Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy raz w życiu zdarzyło mi się zaśmiać na pełen regulator czytając książkę. Dotychczas elementy humorystyczne kończyły się pospolitym wygięciem ust w typowego, taniego kolumbijskiego banana, do dziś. Lektura, dla której warto pogłębić czytelnicze skrzywienie kręgosłupa, pogorszyć już będący w dziadowskim stanie wzrok oraz wstać kompletnie niewyspany do pracy.
Być może przyjadą takie czasy kiedy to każdy niepokorny dostanie takiego "miłego" kontrolera;)

Pierwszy raz w życiu zdarzyło mi się zaśmiać na pełen regulator czytając książkę. Dotychczas elementy humorystyczne kończyły się pospolitym wygięciem ust w typowego, taniego kolumbijskiego banana, do dziś. Lektura, dla której warto pogłębić czytelnicze skrzywienie kręgosłupa, pogorszyć już będący w dziadowskim stanie wzrok oraz wstać kompletnie niewyspany do pracy.
Być...

Aby móc zakosztować jeszcze raz w ponurym, tajemniczym świecie strefy, warto sięgnąć po audiobooka "Pikniku". Piotr Gasparski (lektor) wykonał kawał świetnej roboty, słuchając powieści Strugackich w jego wykonaniu czuło się tę cholerną, zakichaną zonę jakbyśmy czytali "Piknik" po raz pierwszy.

Aby móc zakosztować jeszcze raz w ponurym, tajemniczym świecie strefy, warto sięgnąć po audiobooka "Pikniku". Piotr Gasparski (lektor) wykonał kawał świetnej roboty, słuchając powieści Strugackich w jego wykonaniu czuło się tę cholerną, zakichaną zonę jakbyśmy czytali "Piknik" po raz pierwszy.

Czytelnik wertujący kolejne strony pełne obrzydliwości do jakich zdolni byli (i są do dziś) Arabowie (nie tylko oni zresztą), nabiera ochoty na uchwycenie karabinu do rąk, i wzorem legionistów, przywalenia nim prosto w zęby wiecznie niewyżytego zwyrodnialca. Lektura szokująca, jednak w swym szoku nie będąca nowością, czymś co przeminęło. Proceder porywania dziewczynek, kobiet, małych chłopców trwa niestety do dziś. Szkoda, że pozycja ta jest tak krótka (do przeczytania w zaledwie trzy godziny). Warto sięgnąć po tę lekturę i zburzyć fałszywy obraz haremu jako miejsca gdzie kobiety żyją jak w raju a do ich głównego zadania należy leżenie na miękkich poduszkach.

Czytelnik wertujący kolejne strony pełne obrzydliwości do jakich zdolni byli (i są do dziś) Arabowie (nie tylko oni zresztą), nabiera ochoty na uchwycenie karabinu do rąk, i wzorem legionistów, przywalenia nim prosto w zęby wiecznie niewyżytego zwyrodnialca. Lektura szokująca, jednak w swym szoku nie będąca nowością, czymś co przeminęło. Proceder porywania dziewczynek,...