Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słownictwo silnie nacechowane emocjonalnie, część merytoryczna dałaby się streścić w 3/5 oryginalnej objętości książki. Temat ciekawy. Dobrze byłoby, gdyby opisała go osoba, mająca dobry warsztat, niekoniecznie z naleciałościami pisarza powieści, bo jest to tutaj niestety wyczuwalne.

Słownictwo silnie nacechowane emocjonalnie, część merytoryczna dałaby się streścić w 3/5 oryginalnej objętości książki. Temat ciekawy. Dobrze byłoby, gdyby opisała go osoba, mająca dobry warsztat, niekoniecznie z naleciałościami pisarza powieści, bo jest to tutaj niestety wyczuwalne.

Super metafora na sam koniec noweli - tak, jak pudełko z guzikami od pana Farrisa może służyć za narzędzie do zmiany świata, tak może zrobić to maszyna do pisania w posiadaniu odpowiedniego człowieka.

Super metafora na sam koniec noweli - tak, jak pudełko z guzikami od pana Farrisa może służyć za narzędzie do zmiany świata, tak może zrobić to maszyna do pisania w posiadaniu odpowiedniego człowieka.

"Ciche noce" to najprawdopodobniej esencja charakteru autora książki. Z wierszy tu ukazanych wyłania się zarazem kontrowersja i delikatność. Jest to lektura, do której się wraca. Z przyjemnością i sentymentem.

"Ciche noce" to najprawdopodobniej esencja charakteru autora książki. Z wierszy tu ukazanych wyłania się zarazem kontrowersja i delikatność. Jest to lektura, do której się wraca. Z przyjemnością i sentymentem.

„Mechaniczna pomarańcza” trafiła w moje ręce tuż po obejrzeniu adaptacji filmowej z 1971 roku. Na samym początku moja uwaga skupiła się na języku narratora – połączeniu ustalonego slangu młodzieżowego z grypserą i językiem rosyjskim wraz z niemieckim. Historia Alexa i bywalców Baru Mlecznego Krowa jest ciekawa ze względu na ukazaną irracjonalność, brutalność oraz bezkompromisowość głównych postaci. Dzieło Anthony’ego Burgessa to sztandarowy przykład antyutopii, podobnie jak książki Huxleya tudzież Orwella. „Mechaniczna pomarańcza” to coś, co po prostu trzeba poznać. Poznać i zrozumieć jej sposób funkcjonowania.

„Mechaniczna pomarańcza” trafiła w moje ręce tuż po obejrzeniu adaptacji filmowej z 1971 roku. Na samym początku moja uwaga skupiła się na języku narratora – połączeniu ustalonego slangu młodzieżowego z grypserą i językiem rosyjskim wraz z niemieckim. Historia Alexa i bywalców Baru Mlecznego Krowa jest ciekawa ze względu na ukazaną irracjonalność, brutalność oraz...

"Jest takie miejsce..." opowiada o bardzo wzruszającej historii, która jest jednocześnie niezwykle ciekawa - miłość, przyjaźń i tęsknota w czasach wojny; opowieść, która może nauczyć nas empatii i zrozumienia. Polecę każdemu, kto w trakcie czytania nie boi się uronić łzy, przyznać się do chwili słabości. Wojciech Zawioła stworzył dzieło, do którego na pewno nie raz jeszcze wrócę.

"Jest takie miejsce..." opowiada o bardzo wzruszającej historii, która jest jednocześnie niezwykle ciekawa - miłość, przyjaźń i tęsknota w czasach wojny; opowieść, która może nauczyć nas empatii i zrozumienia. Polecę każdemu, kto w trakcie czytania nie boi się uronić łzy, przyznać się do chwili słabości. Wojciech Zawioła stworzył dzieło, do którego na pewno nie raz jeszcze...