Gwiezdny pył

Po dosyć nieprzyjemnej przygodzie z "Amerykańskimi Bogami" nie miałam dużych oczekiwań wobec Gaimana. Pewnie nigdy bym już nie sięgnęła po jego książki, ale dostałam na urodziny "Gwiezdny pył" i stwierdziłam, że muszę mu dać jeszcze szansę.
I nie żałuję. 
Tym razem nie było strony, która by mnie znudziła. Książka utrzymana jest w stylu klasycznej baśni, a ja wręcz kocham takie klimaty. Spotykamy tu wiedźmy, ludzi zaklętych w zwierzęta, spadającą gwiazdę, która okazuje się piękną kobietą i wiele innych barwnych postaci. Nie sądziłam, że "Gwiezdny pył" wywrze na mnie aż tak pozytywne wrażenie i nieco ubolewam, że książka ma niespełna 200 stron.
Moim zdaniem Gaiman mógł nieco rozwinąć fabułę i wprowadzić jeszcze więcej magicznych stworzeń i czarów. 

Po dosyć nieprzyjemnej przygodzie z "Amerykańskimi Bogami" nie miałam dużych oczekiwań wobec Gaimana. Pewnie nigdy bym już nie sięgnęła po jego książki, ale dostałam na urodziny "Gwiezdny pył" i stwierdziłam, że muszę mu dać jeszcze szansę.
I nie żałuję. 
Tym razem nie było strony, która by mnie znudziła. Książka utrzymana jest w stylu klasycznej baśni, a ja wręcz kocham...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Choć uwielbiam twórczość Gaimana, "Gwiezdny pył" nie porwał mnie tak, jak na to liczyłam. A wymagania miałam spore. Co nie zmienia faktu, że podobała mi się ta lektura. Jak zawsze genialny styl pisania Gaimana, świetny pomysł na fabułę i fantastyczny świat. Jednak na tak długą, ciekawą podróż, jaką odbył bohater, te niecałe 200 stron to zdecydowanie za mało. Zabrakło mi więcej opisów akcji, sporo przygód zostało potraktowanych po macoszemu, ledwie wspomnianych. Chciałabym przeczytać tę historię bardziej rozwiniętą. A przecież Gaiman potrafiłby to zrobić. I też samo zakończenie troche mnie zawiodło. Miłość zrodziła się tak naprawdę z nikąd, sprawa poszukiwania gwiazdy przez innych bohaterów spełzła na niczym a prawdę o swoim pochodzeniu bohater przyjął aż za bardzo neutralnie. Naprawdę fantastyczny pomysł został trochę za słabo wykorzystany.

Choć uwielbiam twórczość Gaimana, "Gwiezdny pył" nie porwał mnie tak, jak na to liczyłam. A wymagania miałam spore. Co nie zmienia faktu, że podobała mi się ta lektura. Jak zawsze genialny styl pisania Gaimana, świetny pomysł na fabułę i fantastyczny świat. Jednak na tak długą, ciekawą podróż, jaką odbył bohater, te niecałe 200 stron to zdecydowanie za mało. Zabrakło mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ze względu na film mam też sentyment do książki. I książka i film podobają mi się tak samo,a jednak inaczej.

Ze względu na film mam też sentyment do książki. I książka i film podobają mi się tak samo,a jednak inaczej.

Pokaż mimo to

Jedna z nielicznych książek tego autora, które mi się podobają. Jednak nie przetrwała próby czasu i po upływie 2 miesięcy nie jestem w stanie powiedzieć, o czym była. Książka z ogromnym absurdem magicznym. Widać nie jest to styl, który mi odpowiada i wiem, że raczej więcej się z tym autorem nie spotka. Mimo wszystko w trakcie czytania moje odczucia były pozytywne. Wartościowa i nieschematyczna.

Jedna z nielicznych książek tego autora, które mi się podobają. Jednak nie przetrwała próby czasu i po upływie 2 miesięcy nie jestem w stanie powiedzieć, o czym była. Książka z ogromnym absurdem magicznym. Widać nie jest to styl, który mi odpowiada i wiem, że raczej więcej się z tym autorem nie spotka. Mimo wszystko w trakcie czytania moje odczucia były pozytywne....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Myślę, że do tej książki trzeba trochę dystansu i cierpliwości. Nie jestem w stanie opisać dlaczego, ale pierwsza połowa kompletnie mi się nie podobała, chciałam przerwać czytanie i zapomnieć. Po czasie spróbowałam ponownie i osobiście uważam, że to właśnie druga połowa książki i jej zakończenie najbardziej na mnie wpłynęło. Dosyć brutalna baśniowość i uniwersalne przekazy to ogromne plusy. Polecam, ale też ostrzegam... jedni mogą pokochać, a inni znienawidzić.

Myślę, że do tej książki trzeba trochę dystansu i cierpliwości. Nie jestem w stanie opisać dlaczego, ale pierwsza połowa kompletnie mi się nie podobała, chciałam przerwać czytanie i zapomnieć. Po czasie spróbowałam ponownie i osobiście uważam, że to właśnie druga połowa książki i jej zakończenie najbardziej na mnie wpłynęło. Dosyć brutalna baśniowość i uniwersalne przekazy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

,,Gwiezdny Pył”

Ta książka była ogromnym rozczarowaniem. Po przeczytaniu Nigdziebadź, które mi się podobało sięgnęłam po kolejna książkę tego samego autora. Liczyłam ze podróż przez góry, rzeki i doliny będzie wręcz uzależniająca i nie zamknę książki puki jej nie skończę. Niestety nie...

Neil Gaiman ma specyficzny styl pisania. W książce Nigdziebadź przymknęłam na to oko bo książka była ciekawa i wciągająca. Niestety tu mam wrażenie jak by styl jeszcze bardziej się zastaromodnił. Nie wiem jak to nazwać. Zdania były za długie, opisy długie lecz nic nie pokazujące.

Jedyna ciekawa rzeczą był opis magicznej krainy i sam pomysł książki. Opis magicznej krainy jako jedyny bym poprawny, zwięzły i pokazujący. Naprawdę kraina mi się podobała. Pomysł książki by zakochany mężczyzna przeszedł przez mroczna, magiczna krainę by zachwycić swą wybrankę był obiecujący, niestety mi się nie podobało.

Po przeczytaniu trzydziestu stron pogubiłam się który bohater to który. Chyba na każdej stronie pojawiał się jeden. Jeszcze te przedziwne imiona! Koszmar.

Nie mam nic do scen dla dorosłych, ale tu to tez był czysty koszmar. Trwało to trzy linijki i było nijakie.

A wy czytaliście? Podobała wam się?

,,Gwiezdny Pył”

Ta książka była ogromnym rozczarowaniem. Po przeczytaniu Nigdziebadź, które mi się podobało sięgnęłam po kolejna książkę tego samego autora. Liczyłam ze podróż przez góry, rzeki i doliny będzie wręcz uzależniająca i nie zamknę książki puki jej nie skończę. Niestety nie...

Neil Gaiman ma specyficzny styl pisania. W książce Nigdziebadź przymknęłam na to oko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Młody Tristran Thorn zrobi wszystko, byle tylko zdobyć rękę najpiękniejszej w mieście dziewczyny – Victorii. Pewnej nocy zaobserwowali razem spadająca gwiazdę, wtedy dziewczyna uznała, że zdobędzie jej serce, gdy przyniesie jej tą gwiazdę. Tristran nie zastanawiając ani chwili, zgodził się, jednak aby to uczynić musi przejść na drugą stronę strzeżonego muru i przemierzyć na niezbadane ziemie po drugiej stronie. Za murem znajduje się kraina Kraina Czarów, gdzie nic nie jest takie samo jak w jego mieście, które otacza starożytny mur. Tristran nawet nie zdaje sobie sprawy, jakich spotka mieszkańców magicznej krainy oraz czym tak naprawdę jest gwiazda.
Jest to opowieść o mrocznej wyprawie do magicznej krainy w poszukiwaniu karty przetargowej, aby nasz główny bohater mógł poślubić swoją wybrankę. Można to porównać do baśni, ponieważ zgadza się wiele elementów m.in. młody, krzepki główny bohater, jednorożce, wiedźmy, królewskie rody, piękne damy, magiczne stworzenia, miłość, jednak nie jest to baśń dla dzieci, ponieważ tutaj dużo piją, przeklinają, zabijają niewinnych i magiczne stworzenia. Zaślepiony miłością i naiwny Tristran Thorn wyrusza na niebezpieczną wyprawę do obcej krainy, aby przynieść swojej wybrance gwiazdę. Młodzieniec nawet nie wie czego się spodziewać, gdy już odnajdzie swój cel ani co go czeka po drodze, ponieważ jest tak zaślepiony miłością. Opowieść jest utrzymana w klimacie baśni, ale fabuła jest bardziej interesująca i mniej przewidywalna. Myślę, że nawet można się dopatrzeć pewnego morału w całej historii, ponieważ bohater na początku popełnia liczne błędy. Czasami to czego potrzebujemy do szczęścia mamy pod samym nosem, ale jednak go nie doceniamy i brniemy dalej zaślepieni robiąc przy tym krzywdę innym oraz sobie. Książka jest krótka i nie dzieje się w niej nic odkrywczego, ale jednak miło było wrócić do takiej typowej baśni, jednak tym razem w wydaniu dla dorosłych. Książka po wstępie i przedstawieniu nam świata stworzonego była trochę nudna, ale po tym jak Tristran wyruszył do magicznej krainy akcja nabierała coraz większego tempa. Przełomem było zdecydowanie odnalezienie gwiazdy, która miała znaczny wpływ na ciąg dalszy fabuły. Koniec mnie bardzo zaskoczył, ponieważ nie spodziewałam się tego kim jest naprawdę Tristran i tego jak bardzo autor przybliża finał całej historii głównego bohatera. Ostatni rozdział i epilog są idealnym zwieńczeniem całej opowieści. Książkę polecam, ponieważ był to miły powrót do dziecięcych lat z baśniami, ale z nutką podrasowanej fabuły dla dorosłych czytelników.

Młody Tristran Thorn zrobi wszystko, byle tylko zdobyć rękę najpiękniejszej w mieście dziewczyny – Victorii. Pewnej nocy zaobserwowali razem spadająca gwiazdę, wtedy dziewczyna uznała, że zdobędzie jej serce, gdy przyniesie jej tą gwiazdę. Tristran nie zastanawiając ani chwili, zgodził się, jednak aby to uczynić musi przejść na drugą stronę strzeżonego muru i przemierzyć ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wiele się działo na kartach tej krótkiej książeczki. Wysoce prawdopodobne jest, że niejeden z nas odnalazłby się w baśni Neila Gaimana. Niezwykła wyobraźnia. Zostałam porwana bez reszty w krainę czarów. Czysty relaks.

Wiele się działo na kartach tej krótkiej książeczki. Wysoce prawdopodobne jest, że niejeden z nas odnalazłby się w baśni Neila Gaimana. Niezwykła wyobraźnia. Zostałam porwana bez reszty w krainę czarów. Czysty relaks.

Pokaż mimo to

Moją ostatnią książką przeczytaną w styczniu (która skończyłem dosłownie parę minut temu) był "Gwiezdny pył" autorstwa Neila Gaimana.

Chłopak z wioski Mur, oddzielającej świat ludzi z Krainą Czarów, jest zakochany w pewnej niedostępnej mu dziewczynie. Pewnego wieczoru, piękna Victoria obiecuje mu cokolwiek on zechce, w zamian za gwiazdę- która tego wieczoru spadła z nieba.
W ten oto sposób, Tristran Thorn wyrusza do magicznego świata, aby przynieść swojej ukochanej upragnioną gwiazdę.

Książka ta z początku nie zachwyciła mnie. Akcja strasznie wolno się rozkręcała, nie mogłem się w nią wciągnąć. Muszę przyznać, że męczyłem się z tą powieścią cały dzień. Bardzo możliwe, że było to spowodowane specyficznym stylem pisania Pana Gaimana, do którego kompletnie nie jestem przyzwyczajony.
Książka tak na prawdę wzbudziła we mnie głębsze emocje dopiero w ostatnim rozdziale- to od niego nie mogłem się oderwać, to przy nim wertowałem kartkę za kartką.

O ile na początku moje emocje w stosunku do "Gwiezdnego pyłu" były negatywne, muszę przyznać, że warto było dotrzeć do końca. Ostatni rozdział i epilog w pełni wynagradzają mi wolno toczącą się akcję.

Moją ostatnią książką przeczytaną w styczniu (która skończyłem dosłownie parę minut temu) był "Gwiezdny pył" autorstwa Neila Gaimana.

Chłopak z wioski Mur, oddzielającej świat ludzi z Krainą Czarów, jest zakochany w pewnej niedostępnej mu dziewczynie. Pewnego wieczoru, piękna Victoria obiecuje mu cokolwiek on zechce, w zamian za gwiazdę- która tego wieczoru spadła z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Całkiem ciekawa chociaż po obejrzeniu filmu spodziewałam się więcej. Tym razem film lepszy, Książka może być. Chyba filmowcy rozbudowali historię z książki.

Całkiem ciekawa chociaż po obejrzeniu filmu spodziewałam się więcej. Tym razem film lepszy, Książka może być. Chyba filmowcy rozbudowali historię z książki.

Pokaż mimo to