Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli Skandynawia wydaje nam się rajem na ziemi, pięknymi krajobrazami, wsiami i miastami wypelnionymi miłymi, spokojnymi ludźmi, to po przeczytaniu 'Ciemnych Sekretów' już taka nie będzie. Czy to klimat, czy to wychowanie i samo społeczeństwo powoduje, że ukrywamy tą naszą ciemną stronę, a ukrywając podświadomie ją wzmacniamy i pozwalamy, aby była coraz silniejsza.... Aż kiedyś nie da się już jej opanować i co wtedy potrafimy zrobić aby zachować status quo. Kryminał ale i ciekawe spojrzenie na psychikę.

Jeśli Skandynawia wydaje nam się rajem na ziemi, pięknymi krajobrazami, wsiami i miastami wypelnionymi miłymi, spokojnymi ludźmi, to po przeczytaniu 'Ciemnych Sekretów' już taka nie będzie. Czy to klimat, czy to wychowanie i samo społeczeństwo powoduje, że ukrywamy tą naszą ciemną stronę, a ukrywając podświadomie ją wzmacniamy i pozwalamy, aby była coraz silniejsza.... Aż...

Oj słabiutko..... Pierwsza cześć jeszcze powiedziałbym, że dobra, druga niestety już słabsza. Sama fabuła i pomysł na cykl dla mnie do przyjęcia, natomiast - chroń nas Panie przed takimi kobietami jak główna bohaterka....

Oj słabiutko..... Pierwsza cześć jeszcze powiedziałbym, że dobra, druga niestety już słabsza. Sama fabuła i pomysł na cykl dla mnie do przyjęcia, natomiast - chroń nas Panie przed takimi kobietami jak główna bohaterka....

Odcinam co najmniej jedną gwiazdkę za pesymizm tych minipowieści - strasznie dołujące...
A jednocześnie dobrze napisane, oddają doskonale beznadzieję i bezsens walki w Wielkiej Wojnie. Przychylam się do poprzedniej opinii, że "Chwała Ogrodów" jest najsłabsze w całym zbiorze.

Odcinam co najmniej jedną gwiazdkę za pesymizm tych minipowieści - strasznie dołujące...
A jednocześnie dobrze napisane, oddają doskonale beznadzieję i bezsens walki w Wielkiej Wojnie. Przychylam się do poprzedniej opinii, że "Chwała Ogrodów" jest najsłabsze w całym zbiorze.

Profesora Ybla polubiłem i dla mnie to jego osoba jest plusem tej książki. Jest postacią charakterystyczną i wyróżniającą się w gronie bohaterów polskich kryminałów.
Sama intryga i akcja powieści nie wciągneła mnie - oj takie tam czytadło. Pomysł możę i ciekawy, ale wykonanie mogłobyć lepsze.

Profesora Ybla polubiłem i dla mnie to jego osoba jest plusem tej książki. Jest postacią charakterystyczną i wyróżniającą się w gronie bohaterów polskich kryminałów.
Sama intryga i akcja powieści nie wciągneła mnie - oj takie tam czytadło. Pomysł możę i ciekawy, ale wykonanie mogłobyć lepsze.

Super - kolejny cykl, do którego będę wracał. Ciekawa i nietuzinkowa postać komisarza Nemhausera, sprawnie poprowadzona kryminalna zagadka, doskonale zbudowane tło powieści, szczypta humoru. Polecam.

Super - kolejny cykl, do którego będę wracał. Ciekawa i nietuzinkowa postać komisarza Nemhausera, sprawnie poprowadzona kryminalna zagadka, doskonale zbudowane tło powieści, szczypta humoru. Polecam.

Ostatnie spotkanie ze światem i bohaterami Sekielskiego nie zawodzi - wartka akcja, umięjętnie budowane napięcie, zaskakujące zmiany akcji. Ale po lekturze zostaje pewien niepokój - wszystko okazuje się sterowane, nie ma nieskorumpowanego polityka, chęć władzy kieruje wszystkimi, a wielki brat i tak wpływa na nasz kraj. Czy to jest political-ficion czy nasza rzeczywistość....

Ostatnie spotkanie ze światem i bohaterami Sekielskiego nie zawodzi - wartka akcja, umięjętnie budowane napięcie, zaskakujące zmiany akcji. Ale po lekturze zostaje pewien niepokój - wszystko okazuje się sterowane, nie ma nieskorumpowanego polityka, chęć władzy kieruje wszystkimi, a wielki brat i tak wpływa na nasz kraj. Czy to jest political-ficion czy nasza rzeczywistość....

Jak się powiedziało a,b i c to trzeba i d. 3 tomy cyklu w ciagu kilku dni. Dawno fantastyczny cykl nie wciągnął mnie tak bardzo.
A teraz pozostaje oczekiwanie, co dalej...

Jak się powiedziało a,b i c to trzeba i d. 3 tomy cyklu w ciagu kilku dni. Dawno fantastyczny cykl nie wciągnął mnie tak bardzo.
A teraz pozostaje oczekiwanie, co dalej...

Po dwóch tomach opowiadań chce się więcej i 'Niebo ze Stali' to daje. Genialna, wciągająca od pierwszych rozdziałów, chce się czytać i czytać, więcej i więcej... Urzekający świat.

Po dwóch tomach opowiadań chce się więcej i 'Niebo ze Stali' to daje. Genialna, wciągająca od pierwszych rozdziałów, chce się czytać i czytać, więcej i więcej... Urzekający świat.

Po pierwszym tomie, wsiakłem w drugi praktycznie bez przerwy... Dawno żaden z fantastycznych światów tak mnie nie wciągnał.

Po pierwszym tomie, wsiakłem w drugi praktycznie bez przerwy... Dawno żaden z fantastycznych światów tak mnie nie wciągnał.

Oj jak tą książkę się dobrze czyta..... Wsiąkłem i ledwo ją skończyłem zabrałem się za kolejną z cyklu.

Oj jak tą książkę się dobrze czyta..... Wsiąkłem i ledwo ją skończyłem zabrałem się za kolejną z cyklu.

Nie spodziewałem się tylu wrażeń. Rewelacja. Powrót do starego dobrego klimatu S-F.

Nie spodziewałem się tylu wrażeń. Rewelacja. Powrót do starego dobrego klimatu S-F.

Drugie moje spotkanie z Jo Nesbo i pierwsza cześć cyklu o Harrym. Nie najgorzej, aczkolwiek "Syn" ustawił moje oczekiwania wysoko. Akcja rozkręca się powoli, ale końcowe rozdziały kompensują wszystko. Po lekturze skandynawskich kryminałów, zastanawiam się, co jest u nich takiego, że potrafią tak pokazać, tę mroczną część każdego z nas. Niestety wsiąkłem i bedę czytał Jo Nesbo dalej....

Drugie moje spotkanie z Jo Nesbo i pierwsza cześć cyklu o Harrym. Nie najgorzej, aczkolwiek "Syn" ustawił moje oczekiwania wysoko. Akcja rozkręca się powoli, ale końcowe rozdziały kompensują wszystko. Po lekturze skandynawskich kryminałów, zastanawiam się, co jest u nich takiego, że potrafią tak pokazać, tę mroczną część każdego z nas. Niestety wsiąkłem i bedę czytał Jo...

Niektóre z opowiadań czytałem już wcześniej, "Klatka..." jest wręcz opowiadaniem obowiązkowym dla miłośników polskiej fantastyki, ale teraz po raz pierwszy przeczytałem je w całości. Różny jest ich poziom, ale jak dla mnie waha się od wybitnych do dobrych :-) Lata 90-te, kiedy powstawały opowiadania to nowa fala w rodzimej fantastyce, zachwyt nad wolnością i jej możliwościami, widać to także w opowiadaniach Zimniaka. Enkela można lubić lub nie (czytelniczki chyba niekoniecznie go lubią ;-) ), ale na pewno zapisał się do panteonu bohaterów tak jak Wiedźmin czy Ksin.

Niektóre z opowiadań czytałem już wcześniej, "Klatka..." jest wręcz opowiadaniem obowiązkowym dla miłośników polskiej fantastyki, ale teraz po raz pierwszy przeczytałem je w całości. Różny jest ich poziom, ale jak dla mnie waha się od wybitnych do dobrych :-) Lata 90-te, kiedy powstawały opowiadania to nowa fala w rodzimej fantastyce, zachwyt nad wolnością i jej...

Oj słabiutko... Kołodziejczaka czytałem do tej pory i cenie za Dominium Solarne. Zachęcony zaczałem czytać Krew i Kamień. Świat jest oryginalny, ciekawe są zasady magii, odmienne niż w innych pozycjach z gatunku, ale jezyk powieści, prowadzenie akcji sprawiają, że książkę czytałem powoli, nie wciągneła mnie i chyba dokończyłem zgodnie z zasadą, że każdej książce nawet słabej trzeba dać szansę :-) Autor jest bardzo dobry w kreacji odmiennych światów, ale przyznaje że lepiej byłoby aby pozostał przy S-F......

Oj słabiutko... Kołodziejczaka czytałem do tej pory i cenie za Dominium Solarne. Zachęcony zaczałem czytać Krew i Kamień. Świat jest oryginalny, ciekawe są zasady magii, odmienne niż w innych pozycjach z gatunku, ale jezyk powieści, prowadzenie akcji sprawiają, że książkę czytałem powoli, nie wciągneła mnie i chyba dokończyłem zgodnie z zasadą, że każdej książce nawet...

Ksina czytałem dawno temu i chęcią chciałem się zapoznać z początkiem sagi, tym bardziej, że podobają mi się światy kreowane przez Lewandowskiego i nie bez znaczenia przy czytaniu jego ksiązek jest poczucie humoru autora :-)

A więc zostałem zaskoczony i to zaskoczony pozytywnie - dynamiczna akcja, wielowątkowa narracja, spójna wizja świata. Niepodobał mi się natomiast wątek związany z pierwszą miłości kotołaka, aczkolwiek ma znaczenie dla akcji i przyszłości bohatera, może dlatego że nastawiłem się na mordobicia, a nie na romantyczne przygody Ksina.... :-)

Polecam książkę, tym którzy Ksina nie znają - bo to jedna z kilku postaci, która dla polskiej fantastyki jest znacząca.

Ksina czytałem dawno temu i chęcią chciałem się zapoznać z początkiem sagi, tym bardziej, że podobają mi się światy kreowane przez Lewandowskiego i nie bez znaczenia przy czytaniu jego ksiązek jest poczucie humoru autora :-)

A więc zostałem zaskoczony i to zaskoczony pozytywnie - dynamiczna akcja, wielowątkowa narracja, spójna wizja świata. Niepodobał mi się natomiast...

Lekko, przyjemnie, na luzie, do pośmiania.... Nie oczekiwałem nic więcej, więc się nie zawiodłem. Polecam w celach rozrywkowych i rzeczywiście uważajcie - czytanie w miejscach publicznych może powodować niekontrolowane wybuchy śmiechu, chichotanie i podejrzliwe spojrzenia otoczenia....

Lekko, przyjemnie, na luzie, do pośmiania.... Nie oczekiwałem nic więcej, więc się nie zawiodłem. Polecam w celach rozrywkowych i rzeczywiście uważajcie - czytanie w miejscach publicznych może powodować niekontrolowane wybuchy śmiechu, chichotanie i podejrzliwe spojrzenia otoczenia....

Koncepcja 'Długiej Ziemi', a teraz i 'Długiego Marsa' zainteresowała mnie i wciągnęła do czytania. Pierwsza część to efekt ‘Wow’ – coś nowego, mnogość światów, wręcz powódź nowych pomysłów na ich kreacje, bohaterowie, którym kibicujemy, czytanie jej było prawdziwą zabawą. Druga cześć niestety zwolniła tempo, wyglądała tak jakby autorzy chcieli dopowiedzieć to co nie zmieściło się w pierwszym tomie, a tytułowej ‘Wojny’ było jak na lekarstwo….. Natomiast ‘Długi Mars’ to powrót do poziomu pierwszej części, znów mamy kreacje nowych światów, o wiele więcej jest też nowych ras inteligentnych, pojawiają się nowe pytania i wątki co dalej. Cykl jest zapowiedziamy na 5 książek, tom 4 wychodzi w czerwcu tego roku, zoibacyzmy czy pojawią się odpowiedzi, czy sytuacja jeszcze bardziej się zagmatwa... Ale cykl ten to oprócz ‘science’ jeszcze i ‘social fiction’ – czy ‘inność’ zawsze jest powodem strachu, czy nowe pokolenia ludzie, którzy chociażby z powodu ewolucji czy to naturalnej, czy wspomaganej, będą mądrzejsi, sprawniejsi będą traktować pozostałych jak ‘tępaków’??? Zobaczymy.... A swoją drogą, mógłby ktoś wymyślić taki 'kroker' chętnie bym pouprawiał ziemię w Polsce Zachodniej 5....

Koncepcja 'Długiej Ziemi', a teraz i 'Długiego Marsa' zainteresowała mnie i wciągnęła do czytania. Pierwsza część to efekt ‘Wow’ – coś nowego, mnogość światów, wręcz powódź nowych pomysłów na ich kreacje, bohaterowie, którym kibicujemy, czytanie jej było prawdziwą zabawą. Druga cześć niestety zwolniła tempo, wyglądała tak jakby autorzy chcieli dopowiedzieć to co nie...

I kolejny tom skończony. Po tomie 3, który nieco mnie zawiódł i dostał 6/10 w mojej ocenie, wiele się spodziewałem po tomie 4. I niestety zaczynając czytanie, miałem wrażenie, że niestety zostanę rozczarowany. Tak jak wiele osób przede mną zauważyło, 'znowu to samo' i zupełnie się z tym zgadzam, mamy powtórkę z rozrywki. Na szczęście akcja się rozkręca gdzieś w połowie książki i my maniacy czytania, mamy nowych bohaterów, nowe światy, zwroty akcji.
Chociaż jest jedno ale, autor namnożył wątków, dodał jeszcze nowe postacie, wydaje mi się też, że tytułowy pomnik gdzieś umyka i traci na znaczeniu, więc jak autor zamierza to wszystko zamknąć w piątym tomie….. Czyżby jednak na piątym się nie skończy???
Cóż po takim ‘potraktowaniu’ w tomie czwartym, jedni tomu piątego już nie przeczytają, drudzy będą na niego czekać. Zaliczam się do drugiej grupy…..

I kolejny tom skończony. Po tomie 3, który nieco mnie zawiódł i dostał 6/10 w mojej ocenie, wiele się spodziewałem po tomie 4. I niestety zaczynając czytanie, miałem wrażenie, że niestety zostanę rozczarowany. Tak jak wiele osób przede mną zauważyło, 'znowu to samo' i zupełnie się z tym zgadzam, mamy powtórkę z rozrywki. Na szczęście akcja się rozkręca gdzieś w połowie...

Nie spodziewałem się wiele po tej książce, z racji bowiem lokalnego patriotyzmu, zaczytuje się w rodzimych autorach kryminałów. Przyznaje jednak, że Skandynawowie mają to coś, co pozwala im napisać książkę z ciekawą intrygą, zaskakującymi zwrotami akcji, a jednocześnie, w której można prawie że poczuć tą ciemną stronę naszej duszy...

Do czego prowadzi nas chęć zemsty, jak tworzymy sobie obraz świata, jak widzimy i idealizujemy swoich rodziców to stanowi tło i wartość tej książki, dodajmy do tego bohaterów, z którymi mimo że czynią zło (chociaż zło, w tej książce to pojęcie względne….), to kibicujemy ich poczynaniom i mamy efekt – bardzo dobrą książkę.

Nie spodziewałem się wiele po tej książce, z racji bowiem lokalnego patriotyzmu, zaczytuje się w rodzimych autorach kryminałów. Przyznaje jednak, że Skandynawowie mają to coś, co pozwala im napisać książkę z ciekawą intrygą, zaskakującymi zwrotami akcji, a jednocześnie, w której można prawie że poczuć tą ciemną stronę naszej duszy...

Do czego prowadzi nas chęć zemsty, jak...

Pierwsze moje spotkanie z twórczością Miłoszewskiego i spotkanie bardzo miłe i zachęcające do innych utworów autora. Ciekawy pomysł (aż zaczałem się zastanawiać, czy opisana historia z lat II wojny, nie byłaby możliwa...), wartka akcja, wyraziści bohaterowie. Książka według mnie to gotowy materiał na scenariusz - aż chciałoby się zobczyć film na podstawie Bezcennego(Amerykanie nakręcili ostatnio film o ich "poszukiwaczach skarbów" z okresu II wojny)....
Polecam.

Pierwsze moje spotkanie z twórczością Miłoszewskiego i spotkanie bardzo miłe i zachęcające do innych utworów autora. Ciekawy pomysł (aż zaczałem się zastanawiać, czy opisana historia z lat II wojny, nie byłaby możliwa...), wartka akcja, wyraziści bohaterowie. Książka według mnie to gotowy materiał na scenariusz - aż chciałoby się zobczyć film na podstawie...