Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka jest jak szkolenie. Moja mała jednoosobowa firma rozwinęła się dzięki niej. Od razu po rozpoczęciu czytania zaczęłam robić notatki. Najpierw na paragonie z kawiarni, gdyż zaraz po kupieniu tej książki w księgarni poszłam do kawiarni, żeby ją przejrzeć. W kawiarni przesiedziałam dwie godziny czytając, notując i myśląc jakie jeszcze zmiany w mojej firmie są potrzebne. Czytanie książki i robienie notatek, to tylko połowa sukcesu. Najważniejsze to przejść do czynów. W ciągu 1,5 tygodnia od początku czytania zrobiłam już 2 punkty z listy rzeczy do zrobienia. Zostały jeszcze trzy. Dlatego nie odkładam tej książki na daleką półkę. Będę ją miała pod ręką, żeby zaglądać i się motywować. Książka uczy prostej komunikacji. Autor przekłada mechanizmy stosowane w dużych firmach, w prosty sposób, na takie, które może zastosować każda firma i każdy człowiek. Mój ulubiony rozdział to ten o książkach. O tym jakie powieści warto czytać (jest lista tytułów) i dlaczego warto czytać. Świetna, pomocna, szybko czytająca się (bo napisana łatwym językiem) książka.

Ta książka jest jak szkolenie. Moja mała jednoosobowa firma rozwinęła się dzięki niej. Od razu po rozpoczęciu czytania zaczęłam robić notatki. Najpierw na paragonie z kawiarni, gdyż zaraz po kupieniu tej książki w księgarni poszłam do kawiarni, żeby ją przejrzeć. W kawiarni przesiedziałam ...

Rozwiń

Zwiń

Akcja książki osadzona jest w Toruniu i to jest w mojej opinii największą zaletą książki. Policjanci z komisariatu śródmieście i ich praca, a zwłaszcza zbrodnie popełniane w mieście są dla mnie na drugim miejscu. Nie lubię kryminałów właśnie z uwagi na opisy zbrodni i motywacje przestępców. Będę jednak czytać kolejne tomy trylogii Marcela Woźniaka, opisał znakomicie klimat miasta, jestem też ciekawa dalszych losów detektywa Leona Brodzkiego i innych postaci.

Akcja książki osadzona jest w Toruniu i to jest w mojej opinii największą zaletą książki. Policjanci z komisariatu śródmieście i ich praca, a zwłaszcza zbrodnie popełniane w mieście są dla mnie na drugim miejscu. Nie lubię kryminałów właśnie z uwagi na opisy zbrodni i motywacje przestępców...

Rozwiń

Zwiń

Niesamowicie wciągający kryminał z akcją osadzoną w Toruniu. Przeczytałam tę książkę właśnie z uwagi na Toruń, gdyż za kryminałami nie przepadam. Lektura była intensywna, nie mogłam się oderwać od historii lokalnych zbrodni i przestępców tropionych przez dziennikarza Marka Benera. Na pewno sięgnę po kolejny tom i inne książki autora, a może nawet przekonam się bardziej do kryminałów...

Niesamowicie wciągający kryminał z akcją osadzoną w Toruniu. Przeczytałam tę książkę właśnie z uwagi na Toruń, gdyż za kryminałami nie przepadam. Lektura była intensywna, nie mogłam się oderwać od historii lokalnych zbrodni i przestępców tropionych przez dziennikarza Marka Benera. Na pewno...

Rozwiń

Zwiń

Najbardziej lubimy książki o tym, co lubimy, więc ja bardzo lubię tę o chodzeniu. Zgadzam się ze wszystkim, co w niej napisano. Dowiedziałam się mnóstwa ciekawych rzeczy o biologii, historii, literaturze i podróżowaniu. Mam więcej argumentów "za", które wykorzystam przy rozmowach z tymi, którzy wolą leżeć lub siedzieć niż chodzić. Dziękuję za świetnie napisaną, wciągającą, inteligentną i zabawną opowieść!

Najbardziej lubimy książki o tym, co lubimy, więc ja bardzo lubię tę o chodzeniu. Zgadzam się ze wszystkim, co w niej napisano. Dowiedziałam się mnóstwa ciekawych rzeczy o biologii, historii, literaturze i podróżowaniu. Mam więcej argumentów "za", które wykorzystam przy rozmowach...

Rozwiń

Zwiń

Faraon Bolesława Prusa przeczytany! To przepiękna książka, czytałam ją z ciekawością, pod wpływem lektury zafascynowałam się starożytnym Egiptem i o jego historii przeczytałam też sporo przy okazji, teraz zostaje mi jeszcze do obejrzenia film, z którego pamiętam tylko kilka scen (zaćmienie słońca!). Oczywiście przeszkadzał mi cały czas w trakcie czytania brak głównej bohaterki. Było kilka postaci kobiecych, ale ich rola nieznaczna, może to miało odzwierciedlać realia... Od pierwszego zdania byłam wbita w fotel aktualnością Faraona np. Nic się nie zdarzy w państwie bez zgody kapłanów. Lub: Każdy wysoki nomarcha powiększa prywatny majątek, gdy państwu brakuje na podstawowe potrzeby. Lub: Jeśli już ktoś dostrzega los najbiedniejszych i chce go poprawić, to przegrywa.
Na ostatniej stronie książki jest zdanie, które sobie przepisuję:
- Tak samo z życiem ludzkim - ciągnął Menes. - Rozkosze są niby fale i szczyty gór, cierpienia - niby głębie i wąwozy, i dopiero wszystkie one razem sprawiają, że życie jest piękne, gdy rzeźbi się jak poszarpany łańcuch gór wschodnich, na które patrzymy z podziwem.
Wiem, że to zdanie równie dobrze brzmiałoby zapisane w pamiętniku nastolatki odkrywającej koło na nowo, ale dla mnie to bardzo ważne zdanie i warte zapisania, zapamiętania przez nastolatki i uczonych starych naukowców jak Menes. Polecam Faraona, polecam klasykę literatury polskiej i światowej, w niej naprawdę coś jest!

Faraon Bolesława Prusa przeczytany! To przepiękna książka, czytałam ją z ciekawością, pod wpływem lektury zafascynowałam się starożytnym Egiptem i o jego historii przeczytałam też sporo przy okazji, teraz zostaje mi jeszcze do obejrzenia film, z którego pamiętam tylko kilka scen (zaćmienie...

Rozwiń

Zwiń

Finał historii kryminalnej w toruńskiej twierdzy z początków XX wieku bardzo mnie wciągnął. Klimat Torunia i pobliskiej Złotorii opisany bardzo barwnie w książce to w mojej ocenie jej największa zaleta. Byłam ciekawa zakończenia wątku kryminalnego, choć nie byłam zaskoczona jego rozwiązaniem. Całą trylogię szczerze polecam!

Finał historii kryminalnej w toruńskiej twierdzy z początków XX wieku bardzo mnie wciągnął. Klimat Torunia i pobliskiej Złotorii opisany bardzo barwnie w książce to w mojej ocenie jej największa zaleta. Byłam ciekawa zakończenia wątku kryminalnego, choć nie byłam zaskoczona jego rozwiązani...

Rozwiń

Zwiń

Druga część trylogii urzekła mnie pięknie opisanym klimatem Torunia z początku XX wieku. Wątek kryminalny rozwijał się stopniowo, a pod koniec akcja zagęszczała się trochę zbyt szybko. Nie zabił ten, kogo typowałam na początku pierwszego tomu:( Spodobała mi się misternie opisana praca toruńskiej policji oraz oczywiście wątek romansowy.

Druga część trylogii urzekła mnie pięknie opisanym klimatem Torunia z początku XX wieku. Wątek kryminalny rozwijał się stopniowo, a pod koniec akcja zagęszczała się trochę zbyt szybko. Nie zabił ten, kogo typowałam na początku pierwszego tomu:( Spodobała mi się misternie opisana praca toru...

Rozwiń

Zwiń

Książka była miłym doświadczeniem czytelniczym i zachęciła mnie do sięgnięcia po kolejną część toruńskiej trylogii.

Książka była miłym doświadczeniem czytelniczym i zachęciła mnie do sięgnięcia po kolejną część toruńskiej trylogii.