialne! Często bywałam zaskakiwana, ale rzadko aż tak.
Szczerze polecam ;)

Fantastyczna książka. Autor opisuje autentyczne wydarzenia. dzięki którym czytelnik może w sposób naturalny, daleki od często nietrafiającej do serc i umysłów teorii, dowiedzieć się o przewodnictwie Boga w życiu człowieka.
Przedstawione fakty są niejednokrotnie wstrząsające. David Wilkerson niczego nie upiększa ani nie przejaskrawia. Ludzie pełniący służbę liczą się z prawdopodobieństwem, że następny dzień może im przynieść śmierć...
Cudowny obraz oddania się w całości Bogu oraz będącej owocem tego zawierzenia miłości do bliźniego.
No, cóż... Wystarczy tylko wziąć przykład i rozpocząć wraz ze Stwórcą niesamowitą, pełną cudownych niespodzianek przygodę...

Fantastyczna książka. Autor opisuje autentyczne wydarzenia. dzięki którym czytelnik może w sposób naturalny, daleki od często nietrafiającej do serc i umysłów teorii, dowiedzieć się o przewodnictwie Boga w życiu człowieka.
Przedstawione fakty są niejednokrotnie wstrząsające. David Wilkerson niczego nie upiększa ani nie przejaskrawia. Ludzie pełniący służbę liczą się z...

Wspaniała książka przygodowa. Klimatem przypomina starego, poczciwego "Robin Hooda". Akcja bardzo dynamiczna, trzymająca w napięciu. Cały czas coś się dzieje...
Wątek miłosny sympatyczny, choć trochę naiwny. Zupełne odmienny od współczesnych ujęć tematu.
Powieść wpadła mi w ręce przez przypadek, ale już teraz wiem, że nie jest to moja ostatnia, pełna emocji podróż w krainę wyobraźni wraz z panem Stevensonem ;) Szczerze polecam.

Wspaniała książka przygodowa. Klimatem przypomina starego, poczciwego "Robin Hooda". Akcja bardzo dynamiczna, trzymająca w napięciu. Cały czas coś się dzieje...
Wątek miłosny sympatyczny, choć trochę naiwny. Zupełne odmienny od współczesnych ujęć tematu.
Powieść wpadła mi w ręce przez przypadek, ale już teraz wiem, że nie jest to moja ostatnia, pełna emocji podróż w krainę...

Książkę przeczytałam "jednym tchem". Ciekawa, choć naiwna i przesłodzona. Bardzo miła odskocznia od współczesnych powieści historycznych ;)

Książkę przeczytałam "jednym tchem". Ciekawa, choć naiwna i przesłodzona. Bardzo miła odskocznia od współczesnych powieści historycznych ;)

Ciekawa, lekka, przyjemna lektura. Wciągająca.
Polubiłam bohaterów i bardzo spodobał mi się sposób, w jaki autorka przeplatała ze sobą wątki.
Zabrakło mi tylko tytułowej tajemnicy. Spodziewałam się czegoś bardziej ekscytującego, trzymającego w napięciu... Tymczasem bardzo szybko domyśliłam się, kto jest mordercą i jaki sekret skrywają mury zamku...
Pomimo jednak, że nie spodziewam się zostać zaskoczona, z niecierpliwością oczekuję na kolejne dwie części. Mam nadzieję, że "Tajemnica zamku" to tylko przedwstęp do prawdziwie emocjonujących przygód. Ponadto bardzo interesuje mnie metoda, jaką autorka obierze, aby odkryć przed czytelnikami kolejne kawałki tej niezbyt skomplikowanej ale pasjonującej układanki.
Przeczytałam z przyjemnością. Polecam :)

Ciekawa, lekka, przyjemna lektura. Wciągająca.
Polubiłam bohaterów i bardzo spodobał mi się sposób, w jaki autorka przeplatała ze sobą wątki.
Zabrakło mi tylko tytułowej tajemnicy. Spodziewałam się czegoś bardziej ekscytującego, trzymającego w napięciu... Tymczasem bardzo szybko domyśliłam się, kto jest mordercą i jaki sekret skrywają mury zamku...
Pomimo jednak, że nie...

Bardzo ciekawa książka dla dzieci. Przypomina trochę film pt. "Nie wierzcie bliźniaczkom" z Lindsay Lohan w roli głównej. Polecam serdecznie ;)

Bardzo ciekawa książka dla dzieci. Przypomina trochę film pt. "Nie wierzcie bliźniaczkom" z Lindsay Lohan w roli głównej. Polecam serdecznie ;)

Cudowna książka dająca odpowiedzi na wiele pytań, które stawia sobie każdy z nas: Skąd tyle zła na świecie?; Co się dzieje z człowiekiem po śmierci?; Jak powinniśmy żyć? itd. Padają bardzo klarowne wyjaśnienia. A w trakcie lektury przejawia się główny wątek - delikatna zachęta: "Pozwólmy ogarnąć się miłości".

Cudowna książka dająca odpowiedzi na wiele pytań, które stawia sobie każdy z nas: Skąd tyle zła na świecie?; Co się dzieje z człowiekiem po śmierci?; Jak powinniśmy żyć? itd. Padają bardzo klarowne wyjaśnienia. A w trakcie lektury przejawia się główny wątek - delikatna zachęta: "Pozwólmy ogarnąć się miłości".

N I E S A M O W I T A!
Po prostu... Opowieść toczy się nieśpiesznie, ale trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Wspaniała, wzruszająca, skłaniająca do refleksji...

N I E S A M O W I T A!
Po prostu... Opowieść toczy się nieśpiesznie, ale trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Wspaniała, wzruszająca, skłaniająca do refleksji...

Uwielbiam Sienkiewicza. Zwłaszcza "Trylogię". Niestety, "Na polu chwały" rozczarowało mnie trochę. Przeczytałam z przyjemnością, ale bez zachwytu w oczach. I tak jak od "Potopu" nie potrafiłam się momentami oderwać, tak tutaj z lekkim sercem odkładałam książkę na potem.
Polubiłam Jacka oraz innych bohaterów męskich. Do panny Sienińskiej długo nie mogłam się jednak przekonać.
Brakowało mi scen pojedynków oraz solidnie rozbudowanego wątku historycznego. Brakowało kawalerskiej fantazji i przygód dech w piersiach zapierających.
Powieść ciekawa i może nawet godna polecenia, jednak...

Uwielbiam Sienkiewicza. Zwłaszcza "Trylogię". Niestety, "Na polu chwały" rozczarowało mnie trochę. Przeczytałam z przyjemnością, ale bez zachwytu w oczach. I tak jak od "Potopu" nie potrafiłam się momentami oderwać, tak tutaj z lekkim sercem odkładałam książkę na potem.
Polubiłam Jacka oraz innych bohaterów męskich. Do panny Sienińskiej długo nie mogłam się jednak...

Cudowna...
Gdyby ktokolwiek powiedział mi kilka dni wcześniej, że czytając opowieść o kobiecie w głębokiej depresji, będę śmiać się i odczytywać co zabawniejsze fragmenty na głos, niezależnie od preferencji osoby, która została zmuszona posłuchać, pewnie, przynajmniej połowicznie, nie uwierzyłabym ;).
Autorka posiada tak niesamowitą zdolność obserwowania rzeczywistości z nieco przymrużonym okiem oraz wychwytywania szczegółów, które w szarości dnia codziennego umykają naszej uwadze, że aż mi dech w piersiach zaparło.
Wierzę, że wystawiam opinię bez ładu i składu, ale nie potrafię inaczej. To było piękne, wzruszające przeżycie. Wizyta w Samulkach spowodowała, że moja wewnętrzna radość rozkwitła jeszcze bardziej i po raz kolejny odkryłam, że przecież takie jest realne życie - ludzie nie są wprawdzie dokonali, ale jest całe mnóstwo rzeczy, dla których / dzięki którym / mimo którym warto i trzeba ich kochać.
A propos kochania. Kocham pana Gienka! To jeden z moich ulubionych bohaterów. Mistrzowsko wykreowany i aż żałuję, że go tak trochę mało...
Na końcu książki popłakałam się jak bóbr. Jako czytelnik czuję się wprawdzie w pełni usatysfakcjonowana i zachwycona, mam jednak drobne pretensje do autorki. Żeby mi podobne numery wycinać... ;)
Polecam ze szczerego serca! Jako kobieta, matka, nauczycielka i bibliotekarka ;) Naprawdę warto!

Cudowna...
Gdyby ktokolwiek powiedział mi kilka dni wcześniej, że czytając opowieść o kobiecie w głębokiej depresji, będę śmiać się i odczytywać co zabawniejsze fragmenty na głos, niezależnie od preferencji osoby, która została zmuszona posłuchać, pewnie, przynajmniej połowicznie, nie uwierzyłabym ;).
Autorka posiada tak niesamowitą zdolność obserwowania rzeczywistości z...

Przeczytałam z przyjemnością. Historia wprawdzie nie jest niezwykła i wiele rzeczy można w niej przewidzieć, a ponadto cześć z nich jest bardzo naciągana, ale Rodziewiczówna opowiada w taki sposób, że nie można się od książki oderwać.
W powieści wyraźnie widać cechy charakterystyczne dla twórczości autorki, które wprowadzają czytelnika w niepowtarzalny klimat. Szczypta goryczy, przygnębienia oraz nieuchronności losu potęguje się wraz z każdą kolejną stroną, aby w punkcie kulminacyjnym wykonać nagły zwrot akcji i doprowadzić odbiorcę do szczęśliwego zakończenia ;)...

Przeczytałam z przyjemnością. Historia wprawdzie nie jest niezwykła i wiele rzeczy można w niej przewidzieć, a ponadto cześć z nich jest bardzo naciągana, ale Rodziewiczówna opowiada w taki sposób, że nie można się od książki oderwać.
W powieści wyraźnie widać cechy charakterystyczne dla twórczości autorki, które wprowadzają czytelnika w niepowtarzalny klimat. Szczypta...

Urocza i naiwna - to pierwsze dwa słowa, które przychodzą na myśl po przeczytaniu książki. Ciepły, tchnący dobrym uśmiechem klimat, jaki trudno odnaleźć we współczesnych powieściach. Akcja wartka, ciekawa, cały czas coś się dzieje... A jednocześnie czuć wyraźnie brak pospiechu oraz nachalnego dynamizmu - cech charakterystycznych minionej epoki.
Postacie oczywiście wyidealizowane i mało realne, ale to przecież właśnie sprawia, że człowiek ma ochotę zatopić się w marzeniach, zatonąć w czymś nieuchwytnym i sięgać po nieosiągalne ;)
Polecam wszystkim romantykom, którzy kochają "stare kino" i "starą literaturę" ;)

Urocza i naiwna - to pierwsze dwa słowa, które przychodzą na myśl po przeczytaniu książki. Ciepły, tchnący dobrym uśmiechem klimat, jaki trudno odnaleźć we współczesnych powieściach. Akcja wartka, ciekawa, cały czas coś się dzieje... A jednocześnie czuć wyraźnie brak pospiechu oraz nachalnego dynamizmu - cech charakterystycznych minionej epoki.
Postacie oczywiście...

Kolejny, trzeci tom. Całkowicie inny od pozostałych dwóch. Niby temat pozostaje ten sam - świat kręci się wokół niezmiennych wartości, pojawiają się również dobrze znani bohaterowie - ale tempo książki, jej atmosfera oraz klimat sprawiają, że czytelnik czuje się, jak gdyby stąpał po nowym, nieznanym mu gruncie.
Podoba mi się trójdzielna kompozycja powieści. Wstęp - wydarzenia w Efezie, później - wędrówka i na zakończenie - wioska Chattów. Każda część ma swoją niepowtarzalną atmosferę i każda wywołuje zupełnie inne emocje.
W książkach pani Rivers nie ma zbędnego pośpiechu, akcja nie zawsze zapiera dech w piersi... Jednak kiedy już coś zaczyna się dziać, czytelnik zostaje bez reszty pochłonięty przez opowiadaną historię.
Szczerze polecam ;)

Kolejny, trzeci tom. Całkowicie inny od pozostałych dwóch. Niby temat pozostaje ten sam - świat kręci się wokół niezmiennych wartości, pojawiają się również dobrze znani bohaterowie - ale tempo książki, jej atmosfera oraz klimat sprawiają, że czytelnik czuje się, jak gdyby stąpał po nowym, nieznanym mu gruncie.
Podoba mi się trójdzielna kompozycja powieści. Wstęp -...

Kolejna część niesamowitej trylogii "Znamię lwa".
Jestem pod ogromnym wrażeniem. Tom drugi jest utrzymany w zupełnie innym klimacie niż "Głos w wietrze" (spokojniejsza, mniej dynamiczna akcja), ale wywołuje równie porażające wrażenie.
Zachwyciło mnie zakończenie. Szczerze polecam ;)

Kolejna część niesamowitej trylogii "Znamię lwa".
Jestem pod ogromnym wrażeniem. Tom drugi jest utrzymany w zupełnie innym klimacie niż "Głos w wietrze" (spokojniejsza, mniej dynamiczna akcja), ale wywołuje równie porażające wrażenie.
Zachwyciło mnie zakończenie. Szczerze polecam ;)