Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Korowód" J.Małeckiego

Za każdym razem, po przeczytaniu jego książki, długo nie mogę wrócić do swojego ciała, w głowie nadal mam emocje bohaterów, zapachy i widoki miejsc odwiedzanych przez postacie, historie ludzi, których do tej pory nie znałam, a które teraz są mi tak bliskie. "Korowód" to jedna z tych książek, która pozostaje na długo w pamięci, zmusza do refleksji i pozostawia ślad w duszy czytelnika.

Uwielbiam Jakuba Małeckiego. To w jaki sposób kreuje postacie, ich historie, które przeplatają się pomimo tego, że wydarzyły się w różnych latach i miejscach, to w jaki sposób tworzy intymność pomiędzy narratorem a czytelnikiem, wywołuje silne emocje i bawi się granicą pomiędzy fikcją a realnym życiem.

Po raz kolejny, ukłony Panie Jakubie.
Dla takich książek warto żyć, warto czekać na nie, warto poświęcić im swój czas.

"Korowód" J.Małeckiego

Za każdym razem, po przeczytaniu jego książki, długo nie mogę wrócić do swojego ciała, w głowie nadal mam emocje bohaterów, zapachy i widoki miejsc odwiedzanych przez postacie, historie ludzi, których do tej pory nie znałam, a które teraz są mi tak bliskie. "Korowód" to jedna z tych książek, która pozostaje na długo w pamięci, zmusza do refleksji i...

Powiem tylko, że La Bestia była najcięższą, najtrudniejszą i najbardziej emocjonującą książką, jaką przeczytałam w życiu. Historia i wydarzenia opisane w niej, tak bardzo na mnie wpływały, że musiałam sobie robić przerwy, zająć głowę czymś innym, aby móc wrócić do czytania. Pominę to co myślę o Luisie Alfredo i jego czynach, bo jednak brak mi słów, aby to wyrazić. Nie mniej jednak, praca jaką wykonał Pan Piotrowski, jest olbrzymia i za to należą mu się ogromne gratulacje i ukłony.

Powiem tylko, że La Bestia była najcięższą, najtrudniejszą i najbardziej emocjonującą książką, jaką przeczytałam w życiu. Historia i wydarzenia opisane w niej, tak bardzo na mnie wpływały, że musiałam sobie robić przerwy, zająć głowę czymś innym, aby móc wrócić do czytania. Pominę to co myślę o Luisie Alfredo i jego czynach, bo jednak brak mi słów, aby to wyrazić. Nie mniej...

"Smolarz" Przemysława Piotrowskiego to dla mnie kolejne, szóste spotkanie z Igorem Brudnym. Tak jak w poprzednich książkach, autor buduje napięcie, tworzy historię mroczną, pełną dramatu i nagłych zwrotów akcji. Mimo to, "Smolarz" jest inny, po raz pierwszy, akcja dzieje się daleko od miasta, bowiem tym razem główny bohater zaszywa się w gęstych Bieszczadzkich lasach i bliżej mu do pustelnika mieszkającego w chatce, niż do policjanta z wielkiego miasta. Niestety, Igor nie zazna tam spokoju, bo jak to z nim bywa, gdzie Brudny, tam i kłopoty, i oczywiście nie będzie mógł przejść obok tajemniczego zniknięcia turystek, bez zaangażowania się w sprawę. Jego prywatne śledztwo (w którym oczywiście będzie mu pomagać Julka) otworzy drzwi do wielu trudnych i dramatycznych wydarzeń z przeszłości, a także pomoże zaznać spokoju pewnej przemiłej i tajemniczej Szeptusze. Jak na dobry kryminał przystało, napięcie i ogromna ciekawość, nie znikają aż do zakończenia książki, które zresztą już jest pewną zapowiedzią kolejnego tomu z Igorem Brudnym. Nie pozostaje mi nic innego, jak polecić wszystkim "Smolarza" i życzyć udanej lektury.

* Dla osób o słabych żołądkach i wielkiej wyobraźni - Przygotujcie się na degustację fioletowego napoju, bowiem fragment z denaturatem był dla mnie tak mocny, że moje wnętrzności tańczyły makarene...

"Smolarz" Przemysława Piotrowskiego to dla mnie kolejne, szóste spotkanie z Igorem Brudnym. Tak jak w poprzednich książkach, autor buduje napięcie, tworzy historię mroczną, pełną dramatu i nagłych zwrotów akcji. Mimo to, "Smolarz" jest inny, po raz pierwszy, akcja dzieje się daleko od miasta, bowiem tym razem główny bohater zaszywa się w gęstych Bieszczadzkich lasach i...

Czy ktoś z Was kiedykolwiek, zastanawiał się jak by wyglądało Wasze życie, gdyby Wasze decyzje były inne? Gdybyście po prostu nie bali się żyć? Chcielibyście coś zmienić w waszej przeszłości?
A co gdybyście mieli okazję zobaczyć, jak wyglądają scenariusze Waszego życia?

Książka "Biblioteka o północy" Matt Haig, skłania do refleksji nad własnym życiem, wyborami i drogami, którymi idziemy. To bardzo mądra, pełna filozofii i pytań, historia Nory Seed. To co spodobało mi się w tej opowieści, to dotknięcie problemu depresji, nerwicy i prób samobójczych, pomoc w zrozumieniu własnych żalów i problemów, ale także zmora mediów społecznościowych, ciągłych wyścigach na to, kto ma lepsze zdjęcie profilowe, kto ma lepsze życie, nowe auto albo kto może się pochwalić większymi sukcesami w życiu zawodowym. Zatracamy się w ciągłym biegu za pieniędzmi, karierą, spełnianiem wymagań innych, media społecznościowe służą nam aby pokazać siebie w lepszym świetle, a zapominamy o najważniejszym... Zegar życia tyka, bez przerwy. Dlatego nie pozwólmy, aby życie przeleciało nam przez palce. Nie bójmy się żyć.

Czy ktoś z Was kiedykolwiek, zastanawiał się jak by wyglądało Wasze życie, gdyby Wasze decyzje były inne? Gdybyście po prostu nie bali się żyć? Chcielibyście coś zmienić w waszej przeszłości?
A co gdybyście mieli okazję zobaczyć, jak wyglądają scenariusze Waszego życia?

Książka "Biblioteka o północy" Matt Haig, skłania do refleksji nad własnym życiem, wyborami i drogami,...