Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziwnie się czuję. Do tej pory wszystko, w czym Till maczał paluchy otrzymywało ode mnie najwyższe oceny.
Tu jednak zaznaczam - ocena jest dla TŁUMACZA, nie dla autora. Ponieważ wydanie szczęśliwie zawiera również teksty oryginalne, pozycja jednak do polecenia. Niemniej jest to wydanie polskie, więc ocena nie może być wyższa.

Dziwnie się czuję. Do tej pory wszystko, w czym Till maczał paluchy otrzymywało ode mnie najwyższe oceny.
Tu jednak zaznaczam - ocena jest dla TŁUMACZA, nie dla autora. Ponieważ wydanie szczęśliwie zawiera również teksty oryginalne, pozycja jednak do polecenia. Niemniej jest to wydanie polskie, więc ocena nie może być wyższa.

Karolina Kułakowska to jedna z tych poetek, których twórczość przesyca ładunek osobistych emocji. Autorka nie komentuje rzeczywistości, jak robiła to Szymborska. Nie bawi się słowem jak Żeleński. Nie tworzy patriotycznych elegii niczym Lechoń. Jej wiersze to intymny świat, wycieczka po rozdrożach myśli, wspomnień i pragnień. Taka forma może sprawiać czytelnikowi nie lada problem z interpretacją. Ale za pomocą kilku słów-kluczy (dla każdego, w tym czy innym wierszu, będą to oczywiście inne słowa) może też być asumptem do podróży wgłąb własnej duszy. Uważam bowiem, że dobre pisanie ma miejsce wtedy, gdy czytelnik w cudzych myślach może odnaleźć siebie. Erotyczne zabarwienie dużej części tekstu sprawia zaś, że z tej podróży wraca się z ciężkim sercem.

Karolina Kułakowska to jedna z tych poetek, których twórczość przesyca ładunek osobistych emocji. Autorka nie komentuje rzeczywistości, jak robiła to Szymborska. Nie bawi się słowem jak Żeleński. Nie tworzy patriotycznych elegii niczym Lechoń. Jej wiersze to intymny świat, wycieczka po rozdrożach myśli, wspomnień i pragnień. Taka forma może sprawiać czytelnikowi nie lada...