Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość od pierwszego zaczytania!

Cudowna historia napisana w cudowny sposób. Czytając tą książkę odbierałam wrażenie jakby autor przelał w te słowa magię.

Jest to pewnego rodzaju baśń dla dorosłych.

Mile spędzony czas, ciepło na serduchu mi się zrobiło.
Dodatkowo świetnie się bawiłam, mogę nawet powiedzieć, że ta książka miło mi się kojarzyła ze wspomnieniami o dzieciństwie.

Neil Gaiman przeniósł mnie do pięknego świata, swojego świata wyobraźni. Za co dziękuje autorowi i oddaje część mojego serducha tej pozycji

Miłość od pierwszego zaczytania!

Cudowna historia napisana w cudowny sposób. Czytając tą książkę odbierałam wrażenie jakby autor przelał w te słowa magię.

Jest to pewnego rodzaju baśń dla dorosłych.

Mile spędzony czas, ciepło na serduchu mi się zrobiło.
Dodatkowo świetnie się bawiłam, mogę nawet powiedzieć, że ta książka miło mi się kojarzyła ze wspomnieniami o...

Za Arystotelesem, tak wyszło że nie przepadam. Jakoś do mnie to jak pisze nie przemawia, trochę szkoda. Chociaż mimo tego, szanuję tego myśliciela. I na pewno przeczytam inne jego dzieła, a może uda się zmienić podejście.

Przepraszam Arystotelesie, ale Platona zdecydowanie lepiej mi się czyta.

Za Arystotelesem, tak wyszło że nie przepadam. Jakoś do mnie to jak pisze nie przemawia, trochę szkoda. Chociaż mimo tego, szanuję tego myśliciela. I na pewno przeczytam inne jego dzieła, a może uda się zmienić podejście.

Przepraszam Arystotelesie, ale Platona zdecydowanie lepiej mi się czyta.

Niezwykła saga rodzinna, pochłaniająca do reszty.Książki Virgini Cleo Andrews dosłownie mnie oczarowały.

Seria o rodzinie Dollangangerów od pierwszego tomu "Kwiatów na poddaszu" trzyma poziom.

W tym tomie wydarzenia dzieją się już w dorosłym życiu Cathy i Chrisa. Cała historia opisywana jest oczami Joryego i Barta, synów Cathy, co uważam za bardzo dobry zabieg. Dzięki czemu przeżywamy historie, troche na nowo, bo duchy przeszłości powracają w tej części i odgrywają bardzo dużą role w całej fabule.

Cudownie jest zobaczyć dalsze losy bohaterów i główny wątek miłosny, który może nie smaczyć, ale jest on tak wspaniale wykreowany przez autorkę, że ja absolutnie cały czas im kibicowałam. Wzbudza dużo rozmyślań; Czy dobrze postąpili?, Co by było gdyby ich dzieciństwo było inne? itp

Co do bohaterów; Cathy bardzo polubiłam w " kwiatach na poddaszu", całkowicie ją rozumiałam, popierałam i uważałam za genialnie wykreowaną postać. Jeżeli chodzi natomiast o tą część to w moich oczach niestety dużo straciła, bo zostały jej przypisane niektóre cechy jej matki, co potwornie mi się nie podobało.
Natomiast Chris pozostał starym dobrym Chrisem, którego się pokochało w pierwszej części.
Jeżeli chodzi o nowe postacie, to najciekawszą była chyba postać Barta, której osobowośc była niezwykle ciekawa i złożona. To co się działo w umyśle tego chłopca.... myśle, że pod kontem psychologicznym jest to naprawde ciekawie skonstuowane.

Zakończenie nie banalne, które sprawiło że nie przeżyje nie dowiadując się o dalszych losach rodziny Dolangangerów

Niezwykła saga rodzinna, pochłaniająca do reszty.Książki Virgini Cleo Andrews dosłownie mnie oczarowały.

Seria o rodzinie Dollangangerów od pierwszego tomu "Kwiatów na poddaszu" trzyma poziom.

W tym tomie wydarzenia dzieją się już w dorosłym życiu Cathy i Chrisa. Cała historia opisywana jest oczami Joryego i Barta, synów Cathy, co uważam za bardzo dobry zabieg. Dzięki...