Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak wszyscy wielcy pisarze science-fiction, Wells wykorzystuje świat przedstawiony i fabułę do tego, by omawiać wielkie problemy ludzkości. Książka jest próbą udzielenia odpowiedzi na pytanie: "co to znaczy być człowiekiem?". Jakkolwiek początkowo nie wydała się zbyt interesująca, wartkość akcji sprawiła, że książka, na pozór nudnawa, zaczęła mnie niesamowicie wciągać.
Największym jej walorem jest ładunek pytań antropologicznych, które niesie. Polecam każdemu, kogo interesuje pytanie o to, co odróżnia człowieka od zwierzęcia.

Jak wszyscy wielcy pisarze science-fiction, Wells wykorzystuje świat przedstawiony i fabułę do tego, by omawiać wielkie problemy ludzkości. Książka jest próbą udzielenia odpowiedzi na pytanie: "co to znaczy być człowiekiem?". Jakkolwiek początkowo nie wydała się zbyt interesująca, wartkość akcji sprawiła, że książka, na pozór nudnawa, zaczęła mnie niesamowicie...

Bardzo kunsztownie napisana komedia poruszająca tematy niezwykle ważne do dziś. Niezwykle barwne postaci Starosty i bawidamka bawią, a patriotyczne tony Walerego czy Podkomorzego zachęcają do zadumy nad losem naszej ojczyzny :)

Bardzo kunsztownie napisana komedia poruszająca tematy niezwykle ważne do dziś. Niezwykle barwne postaci Starosty i bawidamka bawią, a patriotyczne tony Walerego czy Podkomorzego zachęcają do zadumy nad losem naszej ojczyzny :)

Cóż za wspaniała książka, arcydzieło, arcypoemat. Knut Hamsun przenosi nas w górskie pustkowie, które zostaje zasiedlone przez Izaka - chłopa z krwi i kości, niestrudzonego pioniera i rolnika. Książka jest pochwałą etosu pracy, wielkim peanem na cześć norweskiej peanem i gorzkim komentarzem na temat cywilizacji przemysłowej.

Czyta się utwór Hamsuna niesamowicie szybko - otworzyłem książkę i zanim się spostrzegłem, byłem na dwusetnej stronie, a zegar wskazywał godzinę drugą w nocy. Mimo tej wartkości akcji i świetnie skonstruowanych dialogów (jak doskonale oddają one charakter prostego, niemówiącego o emocjach człowieka wsi!), mimo narracji podobnej do eposu czy pieśni o czynach, książka pozwala zachwycać się nie tylko człowiekiem, ale i językiem pisarza. Należy złożyć wyrazy uznania dla tłumacza, który świetnie używa chłopskiej leksyki - nie bez powodu o książce mówi się, że to "polscy Chłopi".

Cóż za wspaniała książka, arcydzieło, arcypoemat. Knut Hamsun przenosi nas w górskie pustkowie, które zostaje zasiedlone przez Izaka - chłopa z krwi i kości, niestrudzonego pioniera i rolnika. Książka jest pochwałą etosu pracy, wielkim peanem na cześć norweskiej peanem i gorzkim komentarzem na temat cywilizacji przemysłowej.

Czyta się utwór Hamsuna niesamowicie szybko -...

Utwór niesamowity. Przy czytaniu z jednej strony koniecznie trzeba zapomnieć, że żyjemy w 2024 roku i że dziś po prostu pisze się, opowiada i myśli inaczej. Z drugiej - trzeba pamiętać, że ludzkość ma za sobą doświadczenia cywilizacyjne jakimi są obie wojny światowe, toteż na nikim nie robi wrażenia opis rozłupywania czaszki i wypuszczania z niej mózgu. O ile sam utwór nie zawsze porywa czytelnika, to samo doświadczenie czytelnicze jest niesamowite ze względu na obcość tego, co jest w niej opisywane. Trzeba przeczytać.

Utwór niesamowity. Przy czytaniu z jednej strony koniecznie trzeba zapomnieć, że żyjemy w 2024 roku i że dziś po prostu pisze się, opowiada i myśli inaczej. Z drugiej - trzeba pamiętać, że ludzkość ma za sobą doświadczenia cywilizacyjne jakimi są obie wojny światowe, toteż na nikim nie robi wrażenia opis rozłupywania czaszki i wypuszczania z niej mózgu. O ile sam utwór nie...

Książę Kaspian to książka dla dzieci i zdecydowanie to widać. A jednak akcja dzieje się tak wartko, język i humor są tak przyjemne (czytałem po angielsku), że to doskonała zabawa - miejscami nawet bardzo wciągająca. Pierwsze godziny po powrocie do Narnii rodzeństwa - wspaniała sekwencja, magia (czas ognisk w lasach, bohaterów) wylewa się ze stron książki. Wspaniałe!

Książę Kaspian to książka dla dzieci i zdecydowanie to widać. A jednak akcja dzieje się tak wartko, język i humor są tak przyjemne (czytałem po angielsku), że to doskonała zabawa - miejscami nawet bardzo wciągająca. Pierwsze godziny po powrocie do Narnii rodzeństwa - wspaniała sekwencja, magia (czas ognisk w lasach, bohaterów) wylewa się ze stron książki. Wspaniałe!

Mam mieszane uczucia. Książka nierówna. Tłumaczenie Jerzego Czecha jest świetne, jednak utwór jest pisany skazem, specyficznym typem rosyjskiej narracji, który jest iluzją mowy potocznej. Po polsku książka wiele traci ze swojego piękna języka.

Tak czy siak - książka napisana momentami świetnie, pięknie, z niesamowitym kunsztem. A momentami tak, że trudno było przebrnąć przez kolejne zdania i zrozumieć, o co chodzi.

Co do treści - straszna rzecz, nie pozostawiająca cienia nadziei. Czernucha pierwszej wody, wysysająca jakiekolwiek pozytywne emocje z czytelnika. Utwór ukazuje ciemne strony życia kobiety będącej w zasadzie głową patologicznej rodziny. Sama zresztą jest osobą toksyczną. Mocna rzecz.

Mam mieszane uczucia. Książka nierówna. Tłumaczenie Jerzego Czecha jest świetne, jednak utwór jest pisany skazem, specyficznym typem rosyjskiej narracji, który jest iluzją mowy potocznej. Po polsku książka wiele traci ze swojego piękna języka.

Tak czy siak - książka napisana momentami świetnie, pięknie, z niesamowitym kunsztem. A momentami tak, że trudno było przebrnąć...