Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając "Autostopem przez galaktykę" miałam wrażenie, że nic do końca się ze sobą nie zgadza, a w książce znajduję się mnóstwo delikatnie naruszonych wątków, które potencjalnie mają tworzyć całość. Był to trochę "misz-masz", ale
książka nie była znowu taką złą lekturą, a momentami można się było nawet uśmiechnąć do siebie myśląc o jej absurdalności. Osobiście poleciłabym ją młodszym czytelnikom, których przygody Arthura rozbawią zapewne bardziej, niż mnie.

Czytając "Autostopem przez galaktykę" miałam wrażenie, że nic do końca się ze sobą nie zgadza, a w książce znajduję się mnóstwo delikatnie naruszonych wątków, które potencjalnie mają tworzyć całość. Był to trochę "misz-masz", ale
książka nie była znowu taką złą lekturą, a momentami można się było nawet uśmiechnąć do siebie myśląc o jej absurdalności. Osobiście poleciłabym...

Sama w sobie książka nie była zła, jednak nie jest ona w moim guście. "Dziewczyna z sąsiedztwa" jest lekturą przede wszystkim bardzo ciężką i o trudnej tematyce znęcania się i bycia współwinnym.
Odkrywając okrutną prawdę związaną z nową rodziną Meg przez cały czas zastanawiamy się jak do tego doszło? Dlaczego nikt nie zareagował wcześniej i nie pomógł dziewczynce, która przecież o tę pomoc prosiła?
Aż ciężko uwierzyć, że nikt spośród tylu osób nie zauważył na czas tego, co działo się w domu na pozór wspaniałej Ruth.
"Dziewczyna z sąsiedztwa" sprawia, że z jednej strony zaczynamy wątpić w ludzi, z drugiej zaś odnajdujemy w nich prawdziwe człowieczeństwo na przykładzie miłości i dobroci Meg, Susan i po części również Davida.

Sama w sobie książka nie była zła, jednak nie jest ona w moim guście. "Dziewczyna z sąsiedztwa" jest lekturą przede wszystkim bardzo ciężką i o trudnej tematyce znęcania się i bycia współwinnym.
Odkrywając okrutną prawdę związaną z nową rodziną Meg przez cały czas zastanawiamy się jak do tego doszło? Dlaczego nikt nie zareagował wcześniej i nie pomógł dziewczynce, która...

"Starcie królów" przeczytałam już tak "naprawdę". Mimo, iż objętościowo książka była obszerna czas z nią spędzony minął równie szybko jak słuchowisko "Gry o tron".
W drugiej części pojawia się dodatkowa narracja Davosa, co jest zrozumiałe, ponieważ Stannis wkracza do gry i ktoś musi przybliżyć nam jego poczynania.
Opisane tu wydarzenia nabierają tempa, a do zmagań królów dołączają magiczne i zapomniane moce, które rosną w siłę wraz ze smokami Daenerys.
Po tej części już całkowicie zatopiłam się w świecie, w którym coraz szybciej nadchodzi zima.

"Starcie królów" przeczytałam już tak "naprawdę". Mimo, iż objętościowo książka była obszerna czas z nią spędzony minął równie szybko jak słuchowisko "Gry o tron".
W drugiej części pojawia się dodatkowa narracja Davosa, co jest zrozumiałe, ponieważ Stannis wkracza do gry i ktoś musi przybliżyć nam jego poczynania.
Opisane tu wydarzenia nabierają tempa, a do zmagań królów...