Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podchodziłam trochę jak do jeża, bo okładka i opis wskazuje, że do czynienia mamy z fantastyką nurtu young adult, a ja już jestem niestety tylko adult :( Nie zawiodłam się co prawda na własnym osądzie. Mimo, że to powieść o brutalnych praktykach w pozornej utopii (wszak już w szkole uczono mnie, że świat idealny istnieć nie ma prawa), to jednak powieść wywarła na mnie podobne wrażenie jak przeszło 10 lat temu Igrzyska Śmierci. Może nie czytałam po nocach, bo teraz już na szali leży praca, a nie jakaś tam nieobecność na lekcjach, ale wciągnęło mnie jak dawno nic. Nie mówię, że jest to literatura najwyższych lotów, bo nie jest, ale uderza dokładnie w tę strunę, w którą powinna. Najbardziej obawiałam się, że książka nie dźwignie tematu i wyjdzie cringe'owo, ale autor dał radę. Mogłaby to być książka poważniejsza, ale myślę, że straciłaby wtedy na poczytności. Akceptuję więc jej formę jako konieczną i czuję się usatysfakcjonowana lekturą, a to wszystko, czego mogłam oczekiwać. :)

Podchodziłam trochę jak do jeża, bo okładka i opis wskazuje, że do czynienia mamy z fantastyką nurtu young adult, a ja już jestem niestety tylko adult :( Nie zawiodłam się co prawda na własnym osądzie. Mimo, że to powieść o brutalnych praktykach w pozornej utopii (wszak już w szkole uczono mnie, że świat idealny istnieć nie ma prawa), to jednak powieść wywarła na mnie...