Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Nic tak dobrze nie robi na skołatane nerwy jak szum morza i herbata z ustawionego na piasku samowara."

"Chcąc zachować władzę, trzeba nie tylko wybudować mur wokół prawdy, ale też opanować kłamstwa."

"Nic tak dobrze nie robi na skołatane nerwy jak szum morza i herbata z ustawionego na piasku samowara."

"Chcąc zachować władzę, trzeba nie tylko wybudować mur wokół prawdy, ale też opanować kłamstwa."

"Nie byli bliźniakami, chociaż często było rozpoznać, który jest który, tak bardzo brakowało im osobowości."

"Wysoki smagły muzyk zaszył się w muzykę jak dzikie zwierzę."

"Skojarzyło jej się to z magicznymi sztuczkami Izraela. Banalny przedmiot zyskuje na wartości w chwili, kiedy jest skryty pod kapeluszem albo w różowej mgiełce szybkiego ruchu ręki. Jakże nas raduje jego powrót!"

"Jej jedyną ambicją życiową było przeczytanie wszystkich istniejących książek."

"Namiętność Lidii do czytania, rozwiązłe oddanie autorowi, było w niej najbardziej seksowne. Kiedy brała w objęcia książkę, stawała się całkowicie bezbronna wobec awansów autora. Przyjmowała każdą zniewagę, łykała każde kłamstwo i pozostawała wierna nawet w obliczu niewierności i zepsucia autora. Bez względu na moc żarówki nad głową pogrążała się w tekście bez reszty. Zawsze przejeżdżała swoją stację metra, nawet jeśli czytała na stojąco, wciśnięta pomiędzy innych pasażerów."

"Mówisz jak bolszewik. Nie dlatego czytam. Śmiertelnie mnie nudzi literatura jako lekarstwo, literatura jako terapia, literatura jako polityka, literatura jako światło przewodnie ludzkości. Ani trochę mnie nie obchodzi, co pisarze mają do powiedzenia o tak zwanym świecie. Dlaczego mieliby wiedzieć lepiej ode mnie? Czy ktoś naprawdę wierzy, że pisarz z racji swojego zawodu jest uczciwy albo współczujący, albo chociaż inteligentny? Spójrz na życie większości pisarzy, najlepszych pisarzy, to są łajdacy i hipokryci. Zacznijmy od Świętego Lwa. Dlaczego jego pogląd na kwestie moralne ma być pouczający? A dowód na to stanowią czytelnicy. Czy z zasady są milsi niż nieczytający? Bardziej moralni? Mają bardziej udane życie?"

"Nie byli bliźniakami, chociaż często było rozpoznać, który jest który, tak bardzo brakowało im osobowości."

"Wysoki smagły muzyk zaszył się w muzykę jak dzikie zwierzę."

"Skojarzyło jej się to z magicznymi sztuczkami Izraela. Banalny przedmiot zyskuje na wartości w chwili, kiedy jest skryty pod kapeluszem albo w różowej mgiełce szybkiego ruchu ręki. Jakże nas raduje jego...

"Zjawiają się nieproszone i jest ich coraz więcej. Lubią przyjść mailem lub Messengerem. A im jestem starszy, tym bardziej się mnożą. Tak będzie do chwili, gdy nie dostanę już żadnej wiadomości.
Wtedy przyjdzie mi zamieszkać u kogoś z Was."

"Metro w każdym kraju jest sceną i widownią zarazem. Lubię szybką zmianę obsady. Lubię poczucie, że ten sam aktor nigdy nie zagra dwa razy. Chyba że przez przypadek, ale wtedy są małe szanse, aby to zauważyć. Sztuka jest bowiem tak wieloobsadowa, a scena tak pojemna, że raczej nie uda się dostrzec ponownego wejścia tej samej postaci. Nikt nie gra roli głównej, żaden reżyser nie narzuca swojego gustu. To najbardziej demokratyczny teatr świata, ponieważ to widz decyduje, na kogo patrzy."

"Odkryłam, że jak tylko jakaś absurdalna myśl przekradnie się do głowy, to ona ciągnie następną. I zaczynasz brodzić w absurdach, choćbyś wiedział, że one w ogóle cię nie dotyczą. Jednak nie możesz z nich wyjść. Tworzysz na swój temat sztukę, która nie ma nic wspólnego z rzeczywistością."

"Wiesz, mówi tata, już wiem, dlaczego tyle starych bab w Czechach śpiewa. Bo one nie chodzą do kościoła w niedzielę jak nasze, tylko idą wesoło śpiewać. Nasze stare dewotki nie mają tej radości w sobie, kościół ją zabija. W tym momencie moja myśl przystaje i nie wie, w którą stronę się udać, bo tata, w Polsce radiomaryjny, w Czechach ewidentnie się demoralizuje."

"Siedem i siedem. Siedemdziesiąt siedem, czyli dwie kosy, jak przejdą w życiu i nic mu nie zrobią, to człowiek żyje, ale z roku na rok musi marnieć powolutku, bo taka kolej rzeczy. I co może mieć jeszcze do powiedzenia? I kto w ogóle chce tego słuchać? Jeśli ktokolwiek chce słuchać starego człowieka, to ten stary powinien mu majątek zapisać. W tym wieku człowiek tylko się zastanawia, gdzie jest jakaś plaża najbliższa.
Plaża?
No, plaża, żeby się położyć i pomału do piachu przyzwyczajać."

"Najciekawsze zjawia się znienacka. Nie ogłasza: teraz objawię się i przetworzę w zachwyt! Jeśli jest aż tak bezczelne, żeby się zapowiadać, posyłać przed siebie heroldów i walić w bębny, najczęściej rozczarowuje. „Mam świetną historię, proszę przyjechać”. Czuję się wtedy, jakbym jechał do prostytutki. Jadę. Szybko poczuje pustkę ten, kto nie jest tylko ciałem.
Najciekawsze nie wie, że jest najciekawsze. Potrzebuje pomocy. Potrzebuje medyka, który stwierdzi: już się zaczęło, pani prze! Potrzebuje położnej, która odetnie pępowinę."

"Czwarta pisze, że jest mistrzynią w udawaniu już kilkanaście lat: udaje szczęśliwą matkę. 'Z upływem czasu coraz częściej dochodzę do wniosku, że się nie nadaję, nie chcę takiego garba, tych zmartwień, trosk. Dlaczego kandydaci na kierowców przechodzą badania, czy się na nich nadają, a rodzice nie?'."

"Chyba każdy lubi być spacerowiczem po cudzej historii. Nie potykać się o nic, nie wpadać w dołki, gładko sobie sunąć po trawniku czyjegoś życia."

"Tekst opowiada nie tylko o bohaterze, zawsze jest też ukrytą opowieścią o autorze. Można by się nawet zastanowić, czy sam wybór tych, a nie innych epizodów z życia bohatera nie mówi więcej o piszącym niż o opisywanym."

"– Pamiętam, że jako maluch chodziłem do kościoła i biłem się w piersi: moja wina, moja wina... Jaka wina, kurwa mać? Po co wbijać człowieka od małego w poczucie winy?
– Żeby nad nim zapanować. O władzę chodzi – uściślam."

"Piękno nie jest dane raz na zawsze. A kto pragnie go tylko dla siebie, nawet jeśli sam za nie zapłacił, będzie ukarany."

"Jak wiadomo, zaprzęgnięcie talentu do służby ideologii jest dla talentu śmiertelne [...]."

"(Kiedy milczę, mam wrażenie, że mnie nie ma)."

"Jak bardzo lepimy rzeczywistość w naszych głowach, żeby dostosować ją do przyjętej dobrowolnie lub narzuconej nam idei?
Pewien hejter z Macedonii mówił wczoraj w telewizyjnym dokumencie na temat fake newsów, że prawdą są tylko nasze przeżycia. Wszystko inne jest wyłącznie manipulacją, a w rezultacie fejkiem. Nie zgadzam się z nim. Kto może bezkrytycznie zaufać własnej głowie, niech pierwszy rzuci kamieniem!"

"Jeśli większość naszych wspomnień jest zmyślona, to jak długo rzeczywiście pamiętamy, a kiedy zaczynamy zmyślać? I które wspomnienia są prawdziwe?"

"'Nigdy' i 'zawsze' mogłyby w słowniku nie istnieć. Robią więcej szkody niż pożytku. W ogóle robią same szkody. A 'na zawsze' to jest związek wręcz przestępczy."

"Zjawiają się nieproszone i jest ich coraz więcej. Lubią przyjść mailem lub Messengerem. A im jestem starszy, tym bardziej się mnożą. Tak będzie do chwili, gdy nie dostanę już żadnej wiadomości.
Wtedy przyjdzie mi zamieszkać u kogoś z Was."

"Metro w każdym kraju jest sceną i widownią zarazem. Lubię szybką zmianę obsady. Lubię poczucie, że ten sam aktor nigdy nie zagra dwa...