Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Być może narażę się większości osób, które tę książkę wychwalają pod niebiosa. Mnie ona po prostu znudziła, a właściwie zanudziła na śmierć. Dobrnęłam do strony 600-którejś i powiedziałam DOŚĆ, pomimo że minęłam połowę tomiszcza. Nawet piękna, bogata polszczyzna Olgi Tokarczuk nie była w stanie mnie zachęcić do skończenia. Moim zdaniem erudycja przeważyła tu nad fabułą. Ta książka to bardziej studium filozoficzne niż beletrystyka.

Być może narażę się większości osób, które tę książkę wychwalają pod niebiosa. Mnie ona po prostu znudziła, a właściwie zanudziła na śmierć. Dobrnęłam do strony 600-którejś i powiedziałam DOŚĆ, pomimo że minęłam połowę tomiszcza. Nawet piękna, bogata polszczyzna Olgi Tokarczuk nie była w stanie mnie zachęcić do skończenia. Moim zdaniem erudycja przeważyła tu nad fabułą. Ta...

Tytuły mitologiczne, jak w przypadku Krajewskiego, to strzał w dziesiątkę. "Krzyk Persefony" zwabił mnie właśnie po pierwsze tym genialnym tytułem, a po drugie pozytywnym doświadczeniem z poprzednią powieścią Joanna Pypłacz. Nie jest to typowa, kiczowata pozycja z serii "imitujemy Amerykanów" czy "polskie Halloween" tylko zupełnie oryginalna, a w dodatku bardzo pięknie napisana historia o ludziach, którzy w pewnej chwili dają się ponieść różnym namiętnościom. To kolejna książka, która pokazuje, że powieść gotycką zupełnie niesłusznie traktuje się u nas po macoszemu.

Tytuły mitologiczne, jak w przypadku Krajewskiego, to strzał w dziesiątkę. "Krzyk Persefony" zwabił mnie właśnie po pierwsze tym genialnym tytułem, a po drugie pozytywnym doświadczeniem z poprzednią powieścią Joanna Pypłacz. Nie jest to typowa, kiczowata pozycja z serii "imitujemy Amerykanów" czy "polskie Halloween" tylko zupełnie oryginalna, a w dodatku bardzo pięknie...

Bardzo intrygująca książka, z niepowtarzalnym klimatem. Jest tu wszystko, co definiuje dobrą powieść okraszoną nieco mrocznym sosem: trochę kryminału, namiętności, intrygi, strach. Autorka umiejętnie gospodaruje emocjami czytelnika, ani nie wyczerpuje go do reszty, ani nie nudzi, anie nie rozmywa emocji. Co ważne, powieść nie traktuje o rzeczach zmyślonych i wydumanych, ale o bliskich rzeczywistości i prawdziwym ludziom, skomplikowanych relacjach między bohaterami.

Bardzo intrygująca książka, z niepowtarzalnym klimatem. Jest tu wszystko, co definiuje dobrą powieść okraszoną nieco mrocznym sosem: trochę kryminału, namiętności, intrygi, strach. Autorka umiejętnie gospodaruje emocjami czytelnika, ani nie wyczerpuje go do reszty, ani nie nudzi, anie nie rozmywa emocji. Co ważne, powieść nie traktuje o rzeczach zmyślonych i wydumanych, ale...

Ta książka jest po prostu niepowtarzalna. Na szczęście, wbrew zapowiedzi na okładce, nie skończyło się bynajmniej na wskrzeszaniu zakurzonego gatunku w sosie fantastycznym. Mamy tu jedyny w swoim rodzaju klimat mało znanej części Hiszpanii, ożywające legendy celtyckie, wielkie namiętności skrywane pod maską oświeceniowego chłodu, ludzi-monstra i ludzi-anioły, ale o nieco dziwnej moralności. Nic nie jest tu takie, jak się wydaje na początku. Ani grama kiczu, sto procent wciągającej lektury.

Ta książka jest po prostu niepowtarzalna. Na szczęście, wbrew zapowiedzi na okładce, nie skończyło się bynajmniej na wskrzeszaniu zakurzonego gatunku w sosie fantastycznym. Mamy tu jedyny w swoim rodzaju klimat mało znanej części Hiszpanii, ożywające legendy celtyckie, wielkie namiętności skrywane pod maską oświeceniowego chłodu, ludzi-monstra i ludzi-anioły, ale o nieco...

Bardzo dobra biografia, pozwala inaczej spojrzeć na Tolkiena, zobaczyć go od tej ludzkiej, prawdziwej, niefantastycznej strony. Dzięki wnikliwym obserwacjom autora gigant staje się nam bliższy, możemy zrozumieć, jakimi ścieżkami chadzał jego twórczy umysł.

Bardzo dobra biografia, pozwala inaczej spojrzeć na Tolkiena, zobaczyć go od tej ludzkiej, prawdziwej, niefantastycznej strony. Dzięki wnikliwym obserwacjom autora gigant staje się nam bliższy, możemy zrozumieć, jakimi ścieżkami chadzał jego twórczy umysł.

Ulubiona książka mojego dzieciństwa. Ciepła i ludzka, kochana po prostu.

Ulubiona książka mojego dzieciństwa. Ciepła i ludzka, kochana po prostu.

Moja ukochana książka. Pozostaje w pamięci na zawsze, podobnie jak jej bohaterowie. Ta powieść otwiera oczy, uwrażliwia, zachęca nie tylko do lektury poezji, ale też do zastanowienia się nad wartością i trwałością relacji międzyludzkich.

Moja ukochana książka. Pozostaje w pamięci na zawsze, podobnie jak jej bohaterowie. Ta powieść otwiera oczy, uwrażliwia, zachęca nie tylko do lektury poezji, ale też do zastanowienia się nad wartością i trwałością relacji międzyludzkich.

Ciekawa książka, sprawnie połączone i posplatane wątki, jak na porządny kryminał przystało.

Ciekawa książka, sprawnie połączone i posplatane wątki, jak na porządny kryminał przystało.

Dość ciekawa książka, choć nie zachwycająca. Pomysł z runą świetny, szkoda tylko, że w tle przewija się wątek tabloidowo-serialowy, to trochę psuje klimat książki. Język jak język - typowy dla tego rodzaju powieści.

Dość ciekawa książka, choć nie zachwycająca. Pomysł z runą świetny, szkoda tylko, że w tle przewija się wątek tabloidowo-serialowy, to trochę psuje klimat książki. Język jak język - typowy dla tego rodzaju powieści.