"AMELIA" - Seria:: BAJKOWA TOM 1 - KATARZYNA MICHALAK

w Serii Bajkowej
"Amelia"(osobna opowieść)
"Spełnienia marzeń!"(osobna opowieść)
"Panna z Bajki"(osobna opowieść)
"Była sobie miłość"(osobna opowieść)
„Piastunka róż” (osobna opowieść)

Fabuła książki zaczyna się od przyjechania do małej miejscowości Zabajki. Dziewczyna cierpi na amnezje i tyle co wyszła ze szpitala. Ma list, w którym ktoś do niej napisał, ze właśnie przyjechać do Zabajki i tam ma dom oraz 10 tys na życie. Przybiera imię Amelia.
Ze szczęścia, że jest zdrowa, na środku rynku woła GOOD Morning, To jedno zdarzenie powoduje , że ma swoich przeciwników i zyskuje też nowe sympatyczne przyjaciółki. CO spotka ją, jaka tajemnica się kryje za amnezją Amelii i kim jest Melania?
Przeczytajcie, jest dużo bohaterów, na początku trochę zagmatwane, ale pomału jak węzeł się rozwiązują sprawy, zależności i odkrywają tajemnice.
Fajna mimo trochę dramatu, czyta się lekko. Można też posłuchać na BookBeat lub empik.go.


OCENA 07/10
43/24 ( 11/03)/ OBYCZAJ 33/24
ilość stron: 352
DATA I wyd: 13.07.2022
czas przewidziany czytania: 5 h 52 min.
Czas słuchania: 10 h 00 min
LEKTORZY: Agata Bieńkowska
Anastazja
Skończona 18.03.2024 (słuchana)
#KatarzynaMichalak
#Bajkowaseria
#Amelia
#Obyczaj

"AMELIA" - Seria:: BAJKOWA TOM 1 - KATARZYNA MICHALAK

w Serii Bajkowej
"Amelia"(osobna opowieść)
"Spełnienia marzeń!"(osobna opowieść)
"Panna z Bajki"(osobna opowieść)
"Była sobie miłość"(osobna opowieść)
„Piastunka róż” (osobna opowieść)

Fabuła książki zaczyna się od przyjechania do małej miejscowości Zabajki. Dziewczyna cierpi na amnezje i tyle co wyszła ze szpitala....

Bardzo przyjemna lekka książka. Uwielbiam literaturę Pani Michalak i każda książka jest dla mnie wyjątkowa pełna wzruszeń i zaskakujących wątków.

Bardzo przyjemna lekka książka. Uwielbiam literaturę Pani Michalak i każda książka jest dla mnie wyjątkowa pełna wzruszeń i zaskakujących wątków.

Bardzo w stylu "Czekolady" , jednak w polskich realiach

Bardzo w stylu "Czekolady" , jednak w polskich realiach

Trochę bajkowe, ale porusza ciekawe problemy.milo spędzony czas

Trochę bajkowe, ale porusza ciekawe problemy.milo spędzony czas

Taka sobie historyjka w typowym klimacie Katarzyny Michalak - słodko, słodko, gorzko i znów słodko. Do przeczytania na jeden raz przy zastoju czytelniczym.

Największym dziwactwem tej powieści jest to, iż Amelia jest "drimerką" (pisownia zamierzona),a nie "marzycielką", tak jakby była jakaś różnica. Stara się spełnić życzenia wszystkich wokoło, tylko nie swoje. Na dodatek robi to totalnie BEZMYŚLNIE - bez różnicy, czy ta osoba tego chce, czy nie. Przecież najważniejsze jest, by tego Amelcia chciała. Jak choćby sytuacja z Marylką - wysyła ją za granicę, praktycznie nie pytając jej o zdanie, bo Amelcia chce, by ta coś zmieniła w swoim życiu. Albo z wójtową - dopiero po zorganizowaniu wszystkiego dowiedziała się, że wcale aż tak zła nie jest. Nie wspominając o Olgierdzie... Jego los pozostawię bez komentarza. Ale cóż, to główny mężczyzna tej powieści, więc nie mogłoby go zabraknąć.

Pominę fakt, że jak na osobę z całkowitą amnezją, to zaskakująco dużo wie o sobie i o innych. Ale może to jest możliwe - nie jestem w stanie się na ten temat wypowiedzieć, gdyż nie znam nikogo z tą przypadłością, więc po prostu przyjęłam, że jest tak, jak napisane.

Ogólnie sam wydźwięk książki był dość pozytywny, ale widać, iż jest to stara powieść, bo nowsze nie są aż do tego stopnia naiwne. Albo po prostu już ja mam dość takich cukierkowych książek.

Taka sobie historyjka w typowym klimacie Katarzyny Michalak - słodko, słodko, gorzko i znów słodko. Do przeczytania na jeden raz przy zastoju czytelniczym.

Największym dziwactwem tej powieści jest to, iż Amelia jest "drimerką" (pisownia zamierzona),a nie "marzycielką", tak jakby była jakaś różnica. Stara się spełnić życzenia wszystkich wokoło, tylko nie swoje. Na dodatek...

Ciekawa, pozytywna, pokazująca ze można inaczej, że może i są ludzie w tej naszej Polsce którzy życzą drugiemu dobrze. Że w przyjaźni i w rodzinie siła, w obecnych czasach często o tym zapominamy ciagle goniąc… ale za czym? Jak zawsze w książkach brakuje mi zakończenia, kontynuacji losów Amelii i Olgierda ale mimo wszystko Polecam!

Ciekawa, pozytywna, pokazująca ze można inaczej, że może i są ludzie w tej naszej Polsce którzy życzą drugiemu dobrze. Że w przyjaźni i w rodzinie siła, w obecnych czasach często o tym zapominamy ciagle goniąc… ale za czym? Jak zawsze w książkach brakuje mi zakończenia, kontynuacji losów Amelii i Olgierda ale mimo wszystko Polecam!

Bardzo duża dawka optymizmu w sympatycznej formie.

Bardzo duża dawka optymizmu w sympatycznej formie.

Kupiona dawno temu, bo bardzo miałam na nią ochotę, jednak wciąż - mimo różnych założeń - nie mogłam jakoś wcisnąć jej w grafik. A szkoda, bo to świetny relaks, lekka i przyjemna bajka.


Jest maj. W miasteczku Zabajka koło Tucholi w jednej z kamieniczek przy rynku budzi się Amelia. Choć tak naprawdę nie jest pewna czy to jej prawdziwe imię. Dom dostała od tajemniczego T. o czym dowiedziała się z listu. Jest zagubiona, nic nie pamięta, bowiem doznała urazu głowy i ma amnezję.

Wśród sosnowych lasów i jezior dziewczyna odnajduje prawdziwą przyjaźń, stawia czoło przeciwnościom losu, stara się przypomnieć sobie kim jest, ale musi się zmierzyć się też z zagadkową przeszłością. Jedyne co jej pamięć zachowała to przepisy na słodkości, z czego bohaterka skrzętnie korzysta.
Czy uda jej się odzyskać pamięć? Czy dowie się kim jest T.? A kto przyczynił się do jej wypadku? Co zdarzyło się tamtej nocy?


Amelia jest jak wróżka z bajek. Kocha świat i życie, jest pozytywnie do niego nastawiona, ma dobre serce, jest pogodna i spontaniczna. Mówi o sobie, że jest drimerką - spełnia swoje i innych marzenia jednocześnie nie poddając się z byle powodu.
Szkoda że wśród nas nie ma więcej takich ludzi...


"Amelia" to nie tylko problemy głównej bohaterki z pamięcią, ale też traumatyczna przeszłość innych postaci, która ogromnie wpływa na ich teraźniejszość. Choć można przypuszczać, że wiele wątków skończy się dobrze, to jednak nie mamy pewności które i co dla kogo będzie można określić mianem pozytywu.

W małym miasteczku kryją się małe tajemnice, później wkracza Amelia, za nią wielki świat i życie spokojnej prowincji nieco się zmienia... Fajna ta bajka, choć nie zawsze realna, zbyt wiele w niej zbiegów okoliczności, przypadków a na koniec nieco dramatyzmu, ale odpoczęłam podczas lektury.


Podsumowując - "Amelia" to historia o zagubionych wspomnieniach albo tych najtrudniejszych, o nadziei, wyrzutach sumienia, wdzięczności, dobrym sercu, misjach humanitarnych, prawdzie, przyjaźni i miłości. Opowieść o tym, że trzeba się odważyć na pierwszy krok a najważniejsze w życiu jest nie miejsce, ale ludzie. Przyjemna, lekka, do śmiechu i do łez książka, która zawiera wiele prawd o człowieku.

Kupiona dawno temu, bo bardzo miałam na nią ochotę, jednak wciąż - mimo różnych założeń - nie mogłam jakoś wcisnąć jej w grafik. A szkoda, bo to świetny relaks, lekka i przyjemna bajka.


Jest maj. W miasteczku Zabajka koło Tucholi w jednej z kamieniczek przy rynku budzi się Amelia. Choć tak naprawdę nie jest pewna czy to jej prawdziwe imię. Dom dostała od tajemniczego T....

To druga część ...Wspaniała nie nudna i łzy wzruszenia poleciały . Pierwszą polecam jedynie aby przepisy sobie wybrać :) gdyż w drugiej części jest pierwsza część)
:) Polecam

To druga część ...Wspaniała nie nudna i łzy wzruszenia poleciały . Pierwszą polecam jedynie aby przepisy sobie wybrać :) gdyż w drugiej części jest pierwsza część)
:) Polecam

Szybko czytająca się książka,ale niestety nie zachwyciła mnie historia Amelii,wręcz trochę nudna .

Szybko czytająca się książka,ale niestety nie zachwyciła mnie historia Amelii,wręcz trochę nudna .