Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od chwili tej aż do końca świata,w pamięci ludzkiej będziemy żyć: my, wybrańców garść, kompania braci. Kto dziś wespół ze mną krew przeleje, ten mi bratem.

Od chwili tej aż do końca świata,w pamięci ludzkiej będziemy żyć: my, wybrańców garść, kompania braci. Kto dziś wespół ze mną krew przeleje, ten mi bratem.

Tylko praktyczność ma sens.

Tylko praktyczność ma sens.

Twoje milczenie skłania mnie do rozmaitych domysłów. Najweselszy z nich - to że stało się z tobą coś złego. Najsmutniejszy - to, że o mnie zapomniałeś... Nie, lepiej odwrotnie: "Najweselszy z nich - to, że o mnie zapomniałeś, najsmutniejszy - to, że ciebie nie ma na świecie". Obłuda, ale przynajmniej przyzwoicie.

Twoje milczenie skłania mnie do rozmaitych domysłów. Najweselszy z nich - to że stało się z tobą coś złego. Najsmutniejszy - to, że o mnie zapomniałeś... Nie, lepiej odwrotnie: "Najweselszy z nich - to, że o mnie zapomniałeś, najsmutniejszy - to, że ciebie nie ma na świecie". Obłuda, ale przynajmniej przyzwoicie.

Każde nieszczęście musi być podstawą nowej siły.

Każde nieszczęście musi być podstawą nowej siły.

Obawiacie się wszystkiego jako śmiertelni, a pożądacie wszystkiego, jakbyście byli nieśmiertelni.

Obawiacie się wszystkiego jako śmiertelni, a pożądacie wszystkiego, jakbyście byli nieśmiertelni.

- Stalowy to człowiek - wtrąciłem. - I dlatego niebezpieczny - odparł doktór. - Trudno zatrzeć, co się raz w takim zapisze, i trudno skleić, co pęknie.

- Stalowy to człowiek - wtrąciłem. - I dlatego niebezpieczny - odparł doktór. - Trudno zatrzeć, co się raz w takim zapisze, i trudno skleić, co pęknie.

Czemu przeciętnemu, a nawet, co najgorsze, wybitnemu osobnikowi naszej nacji zda się bardziej wprost zależeć, by się wydać czymś wydatnym niż być nim w istocie? Czemu nam właśnie wystarcza złuda naszej ważności wobec nas samych, a nade wszystko wobec innych, samo napuszenie się na wartość, sam blichtr dostojeństwa zewnętrzny niż sama ważność owa jako taka, sama wartość istotna, samo wewnętrzne dostojeństwo, oparte o rzeczywistość, a nie pozór spełnionych czynów?

Czemu przeciętnemu, a nawet, co najgorsze, wybitnemu osobnikowi naszej nacji zda się bardziej wprost zależeć, by się wydać czymś wydatnym niż być nim w istocie? Czemu nam właśnie wystarcza złuda naszej ważności wobec nas samych, a nade wszystko wobec innych, samo napuszenie się na wartość, sam blichtr dostojeństwa zewnętrzny niż sama ważność owa jako taka, sama wartość istotna,...

GRUBY Powie mu pan: cierp, cierpi, powie mu pan: skacz, skacze, a nawet potrafi czytać i pisać... Dostał medal na wystawie psów w Paryżu... Jest inteligentny, dobrze ułożony... ułożenie nie jest trudne... Wystarczy umiejętne postępowanie, nieco cierpliwości... W pracy psa działają cztery czynniki: pasja łowiecka, wiatr, chody i inteligencja... Bobik ma chody i dobrze czuje wiatr... Bierze go pan? BOHATER Nie mam pieniędzy... a on nie gryzie? GRUBY (śmieje się) Nie ma zębów, ma tylko język. Liże.

GRUBY Powie mu pan: cierp, cierpi, powie mu pan: skacz, skacze, a nawet potrafi czytać i pisać... Dostał medal na wystawie psów w Paryżu... Jest inteligentny, dobrze ułożony... ułożenie nie jest trudne... Wystarczy umiejętne postępowanie, nieco cierpliwości... W pracy psa działają cztery czynniki: pasja łowiecka, wiatr, chody i inteligencja... Bobik ma chody i dobrze czuje wiat...