Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kompletna i szczegółowa historia Kuby. Bez niepotrzebnych dywagacji i niesprawdzonych informacji. Polecam!

Kompletna i szczegółowa historia Kuby. Bez niepotrzebnych dywagacji i niesprawdzonych informacji. Polecam!

Jedna z niewielu kompletnych biografii Fidela dostępna na polskim rynku, więc zasługuje na uwagę. Czyta się ciekawie, ale... Niestety, autor postanowił przedstawić niekorzystnie Castro i konsekwentnie do tego dąży. W tym celu w książce pełno jest niedopowiedzeń, przeinaczonych faktów a nawet kilka oczywistych kłamstw. Tezy autora nie wytrzymują konfrontacji ze źródłami (nawet tymi zamieszczonymi w książce, np. list młodego Fidela do prezydenta Roosevelta).
Z tych powodów zdecydowanie odradzam - chyba, że ktoś jest zorientowany w temacie i będzie w stanie oddzielić prawdę od pochopnych wniosków autora.

Jedna z niewielu kompletnych biografii Fidela dostępna na polskim rynku, więc zasługuje na uwagę. Czyta się ciekawie, ale... Niestety, autor postanowił przedstawić niekorzystnie Castro i konsekwentnie do tego dąży. W tym celu w książce pełno jest niedopowiedzeń, przeinaczonych faktów a nawet kilka oczywistych kłamstw. Tezy autora nie wytrzymują konfrontacji ze źródłami...

Mocno zdezaktualizowana i z komunistycznym zacięciem.

Mocno zdezaktualizowana i z komunistycznym zacięciem.

Początek chaotyczny, potem dosyć ciekawie. Można się jednak przyczepić do paru wniosków jakie autor przedstawia, nie są to jednak znaczące błędy.
Szkoda także, że po macoszemu potraktowano historię po śmierci JFK. O ile droga do prezydentury Johna jest opisana solidnie, to jednak o Robercie po śmierci brata mamy zaledwie parę ogólnych wzmianek.
EDIT!!!
Po powtórnym przeglądnieciu muszę zmienić opinię. Robienie sensacji to jedna rzecz, ale pisanie bzdur to już niestety inna sprawa. O ile na pierwszy rzut oka wszystko trzyma się kupy, to jeżeli wejdziemy w sprawę głębiej znajdziemy mnóstwo błędów (np. ambasador, który po raz pierwszy obejmuje funkcję dyplomatyczną jest nazywany "doświadczonym" - i to jeden z drobniejszych błędów).

Początek chaotyczny, potem dosyć ciekawie. Można się jednak przyczepić do paru wniosków jakie autor przedstawia, nie są to jednak znaczące błędy.
Szkoda także, że po macoszemu potraktowano historię po śmierci JFK. O ile droga do prezydentury Johna jest opisana solidnie, to jednak o Robercie po śmierci brata mamy zaledwie parę ogólnych wzmianek.
EDIT!!!
Po powtórnym...

Tytuł książki może zmylić. Bardziej jest to historia Kuby ze szczególbym uwzględnieniem okresu rewolucji. Brak też jest jednak szczegółowych informacji militarnych.
Sama książka przypomina bardziej reportaż niż książkę historyczną. Sporo wspomnień autora i wywiadów przez niego przeprowadzonych (co jest na ogromny plus - zostało postawionych wiele odważnych tez, które niestety wymagają weryfikacji, niemniej są bardzo ciekawe).
Największym minusem są cytaty z innych książek, które niestety pojawiaja się w sporej ilości i czasami dominują narrację autora. Tym bardziej szkoda, bo w pozostałych miejscach książka jest napisana wartkim, żywym i interesującym językiem. No i odsyłacze do pozostałych książek Warszewskiego z serii Bellony. Bardziej to przypomina część trylogii niż samodzielną pozycję.
Traktowana jako reportaż historyczny sprawdza się doskonale - nic więcej.

Tytuł książki może zmylić. Bardziej jest to historia Kuby ze szczególbym uwzględnieniem okresu rewolucji. Brak też jest jednak szczegółowych informacji militarnych.
Sama książka przypomina bardziej reportaż niż książkę historyczną. Sporo wspomnień autora i wywiadów przez niego przeprowadzonych (co jest na ogromny plus - zostało postawionych wiele odważnych tez, które...

Bardzo mieszane uczucia. Połowę książki zajmuje opis zmagań na całym froncie wschodnim przed i po bitwie gorlickiej (nie rozumiem po co wdawać się w taką szczegółowość zmagań w Prusach, które miały minimalne znaczenie dla walk w Galicji, jednocześnie nie wspominając ANI SŁOWEM (ledwo sugerując, że coś tam się działo) o operacji łapanowsko-limanowskiej!) co jednak nie powinno być głównym tematem książki.
Sam opis bitwy natomiast dosyć szczegółowy, konkretny, ale bez polotu. Zacięte walki o miasto streszczone w kilku zdaniach. Jedynie bój o wzgórze Pustki ma jakiś koloryt.

Bardzo mieszane uczucia. Połowę książki zajmuje opis zmagań na całym froncie wschodnim przed i po bitwie gorlickiej (nie rozumiem po co wdawać się w taką szczegółowość zmagań w Prusach, które miały minimalne znaczenie dla walk w Galicji, jednocześnie nie wspominając ANI SŁOWEM (ledwo sugerując, że coś tam się działo) o operacji łapanowsko-limanowskiej!) co jednak nie...

Bertrand Russell w swojej książce zajmuje się dwoma konfliktami: Kryzysem Kubańskim i sporem granicznym między Indiami a Chinami. W obu wypadkach przedstawia ich historię ze swojego punktu widzenia, odnosi się wrażenie, że to on jest głównym uczestnikiem tych wydarzeń. Szczególną rolę zajmuje korespondencja jaką Russell prowadzi z przywódcami państw znajdujących się w konflikcie, ale także państwami neutralnymi i sekretarzem ONZ U Thantem.
Z pewnością poglądy Russella na temat kryzysu kubańskiego (nie orientuję się w dyskursie dotyczącym drugiego sporu) różnią się od tych ogólnie przyjętych i chociażby z tego powodu warto do tej pozycji zajrzeć. Trzeba jednak pamiętać, że cała książka jest jedynie opinią Russella, nie przedstawia ona żadnych nowych faktów i z tego powodu chyba większe znaczenia ma dla zainteresowanych postacią tego filozofa niż samymi kryzysami.
Na minus także, iż Russell przedstawia całą sytuację jakby to właśnie jego mediacja i listy przyniosły pokój. Raczej ciężko mi w to uwierzyć...

Bertrand Russell w swojej książce zajmuje się dwoma konfliktami: Kryzysem Kubańskim i sporem granicznym między Indiami a Chinami. W obu wypadkach przedstawia ich historię ze swojego punktu widzenia, odnosi się wrażenie, że to on jest głównym uczestnikiem tych wydarzeń. Szczególną rolę zajmuje korespondencja jaką Russell prowadzi z przywódcami państw znajdujących się w...

Masakrycznie nudne.
Autor na siłę stara się coś udowodnić i dobrać do mózgu Castro przekazując jego (tzn. zdaniem pisarza) sposób myślenia. Dodatkowo brak chronologii (czyżby znów jakaś sztuczka autora?) i dostajemy totalnie pogmatwaną i nudną historię.
Do tego jeszcze beznadziejnie napisaną: zdania na kilka linijek lub akapity na kilka stron są normą. Nikt mi nie powie, że coś takiego czyta się dobrze.
Za dużo chciał, za mało potrafił...

Masakrycznie nudne.
Autor na siłę stara się coś udowodnić i dobrać do mózgu Castro przekazując jego (tzn. zdaniem pisarza) sposób myślenia. Dodatkowo brak chronologii (czyżby znów jakaś sztuczka autora?) i dostajemy totalnie pogmatwaną i nudną historię.
Do tego jeszcze beznadziejnie napisaną: zdania na kilka linijek lub akapity na kilka stron są normą. Nikt mi nie powie, że...

Autor już we wstępie oświadcza, że zamierza chwalić Eisenhowera i udowodnić, iż był on człowiekiem wielkim. Plus za ostrzeżenie przez co można brać poprawkę na to co pisze:)
A pisze dosyć ciekawie i interesująco. Czasami irytuje pobieżność poruszanych tematów (aczkolwiek to można w jakiś sposób usprawiedliwić, gdyż książka ta jest skróconą wersją dwutomowej biografii Ike'a).
Leża za to tłumaczenie. Tłumacze nie mogli się zdecydować na jedną wersją i raz to używali skrótów różnych organizacji w wersji angielskiej innym razem polskiej.

Autor już we wstępie oświadcza, że zamierza chwalić Eisenhowera i udowodnić, iż był on człowiekiem wielkim. Plus za ostrzeżenie przez co można brać poprawkę na to co pisze:)
A pisze dosyć ciekawie i interesująco. Czasami irytuje pobieżność poruszanych tematów (aczkolwiek to można w jakiś sposób usprawiedliwić, gdyż książka ta jest skróconą wersją dwutomowej biografii...

Miejscami ciekawa pozycja poruszająca bardzo wiele aspektów związanych z początkami ruchu turystycznego w polskich górach.
Nużą wyliczenia wydawnictw, odnowionych szlaków itd. Ale nie sposób było tego uniknąć w książce o takiej tematyce. Dodatkowo zajmują one rozsądną ilość stron i bynajmniej nie przytłaczają.
Dopracowania wymagałaby także część o latach po IIWŚ.

Miejscami ciekawa pozycja poruszająca bardzo wiele aspektów związanych z początkami ruchu turystycznego w polskich górach.
Nużą wyliczenia wydawnictw, odnowionych szlaków itd. Ale nie sposób było tego uniknąć w książce o takiej tematyce. Dodatkowo zajmują one rozsądną ilość stron i bynajmniej nie przytłaczają.
Dopracowania wymagałaby także część o latach po IIWŚ.

Mimo wyraźnie lewicowych poglądów autora książka jest lepsza niż się spodziewałem.
Oczywiście należy podchodzić do niej bardzo krytycznie. Irytują też czasami "nowomowowe" wstawki i próby wyolbrzymiania znaczenia roli komunistów (przerwanie narracji na kilka stron by przybliżyć co się działo na zjeździe KC).

Mimo wyraźnie lewicowych poglądów autora książka jest lepsza niż się spodziewałem.
Oczywiście należy podchodzić do niej bardzo krytycznie. Irytują też czasami "nowomowowe" wstawki i próby wyolbrzymiania znaczenia roli komunistów (przerwanie narracji na kilka stron by przybliżyć co się działo na zjeździe KC).

Zastanawiam się dla kogo ta książka jest przeznaczona... Nie dla historyków sztuki, bo większość informacji jest podstawowa i mało szczegółowa (z drugiej strony sporo prostszych pojęć architektonicznych jest niewytłumaczona i trzeba się domyślać z kontekstu). Nie dla historyków, bo posiada spore wstępy kulturalno-historyczne opisujące daną epokę co dla historyka będzie powtórką z liceum jak nie gimnazjum...
W opisie autorka proponuje tę książkę pilotom wycieczek. I tu pewnie zgodziłbym się najprędzej, gdyby nie to, że połowę (jak nie większość) objętości zajmują opisy wybranych zabytków (w znacznej mierze leżące poza Polską), podczas gdy lepiej byłoby skupić się na ogólnej charakterystyce danego stylu...
Dodatkowo na minus mała ilość obrazków, a z tych które są często niewiele da się odczytać.
Z pewnością są lepsze książki z historii architektury...

Zastanawiam się dla kogo ta książka jest przeznaczona... Nie dla historyków sztuki, bo większość informacji jest podstawowa i mało szczegółowa (z drugiej strony sporo prostszych pojęć architektonicznych jest niewytłumaczona i trzeba się domyślać z kontekstu). Nie dla historyków, bo posiada spore wstępy kulturalno-historyczne opisujące daną epokę co dla historyka będzie...

Ponownie Zdzisław Marzec w swojej pracy "epatuje" miłością do komunizmu. Zwolenników Pinocheta nie nazywa inaczej niż "faszyści". Sam opis puczu nazwałbym ciekawym, żywym i interesującym. Należy jednak pamiętać o sympatiach autora i patrzeć na jego relację bardzo krytycznie. Niemniej z pewnością jest to ciekawy opis naocznego świadka wydarzeń.
Większość książki zajmują jednak dywagacje Marca na temat kondycji chilijskiej lewicy itp. Czyta się to bardzo ciężko i, moim zdaniem, jest to nieznośnie nudne.

Ponownie Zdzisław Marzec w swojej pracy "epatuje" miłością do komunizmu. Zwolenników Pinocheta nie nazywa inaczej niż "faszyści". Sam opis puczu nazwałbym ciekawym, żywym i interesującym. Należy jednak pamiętać o sympatiach autora i patrzeć na jego relację bardzo krytycznie. Niemniej z pewnością jest to ciekawy opis naocznego świadka wydarzeń.
Większość książki zajmują...

Co do najważniejszej części - opisu operacji łapanowsko-limanowskiej, nie mam większych zastrzeżeń. Porządny, szczegółowy, ale bardzo dobrze skonstruowany opis bitwy.
Ciekawie jest natomiast przed i po bitwie. Nie potrafię zrozumieć dlaczego autor, choć na początku zaznaczył, iż nie chce skupiać się na dygresjach, uznał, że dla zrozumienia bitwy limanowskiej konieczna jest wiedza o walkach na froncie zachodnim i w Prusach... Sporo jest innych dygresji, porównań, nawiązań literackich i do teoretyków wojny (często powtarzający się Clausewitz), a także rozważania zahaczające o historię alternatywną. Ogólnie jednak czyta się całość bardzo dobrze, dygresje, choć czasami wzbudziły uśmiech na moich ustach - jakimi ścieżkami poszły myśli autora, natomiast zachowują odpowiednie proporcje.
Dodatkowo na pochwałę zasługuje kalendarium IWŚ oraz słowniczek - aczkolwiek nie idealne, lepiej że są niż gdyby ich nie było. Jest także kilka mapek jednak zupełnie nie rozumiem ich sensu. Najbardziej szczegółowa dotyczy bitwy krakowskiej, z kolei te z operacji limanowskiej obrazują cały front wschodni od Prus po Karpaty Wschodnie. Przydałaby się przynajmniej jedna obejmująca bezpośrednie tereny działań...

Co do najważniejszej części - opisu operacji łapanowsko-limanowskiej, nie mam większych zastrzeżeń. Porządny, szczegółowy, ale bardzo dobrze skonstruowany opis bitwy.
Ciekawie jest natomiast przed i po bitwie. Nie potrafię zrozumieć dlaczego autor, choć na początku zaznaczył, iż nie chce skupiać się na dygresjach, uznał, że dla zrozumienia bitwy limanowskiej konieczna jest...