Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Żarna Niebios Mai Lidii Kossakowskiej to zbiór dziesięciu opowiadań wchodzący w skład cyklu Zastępy Anielskie. Pod względem wydarzeń zawartych w opowiadaniach jest to pierwszy tom cyklu, doskonale wprowadzający w świat przedstawiony i mechanizmy nim rządzące. A jest to świat co najmniej zaskakujący. Odnajdziemy tu paktujące ze sobą anioły i demony, których wspólną cechą jest to, że w całym swoim pięknie i majestacie są zwyczajnie ludzcy. Piją, ćpają, odwiedzają burdele i kasyna, spotkamy wysoko postawione anioły, których pycha i chciwość przekracza granice, a sam Bóg niespodziewanie znika. Całość można przypisać do gatunku angel fantasy.
Edytorsko: Wydanie jest bardzo ładne, a grafika na okładce autorstwa Piotra Cieślińskiego zachwycająca. Na pochwałę zasługuje również Grzegorz Krysiński za ilustracje wewnętrzne, od których nie można oderwać wzroku. Jedyne do czego można by się przyczepić to drobne literówki, czy dosłownie 2-3 zdania, w których (przynajmniej mi) trudno było doszukać się sensu.
Nieedytorsko: Myślę, że jest to dobra książka (a także cały cykl) dla osób, które chciałyby zacząć swoją przygodę z angel fantasy.

Książka Żarna Niebios Mai Lidii Kossakowskiej to zbiór dziesięciu opowiadań wchodzący w skład cyklu Zastępy Anielskie. Pod względem wydarzeń zawartych w opowiadaniach jest to pierwszy tom cyklu, doskonale wprowadzający w świat przedstawiony i mechanizmy nim rządzące. A jest to świat co najmniej zaskakujący. Odnajdziemy tu paktujące ze sobą anioły i demony, których wspólną...

Pamiętnik pani Hanki Tadeusza Dołęgi-Mostowicza jest to powieść (czy też beletrystyka detektywistyczna), wydana w 1939 roku, w przededniu II Wojny Światowej. Książka napisana jest w konwencji publikacji rzekomo cudzego tekstu (pamiętnika tytułowej pani Hanki) z własnymi komentarzami samego autora – wchodzącego tutaj w rolę wiernego przyjaciela głównej bohaterki, zawsze służącego dobrą radą. Ową główną bohaterką jest dwudziestoparoletnia, piękna acz dość naiwna, często niezdająca sobie sprawy z przemian jakie następują, a które mają ogromy wpływ nie tylko na jej życie i otoczenie, ale również na sprawy kraju i całej Europy (fabuła rozgrywa się przecież rok przed wybuchem II Wojny Światowej), pani Hanka Renowicka, przedstawicielka wyższych sfer przedwojennej Warszawy i żona polskiego dyplomaty – Jacka Renowickiego. Za sprawą wpisów w jej pamiętniku obserwujemy przeprowadzane przez nią śledztwo, do którego impulsem było przeczytanie prywatnej korespondencji męża, przyglądamy się jak mimowolnie wplątuje się w afery szpiegowskie oraz poznajemy, przedstawiony z humorem, wdziękiem, a przede wszystkim dystansem, obraz przedwojennej Warszawy i całej ówczesnej śmietanki towarzyskiej.
Edytorsko – w wydaniu, które czytałam znalazło się mnóstwo literówek i „zjedzonych” literek.
Nieedytorsko – dawno mnie tak książka nie wciągnęła :D Przeczytane w 3 dni ^^

Pamiętnik pani Hanki Tadeusza Dołęgi-Mostowicza jest to powieść (czy też beletrystyka detektywistyczna), wydana w 1939 roku, w przededniu II Wojny Światowej. Książka napisana jest w konwencji publikacji rzekomo cudzego tekstu (pamiętnika tytułowej pani Hanki) z własnymi komentarzami samego autora – wchodzącego tutaj w rolę wiernego przyjaciela głównej bohaterki, zawsze...

Książka Pamiętniki wampira Eddy’ego Kozaka (właśc. Edwarda Kozaka) jest czymś z pogranicza pamiętnika i biografii (czy też autobiografii) Joachima Knychały. Ze słów od wydawcy, umieszczonych na tyle okładki, dowiadujemy się, że autor, przygotowując reportaż telewizyjny, przeprowadził szereg rozmów z Joachimem, stając się prawie spowiednikiem mordercy oraz redaktorem jego wspomnień pisanych w więzieniu – to one są główną częścią tej książki. Dodatkowo zostały poszerzone o zbeletryzowane opisy przeżyć zabójcy, wypowiedzi milicjantów, a także opinie specjalistów z dziedziny seksuologii, psychologii, socjologii i antropologii kulturowej.

Joachim Knychała był seryjnym mordercą, przez media często nazywanym Wampirem z Bytomia czy też Frankensteinem, który atakował kobiety w latach 1974–1982 na terenie Śląska, pięć z nich zabił. Był drugim, po Zdzisławie Marchwickim, „wampirem” działającym na tym terenie. Za swoje czyny został skazany na śmierć. Wyznał, że chodził na procesy Marchwickiego i to one zainspirowały go do popełniania morderstw.

Edytorsko: Kolejna książka, której okładka wygląda jak okładka czasopisma. Dodatkowo projekt okładki jest okrutnie chaotyczny - biorąc książkę do ręki, nie wiadomo, na czym skupić wzrok z powodu za dużej liczby wyróżnień. Poza tym w książce, niestety, znalazło się sporo błędów łamania tekstu, jednak książka ma już swoje lata, więc myślę, że można na to nieco przymrużyć oko. Plusem natomiast jest zachowanie stylu mówienia Knychały, dzięki czemu czytelnik ma wrażenie, jakby słuchał jego „spowiedzi”.

Nieedytorsko: Na plus - teść książki jest brutalna i bezpośrednia – lubię takie. Na minus – zdarza jej się odbiegać od tematu opowiadając historię życia jednego z milicjantów zamiast skupić się na Knychale.

Książka Pamiętniki wampira Eddy’ego Kozaka (właśc. Edwarda Kozaka) jest czymś z pogranicza pamiętnika i biografii (czy też autobiografii) Joachima Knychały. Ze słów od wydawcy, umieszczonych na tyle okładki, dowiadujemy się, że autor, przygotowując reportaż telewizyjny, przeprowadził szereg rozmów z Joachimem, stając się prawie spowiednikiem mordercy oraz redaktorem jego...

Wampir z Zagłębia Przemysława Semczuka to reportaż dotyczący sprawy Zdzisława Marchwickiego. Opowiada o przebiegu śledztwa, o wyznaczonej nagrodzie miliona złotych za informacje, które przyczynią się do złapania sprawcy, o procesie sądowym Marchwickiego i wyznaczonej karze śmierci. Najważniejszym pytaniem stawianym przez autora jest to, czy aby na pewno skazano odpowiedniego człowieka i jaką rolę w całej sprawie odegrał Edward Gierek, którego bratanica była jedną z ofiar Wampira z Zagłębia.
Edytorsko: Najbardziej boli spora liczba literówek, choć z tego co wiem to ma być drugie wydanie tej książki, gdzie pewnie je wszystkie poprawią :)
Nieedytorsko: No mnie przekonał, że zawisł nie ten człowiek, który powinien.
Tak ogólnie to polecam :)

Wampir z Zagłębia Przemysława Semczuka to reportaż dotyczący sprawy Zdzisława Marchwickiego. Opowiada o przebiegu śledztwa, o wyznaczonej nagrodzie miliona złotych za informacje, które przyczynią się do złapania sprawcy, o procesie sądowym Marchwickiego i wyznaczonej karze śmierci. Najważniejszym pytaniem stawianym przez autora jest to, czy aby na pewno skazano...

Wampir z Bytowa to fabularyzowany reportaż traktujący o sprawie Leszka Pękalskiego. Głównym pytaniem stawianym przez autora jest: dlaczego Pękalski został skazany tylko za jedno morderstwo, pomimo przyznania się do kilkudziesięciu zbrodni?
Edytorsko: najbardziej boli mnie okładka, która wygląda jak okładka czasopisma, a nie książki, choć na swój sposób jest to urocze. Czyżby wydawca był tutaj nieprzypadkowy? :P Dodatkowo, umieszczenie przedmowy na tej samej kartce, co spisu treści, przez co czytanie zaczynamy od verso i zapisanie jej całego tekstu kursywą – no nie robi się tak :/ Przypominanie tytułu książki na każdej stronie – po co ta nadgorliwość? Wiemy, co czytamy :P Ale żeby nie było samych minusów, to ogromny plus za to, że zdjęcia nie są wciśnięte w środek tekstu (albo zdania ,-,), tylko pomiędzy rozdziałami.
Nieedytorsko: książka na nowo rozbudziła moją rozkminę o tym, na ile etyczne jest pisanie/mówienie, co myślała ofiara chwilę przed śmiercią.
Ale tak ogólnie to polecam 😊

Wampir z Bytowa to fabularyzowany reportaż traktujący o sprawie Leszka Pękalskiego. Głównym pytaniem stawianym przez autora jest: dlaczego Pękalski został skazany tylko za jedno morderstwo, pomimo przyznania się do kilkudziesięciu zbrodni?
Edytorsko: najbardziej boli mnie okładka, która wygląda jak okładka czasopisma, a nie książki, choć na swój sposób jest to urocze....

Świetny przykład nurtu małego realizmu. Autor przenosi nas w świat obskurnych mieszkań, hałaśliwych knajp i brudnych, zimnych dworców. Bohaterami są szarzy mieszkańcy wielkomiejskich obrzeży, często zaglądający do szklanki, żyjący z dnia na dzień, niemający większych nadziei i ambicji. Wszystko to osadzone jest w latach wczesnego PRL–u. Przedstawiona rzeczywistość rządzi się swoimi prawami i obyczajami, często są to prawa siły – brutalne pobicie żony i gwałty nie robią na nikim większego wrażenia, nie ma tu miejsca na prawdziwą miłość czy optymizm, a przyjaźnie przelicza się na zyski. Bohaterowie skupiają pewne cechy charakterystyczne dla całego marginesu społecznego: egoizm, egocentryzm, konformizm, słabość, strach i żądza posiadania. Pisarz ukazuje szarą rzeczywistość pełną brudu i bezprawia. Świat, którym rządzą pijacy, złodzieje, awanturnicy i gwałciciele. Nowakowski portretuje ten świat bardzo realistycznie, jednak bez ocen i moralizowania. Opowiadanie nie ma pointy, wydaje się być nagle urwane, brak końcowej oceny, nauki płynącej z opowiedzianej historii. Zamiast tego taka kompozycja sprawia wrażenie patrzenia na „fotografię” z tamtych, minionych lat.

Świetny przykład nurtu małego realizmu. Autor przenosi nas w świat obskurnych mieszkań, hałaśliwych knajp i brudnych, zimnych dworców. Bohaterami są szarzy mieszkańcy wielkomiejskich obrzeży, często zaglądający do szklanki, żyjący z dnia na dzień, niemający większych nadziei i ambicji. Wszystko to osadzone jest w latach wczesnego PRL–u. Przedstawiona rzeczywistość rządzi...

Chyba najgorzej wydana książka jaką do tej pory widziałam, posiada wszystkie możliwe błędy edytorskie... Gdy pokazałam ją mojemu wykładowcy od Edytorskiego opracowania tekstu - załamał się ;/

Natomiast jeśli chodzi o historię to niestety wcale nie jest lepiej. Żadna, ale to żadna studentka, nawet ta "przeintelektualizowana" nie mówi w taki sposób. Bohaterowie są płascy, ich czyny nie mają żadnej logicznej motywacji.
Książka ma wzywać do tolerancji, ale subkulturę gotycką miesza z błotem. Już nie mówiąc o głównej bohaterce, która sprawia wrażenie dziecka, według którego wszyscy są źli i chcą tylko jednego, a ona jedyna ma zawsze racje. I chyba najgorsze co robi ta książka: niestety wcale nie przedstawia homoseksualistów w dobrym świetle, co gorsza robi to okropnie stereotypowo. Mam wrażenie, że wszyscy, którzy objęli patronat nad tą książką zrobili to tylko dlatego, że w tytule jest "lesbijka", w ogóle nie zaznajamiając się z jej treścią...

Chyba najgorzej wydana książka jaką do tej pory widziałam, posiada wszystkie możliwe błędy edytorskie... Gdy pokazałam ją mojemu wykładowcy od Edytorskiego opracowania tekstu - załamał się ;/

Natomiast jeśli chodzi o historię to niestety wcale nie jest lepiej. Żadna, ale to żadna studentka, nawet ta "przeintelektualizowana" nie mówi w taki sposób. Bohaterowie są płascy,...

Wciąż boleśnie aktualna...

Wciąż boleśnie aktualna...

Dawno mnie tak książka nie wciągnęła ;)

Dawno mnie tak książka nie wciągnęła ;)