Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie tej książki było męczące. Po świetnych książkach rozpoczynających serię, ta jest jakąś kpiną.

Czytanie tej książki było męczące. Po świetnych książkach rozpoczynających serię, ta jest jakąś kpiną.

Spodziewałam się czegoś dużo lepszego.

Spodziewałam się czegoś dużo lepszego.

Mimo wszystko się nią zawiodłam. Odniosłam wrażenie, że Rice odpuściła sobie postać Armanda całkowicie. Opisane zdarzenia (jego dzieciństwo, zwiazek z dwójką śmiertelników) wydały mi się wymyślone naprędce, bez wyrazu. Kreacja postaci Armanda tak dobrze przedstawiana w poprzednich częściach cyklu, moim zdaniem ogromnie ucierpiała w tej książce. Szkoda.

Mimo wszystko się nią zawiodłam. Odniosłam wrażenie, że Rice odpuściła sobie postać Armanda całkowicie. Opisane zdarzenia (jego dzieciństwo, zwiazek z dwójką śmiertelników) wydały mi się wymyślone naprędce, bez wyrazu. Kreacja postaci Armanda tak dobrze przedstawiana w poprzednich częściach cyklu, moim zdaniem ogromnie ucierpiała w tej książce. Szkoda.

Jak na twórczość Kinga, książka była marna. Jedynym jej plusem był przyjemny opis życia w dawniejszych latach (choć i tak ubogi, bo to nie był cel tej książki), można się było wczuć na początku. Potem już tylko książka mi się ciągnęła, czekałam na koniec, który wydał mi się zbyt krótki, wychudzony.

Jak na twórczość Kinga, książka była marna. Jedynym jej plusem był przyjemny opis życia w dawniejszych latach (choć i tak ubogi, bo to nie był cel tej książki), można się było wczuć na początku. Potem już tylko książka mi się ciągnęła, czekałam na koniec, który wydał mi się zbyt krótki, wychudzony.

Czyta się przyjemnie, mimo, że nie przepadam za narracją pierwszoosobową, jednak sama postać Lestata mnie czasem drażni. Mimo to, bardzo mi się podobało ukazanie różnych ludzkich przeżyć oczami wampira, w końcu ktoś pokazał, że dla nich nic nie może się równać ze smakiem i przyjemnoscią picia krwi. Nareszcie jakiś wampir żałował, że został znów śmiertelnikiem (co jak dla mnie jest bardziej realne niż uciecha z tego).

Czyta się przyjemnie, mimo, że nie przepadam za narracją pierwszoosobową, jednak sama postać Lestata mnie czasem drażni. Mimo to, bardzo mi się podobało ukazanie różnych ludzkich przeżyć oczami wampira, w końcu ktoś pokazał, że dla nich nic nie może się równać ze smakiem i przyjemnoscią picia krwi. Nareszcie jakiś wampir żałował, że został znów śmiertelnikiem (co jak dla...

Waham się między słabą, a przeciętną. Rozumiem fenomen tej książki. Jak do czasów Grey'a szersze grono odbiorców nie miało styczności z erotykami (A pewnie tak było, bo nie widziałam żadnego tak rozreklamowanego), to owszem mogła się wydać szokująca, świetna itp. Jednak w porównaniu do innych książek z tego gatunku jest przeciętna, a momentami słaba, banalna, odrzucająco naiwna.

Waham się między słabą, a przeciętną. Rozumiem fenomen tej książki. Jak do czasów Grey'a szersze grono odbiorców nie miało styczności z erotykami (A pewnie tak było, bo nie widziałam żadnego tak rozreklamowanego), to owszem mogła się wydać szokująca, świetna itp. Jednak w porównaniu do innych książek z tego gatunku jest przeciętna, a momentami słaba, banalna, odrzucająco...

Tomy 1-8 'Pamiętnika Księżniczki' (jak i resztę książek Meg Cabot) czytałam będąc w 4-5 klasie podstawówki i wtedy byłam nimi zachwycona. Ocenę Bardzo Dobrą daję właśnie ze względu na odczucia jakie wtedy u mnie wywołała. Nie mam najmniejszego zamiaru oceniać tej książki okiem 19-20 letniej osoby, bo po prostu nie chce sobie psuć dobrych wspomnień po niej, ani zastanawiać się jak bardzo jest banalna i jakie wartości propaguje.

Tomy 1-8 'Pamiętnika Księżniczki' (jak i resztę książek Meg Cabot) czytałam będąc w 4-5 klasie podstawówki i wtedy byłam nimi zachwycona. Ocenę Bardzo Dobrą daję właśnie ze względu na odczucia jakie wtedy u mnie wywołała. Nie mam najmniejszego zamiaru oceniać tej książki okiem 19-20 letniej osoby, bo po prostu nie chce sobie psuć dobrych wspomnień po niej, ani zastanawiać...

Jak na książkę, która jest skierowana do 13-14 latki jest dość przyjemna, ale nic poza tym.

Jak na książkę, która jest skierowana do 13-14 latki jest dość przyjemna, ale nic poza tym.

Czytało mi się ją przyjemnie, ale tylko dla tego, że jestem fanką gry i samej postaci Ezia. Niestety czytając ją powtarza się cała historia jednej z części gry, nic więcej. Zero emocji, czegoś wyjatkowego, co by dało jej szansę być książką wartą polecenia dla kogoś, kto nie zna/nie lubi gry.

Czytało mi się ją przyjemnie, ale tylko dla tego, że jestem fanką gry i samej postaci Ezia. Niestety czytając ją powtarza się cała historia jednej z części gry, nic więcej. Zero emocji, czegoś wyjatkowego, co by dało jej szansę być książką wartą polecenia dla kogoś, kto nie zna/nie lubi gry.

Bardzo fajnie się ją (jak i całą serię) czytało w wieku 12-13 lat. Wydawała się wtedy faktycznie straszna i wciągała bez końca. Do tej pory mam do całej tej serii sentyment.

Bardzo fajnie się ją (jak i całą serię) czytało w wieku 12-13 lat. Wydawała się wtedy faktycznie straszna i wciągała bez końca. Do tej pory mam do całej tej serii sentyment.

Nie jest najgorsza, jeżeli się jej nie porównuje z tworami Jane. Przyjemna, do luźnej lekturki.

Nie jest najgorsza, jeżeli się jej nie porównuje z tworami Jane. Przyjemna, do luźnej lekturki.

Dla fanki Dumy i Uprzedzenia ta ksiązka jest prawie jak zbawienie. Mimo, że okropnie się różni jakością od oryginału (Nawet jej nie próbowałam porównywać do utworu Jane Austen) to jednak bardzo miło mi się wracało do losów Elżbiety i Darcy'ego.

Dla fanki Dumy i Uprzedzenia ta ksiązka jest prawie jak zbawienie. Mimo, że okropnie się różni jakością od oryginału (Nawet jej nie próbowałam porównywać do utworu Jane Austen) to jednak bardzo miło mi się wracało do losów Elżbiety i Darcy'ego.

Nie jest zła dla nastolatki, jednak nie wiem, czy bym po nią sięgnęła teraz jeszcze raz.

Nie jest zła dla nastolatki, jednak nie wiem, czy bym po nią sięgnęła teraz jeszcze raz.

Bardzo mnie rozczarowała, opowiadanie Polidoriego było bardziej ciekawe.

Bardzo mnie rozczarowała, opowiadanie Polidoriego było bardziej ciekawe.