Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejny tom bardzo udany i jak do tej pory mój ulubiony. Akcja jest wartka, spójna i wciągająca, nie brakuje ciekawych oraz wyrazistych postaci. Świetnie się także słucha, polecam.

Kolejny tom bardzo udany i jak do tej pory mój ulubiony. Akcja jest wartka, spójna i wciągająca, nie brakuje ciekawych oraz wyrazistych postaci. Świetnie się także słucha, polecam.

„Paradyzja” to świetna historia, która opowiada o wolności jednostki oraz próbach kontrolowania społeczeństwa. To książka, przy której czytelnik dobrze się bawi, ale także może pochylić się i zastanowić nad zawartymi tematami głębiej. Co do samej fabuły mam lekki niedosyt, brakowało mi się rozwinięcia niektórych wątków i przedstawienia więcej zwyczajów, rozmów Paradyzyjczyków.

„Paradyzja” to świetna historia, która opowiada o wolności jednostki oraz próbach kontrolowania społeczeństwa. To książka, przy której czytelnik dobrze się bawi, ale także może pochylić się i zastanowić nad zawartymi tematami głębiej. Co do samej fabuły mam lekki niedosyt, brakowało mi się rozwinięcia niektórych wątków i przedstawienia więcej zwyczajów, rozmów Paradyzyjczyków.

Księga druga powieści graficznej jest o ciekawsza od pierwszej części. Fabularnie wypada tu bardzo dobrze i wiernie książce. A firma wizualna nadal jest piękna i cieszy oko. Polecam.

Księga druga powieści graficznej jest o ciekawsza od pierwszej części. Fabularnie wypada tu bardzo dobrze i wiernie książce. A firma wizualna nadal jest piękna i cieszy oko. Polecam.

Jest to bardzo mocny reportaż, który także ze względu
a tematykę niełatwo się czyta. Warto poznać tę historię, chociaż nie jest to pozycja dla wszystkich, ponieważ obdziera ze złudzeń.

Jest to bardzo mocny reportaż, który także ze względu
a tematykę niełatwo się czyta. Warto poznać tę historię, chociaż nie jest to pozycja dla wszystkich, ponieważ obdziera ze złudzeń.

Agatha Christie w najlepszym wydaniu. Historia wciągająca od pierwszych stron, mnogość bohaterów wcale nie przeszkadza, zamknięta przestrzeń osadzonej akcji tworzy świetny klimat. Bardzo polecam.

Agatha Christie w najlepszym wydaniu. Historia wciągająca od pierwszych stron, mnogość bohaterów wcale nie przeszkadza, zamknięta przestrzeń osadzonej akcji tworzy świetny klimat. Bardzo polecam.

Trudno opisać tę książkę, nie dlatego że brakuje słów, ale żeby były właściwe. Jest nietypowa, niezwykła i zwykła zarazem, bardzo intymna i nieoczywista. Daje do myślenia i zwraca uwagę na to, że warto się zatrzymać. Tak jak bardzo jest intymna, tak też dla czytelników będzie osobiście odbierana i uderzała w różne wrażliwe struny bądź też nie. Dla mnie to była bardzo interesująca, wartościowa lektura, która mnie poruszyła, samo to przeżycie, uczucia i słowa oraz wątki w niej zawarte zostaną ze mną.
„Ludzie są tacy dziwni. Zamiast cieszyć się życiem jako takim, tworzą jego odbicia w swoich głowach.”

Trudno opisać tę książkę, nie dlatego że brakuje słów, ale żeby były właściwe. Jest nietypowa, niezwykła i zwykła zarazem, bardzo intymna i nieoczywista. Daje do myślenia i zwraca uwagę na to, że warto się zatrzymać. Tak jak bardzo jest intymna, tak też dla czytelników będzie osobiście odbierana i uderzała w różne wrażliwe struny bądź też nie. Dla mnie to była bardzo...

Nie spodziewałam się, że ta książka tak bardzo mi się spodoba. Pomysł na płonące dzieci jest intrygujący i przyciąga, ale historia zawiera wiele przemyśleń i trudnych relacji. Dla mnie to był nie tylko dobrze spędzony czas, ale także ważna historia, która wzbudziła we mnie spektrum emocji. Polecam.

Nie spodziewałam się, że ta książka tak bardzo mi się spodoba. Pomysł na płonące dzieci jest intrygujący i przyciąga, ale historia zawiera wiele przemyśleń i trudnych relacji. Dla mnie to był nie tylko dobrze spędzony czas, ale także ważna historia, która wzbudziła we mnie spektrum emocji. Polecam.

Bardzo dobra pozycja, klimatyczna i pochłaniająca. Dużym plusem jest przedstawiony świat przyrody, w sposób niebanalny, ale także przystępnie i ciekawie. Relacje międzyludzkie także są bardzo dobrze oddane, trudności i zmory życia codziennego, które spotykają główną bohaterkę powodują, że nie sposób jej nie kibicować i nie wzbudzić przywiązania do niej i jej historii.
Bardzo klimatyczna historia, która chwyta za serce. Polecam.

Bardzo dobra pozycja, klimatyczna i pochłaniająca. Dużym plusem jest przedstawiony świat przyrody, w sposób niebanalny, ale także przystępnie i ciekawie. Relacje międzyludzkie także są bardzo dobrze oddane, trudności i zmory życia codziennego, które spotykają główną bohaterkę powodują, że nie sposób jej nie kibicować i nie wzbudzić przywiązania do niej i jej historii....

„Autostopem przez galaktykę” to ta z książek, do których zabierałam się długo, głównie z obawy, że taki styl jednak nie przypadnie mi do gustu. I tak, jak widzę wiele wad tej powieści, to jednak skradła moje serce. Wyciągając choćby wnioski po opiniach użytkowników LC to ta historia mocno dzieli czytelników. Po lekturze doskonale także rozumiem dlaczego. I tak z wad tej historii można wytknąć prostotę i oszczędność w stylistyce, także brakowało mi dłuższych, barwniejszych opisów, trochę bardziej dopracowanych dialogów. Choć powieść ma początek i zakończenie (prowadzące oczywiście prosto do drugiego tomu) to podczas czytania miałam wrażenie, jakbym czytała kilka wyrwanych scen, niż następujące po sobie wydarzenia, które zawiązują fabułę. Jednak sama forma przygód, przerysowania miejsc, postaci i wątków, paradoksy, wyśmianie pewnych mechanizmów, zabawne wątki (lub też te, które w odbiorze miały być śmieszne, a nie były) to mi się podobało. Nie jest to też nudna powieść, jeżeli nie zna się tej historii z innych źródeł i podchodzi się do niej po raz pierwszy, to w zasadzie czytelnik nie wie, czego może się spodziewać. Kupiło mnie to, a ja traktując to jako zwykłą rozrywkę, bawiłam się wyśmienicie i z pewnością sięgnę po kolejne tomy.

„Autostopem przez galaktykę” to ta z książek, do których zabierałam się długo, głównie z obawy, że taki styl jednak nie przypadnie mi do gustu. I tak, jak widzę wiele wad tej powieści, to jednak skradła moje serce. Wyciągając choćby wnioski po opiniach użytkowników LC to ta historia mocno dzieli czytelników. Po lekturze doskonale także rozumiem dlaczego. I tak z wad tej...

To słodko-gorzka historia kobiety przeplatana opowieściami, które jak sama mówi zbiera. Nie jest to powieść, która wciągnie czytelnika od razu, nie czyta się jej z wypiekami na twarzy i pochłania jedynym tchem, bowiem snuta jest niespiesznie (ale nie za wolno czy też nie jest przeciągnięta), opowiadana jest tak, jakby ktoś mówił wam o swoim długim pozornie nieciekawym dniu. Dlatego też jest taka otulająca i ciepła, choć wiele jest tu wątków smutnych i przygnębiających, które przydarzają się zwykłym ludziom. Bardzo polecam, to bardzo dobra pozycja.

To słodko-gorzka historia kobiety przeplatana opowieściami, które jak sama mówi zbiera. Nie jest to powieść, która wciągnie czytelnika od razu, nie czyta się jej z wypiekami na twarzy i pochłania jedynym tchem, bowiem snuta jest niespiesznie (ale nie za wolno czy też nie jest przeciągnięta), opowiadana jest tak, jakby ktoś mówił wam o swoim długim pozornie nieciekawym dniu....

Podoba mi się średniowieczny, magiczny klimat tej powieści. Fabuła jest owiana tajemnicą, a zagadka zostaje nie wyjaśniona do samego końca.
Podobają mi się również bohaterowie. Są naprawdę dobrze wykreowani, przede wszystkim wzbudzają ciekawość, czytając masz ochotę ich po prostu lepiej poznać. Polubiłam Wynter, a najbardziej to chyba Christophera, za jego prostolinijność. Polubiłam Raziego za jego czułość i opiekuńczość oraz Lorcana, którego chyba nie da się nie lubić :)
Autorka świetnie wpasowała lekko zarysowany romans w tle powieści. Bardzo mi się to podoba. Nie zabrakło też humoru, sarkazmu i co trochę brutalniejszych scen.
Autorka również tworzy bardzo dobre opisy, poruszające naszą wyobraźnię.
Gorąco polecam.

Podoba mi się średniowieczny, magiczny klimat tej powieści. Fabuła jest owiana tajemnicą, a zagadka zostaje nie wyjaśniona do samego końca.
Podobają mi się również bohaterowie. Są naprawdę dobrze wykreowani, przede wszystkim wzbudzają ciekawość, czytając masz ochotę ich po prostu lepiej poznać. Polubiłam Wynter, a najbardziej to chyba Christophera, za jego prostolinijność....

Moja pierwsza książka Andrzeja Sapkowskiego. Długo polowałam na pierwszy tom o Wiedźminie, ale nie mogłam go zdobyć, więc zaczęłam od drugiego. Bardzo podoba mi się główna postać, bo jest bardzo złożona i dynamiczna, a więc intryguje i przyciąga uwagę. Nie brakuje tu przygód, fantastycznych stworzeń, pojedynków. Podoba mi się również, że autor wplata w fabułę wątki z polskich legend i tradycji, a także sięga do wielu kultur i baśni. Opowiadania napisane również z humorem. Myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Moja pierwsza książka Andrzeja Sapkowskiego. Długo polowałam na pierwszy tom o Wiedźminie, ale nie mogłam go zdobyć, więc zaczęłam od drugiego. Bardzo podoba mi się główna postać, bo jest bardzo złożona i dynamiczna, a więc intryguje i przyciąga uwagę. Nie brakuje tu przygód, fantastycznych stworzeń, pojedynków. Podoba mi się również, że autor wplata w fabułę wątki z...

Sięgnęłam po tę historię z ciekawości, raz bo o autorze raczej dużo się słyszy, dwa mitologia to był zawsze temat, który lubiłam i swego czasu zgłębiałam. Miałam już jednak podejście do serii o olimpijskich herosach i kompletnie mnie to nie porwało, chyba głównie ze względu na wiek. Choć ta powieść też jest młodzieżowa, ale jednak nie tak infantylna. Tutaj jednak przepadłam... Nie mogłam oderwać się od tej historii. Akcja jest tak przepełniona wydarzeniami, nowymi informacjami, że czytelnik nie może złapać oddechu. Ta powieść przyniosła mi naprawdę wiele radości i ukoiła w ciężkim dla mnie czasie. Coś czuje, że to początek mojej długiej przychody z autorem.

Sięgnęłam po tę historię z ciekawości, raz bo o autorze raczej dużo się słyszy, dwa mitologia to był zawsze temat, który lubiłam i swego czasu zgłębiałam. Miałam już jednak podejście do serii o olimpijskich herosach i kompletnie mnie to nie porwało, chyba głównie ze względu na wiek. Choć ta powieść też jest młodzieżowa, ale jednak nie tak infantylna. Tutaj jednak...

Bardzo, bardzo dobry reportaż. Podoba mi się konstrukcja, całość podzielona jest na trzy części, gdzie mamy przedstawione śledztwo po znalezieniu ciała, losy rodziny, portrety rodziców anonimowego chłopczyka oraz wydarzenia następujące po tym, jak osoby odpowiedzialne za śmierć chłopczyka zostały aresztowane. Autorka przedstawia fakty, bez emocjonalnego wydźwięku. Tę kwestie pozostawia odbiorcą.
Niezależnie stylu w jaki przedstawiono tę historię, nie da się jej czytać bez emocji. Jest przygnębiająca i rozdzierająca.

Bardzo, bardzo dobry reportaż. Podoba mi się konstrukcja, całość podzielona jest na trzy części, gdzie mamy przedstawione śledztwo po znalezieniu ciała, losy rodziny, portrety rodziców anonimowego chłopczyka oraz wydarzenia następujące po tym, jak osoby odpowiedzialne za śmierć chłopczyka zostały aresztowane. Autorka przedstawia fakty, bez emocjonalnego wydźwięku. Tę...

Dawno nie byłam tak wciągnęła w historię, jak przy tej powieści. Niemal od pierwszego rozdziału trzymała mnie w swoim uścisku. Historia jest intrygująca, napisana bardzo wartko i lekko. Autor nie stosuje długich opisów i rozważań, skupia się raczej na krótkich, treściwych zdaniach. Taki zabieg może być wadliwy, ale tutaj sprawdza się świetnie. Dzięki temu płynie się przez historię bardzo szybko i trzyma w napięciu. Sama historia i rozwiązania nie są zaskakujące i nie powiecie przy tym "wow, tego się nie spodziewałam/-łem" to fabułą jest dobra oraz intrygująca. Jestem bardzo usatysfakcjonowana tą powieścią, świetnie się bawiłam, a historia jest na tyle oryginalna i emocjonująca, że nie sposób o niej tak łatwo zapomnieć. Polecam

Dawno nie byłam tak wciągnęła w historię, jak przy tej powieści. Niemal od pierwszego rozdziału trzymała mnie w swoim uścisku. Historia jest intrygująca, napisana bardzo wartko i lekko. Autor nie stosuje długich opisów i rozważań, skupia się raczej na krótkich, treściwych zdaniach. Taki zabieg może być wadliwy, ale tutaj sprawdza się świetnie. Dzięki temu płynie się przez...

Bardzo dobra powieść. Nie spodziewałam się, że wywrze na mnie tak świetne wrażenie. To, co mi bardzo przypadło do gustu to styl pisania autora. Krótkie rozdziały, czasami wyrwane z życia bohaterów sceny, słowa, przemyślenia, ale przede wszystkim autentyczność. Tak samo autentyczni są bohaterowie, skradają serca, a myślę, że każdy może odnaleźć w nich kawałek siebie. To piękna i prosta historia o odkrywaniu przez młodych ludzi świata, praw nim rządzących, o dojrzewaniu i zrozumieniu samego siebie. Polecam.

Bardzo dobra powieść. Nie spodziewałam się, że wywrze na mnie tak świetne wrażenie. To, co mi bardzo przypadło do gustu to styl pisania autora. Krótkie rozdziały, czasami wyrwane z życia bohaterów sceny, słowa, przemyślenia, ale przede wszystkim autentyczność. Tak samo autentyczni są bohaterowie, skradają serca, a myślę, że każdy może odnaleźć w nich kawałek siebie. To...

„Jaskółki z Czarnobyla” to bardzo dobry kryminał. Na sukces tej powieści składa się 1) wartka akcja, która bardzo wciąga, a ostatnie 100-150 stron nie pozwala się oderwać aż do samego końca; 2) autentyczni, ciekawi, tajemniczy bohaterowie; 3) to, co najbardziej przyciąga czytelników obsadzenie akcji w Czarnobylu i jego okolicach, tutaj bardzo dobrze przedstawiono fakty z tej katastrofy, ale także ukazano współczesne życie w okolicach Czarnobyla, skutki katastrofy nie tylko dotyczące promieniowa, ale także społeczne i tego, jaki wpływ miała/ma katastrofa na życie zwykłych ludzi.

Bardzo, bardzo dobre. Polecam.

„Jaskółki z Czarnobyla” to bardzo dobry kryminał. Na sukces tej powieści składa się 1) wartka akcja, która bardzo wciąga, a ostatnie 100-150 stron nie pozwala się oderwać aż do samego końca; 2) autentyczni, ciekawi, tajemniczy bohaterowie; 3) to, co najbardziej przyciąga czytelników obsadzenie akcji w Czarnobylu i jego okolicach, tutaj bardzo dobrze przedstawiono fakty z...

„Perswazje” wyróżnia przede wszystkim dojrzałość w relacjach między bohaterami. Nie chodzi tu tylko o miłość, ale o ludzki los i konsekwencje podejmowanych w decyzji. Moim zadaniem Jane Austen w najlepszym wydaniu. Jest to nie tylko piękna historia o miłości, ale także intrygująca historia relacji międzyludzkich angielskiej kasty, przeplatana subtelnym, acz często ciętym humorem.

„Perswazje” wyróżnia przede wszystkim dojrzałość w relacjach między bohaterami. Nie chodzi tu tylko o miłość, ale o ludzki los i konsekwencje podejmowanych w decyzji. Moim zadaniem Jane Austen w najlepszym wydaniu. Jest to nie tylko piękna historia o miłości, ale także intrygująca historia relacji międzyludzkich angielskiej kasty, przeplatana subtelnym, acz często ciętym...

„Grobowa cisza, żałobny zgiełk” to była bardzo intrygująca przygoda. Trzynaście opowiadań pozornie od siebie niezależnych, ale połączonych w całość poprzez subtelne detale. Opowiadania są także bardzo pięknie napisane, czyta się lekko, nie jest to trudny język, ale ma jednak w sobie coś poetyckiego. Pisarka bardzo dobrze buduje poczucie niepokoju, które wdziera się gdzieś głęboko i nie puszcza. Jestem bardzo usatysfakcjonowana tą lekturą i absolutnie polecam.

„Grobowa cisza, żałobny zgiełk” to była bardzo intrygująca przygoda. Trzynaście opowiadań pozornie od siebie niezależnych, ale połączonych w całość poprzez subtelne detale. Opowiadania są także bardzo pięknie napisane, czyta się lekko, nie jest to trudny język, ale ma jednak w sobie coś poetyckiego. Pisarka bardzo dobrze buduje poczucie niepokoju, które wdziera się gdzieś...

Nie bardzo wiedziałam, czego spodziewać się p tej pozycji. Dodałam ją sobie gdzieś do listy słysząc kiedyś pochlebne opinie. Zostałam pozytywnie zaskoczona, przede wszystkim bardzo dobrą, czystko reporterską formą. Forma jest oszczędna, nierozwleczona, a przede wszystkim pozbawiona prywatnych opinii i moralizowania. Sprzyja to bardzo spojrzeniu na te historie z innej perspektywy. Autorka porusza tu bardzo wiele ciekawych tematów od miłości po zdradę, po tradycje i normy społeczne Omanu, absurdy i hipokryzje wynikające z przestrzegania przyjętych zasad. Ten reportaż to naprawdę świetny debiut, polecam.

Nie bardzo wiedziałam, czego spodziewać się p tej pozycji. Dodałam ją sobie gdzieś do listy słysząc kiedyś pochlebne opinie. Zostałam pozytywnie zaskoczona, przede wszystkim bardzo dobrą, czystko reporterską formą. Forma jest oszczędna, nierozwleczona, a przede wszystkim pozbawiona prywatnych opinii i moralizowania. Sprzyja to bardzo spojrzeniu na te historie z innej...