Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kłamca" Jakuba Ćwieka to zbiór opowiadań, luźno i zwięźle połączonych ze sobą. Głównym bohaterem jest tytułowy Kłamca, a dokładniej nie kto inny jak Loki - nordycki bóg kłamstwa, iluzji i ogólnego krętactwa. :) Mimo, że bohaterami są bogowie różnych wierzeń (poza bogami nordyckimi poznamy bogów egipskich, greckich, słowiańskich...a także skrzydlatych przedstawicieli chrześcijańskiej wiary - archanioły, anioły, serafiny, trony itp.) akcja dzieje się w czasach współczesnych. Mało tego, Loki, aby pozostać przy życiu jest na usługach archanioła Michała. Jego zlecenia polegają na tzw. "czarnej robocie" czyli na eliminowaniu niewygodnych zagrożeń oraz rozwiązywaniu sytuacji, których nie są w stanie zrobić anioły same, ponieważ jak się okazuje mają również swoje ograniczenia. Loki, który wydawać by się mogło pogodził się ze swoją rolą (anielskiego chłopca na posyłki), bardzo szybko zacznie w swojej głowie snuć własny plan, który z pewnością nie spodoba się skrzydlatym "przyjaciołom".

Narracja jest lekka, prowadzona z humorem, dialogi są błyskotliwe i cięte, a niektóre zwroty akcji nie do przewidzenia. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Każde opowiadanie stoi na wysokim poziomie. Nie umiem wskazać, które są lepsze, które gorsze...bo się nie da. Wszystkie są na równym poziomie.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Jakub Ćwiek dołączył do grona pisarzy wartych uwagi. Polecam wszystkim, którzy lubią porządnie napisaną fantastykę.

"Kłamca" Jakuba Ćwieka to zbiór opowiadań, luźno i zwięźle połączonych ze sobą. Głównym bohaterem jest tytułowy Kłamca, a dokładniej nie kto inny jak Loki - nordycki bóg kłamstwa, iluzji i ogólnego krętactwa. :) Mimo, że bohaterami są bogowie różnych wierzeń (poza bogami nordyckimi poznamy bogów egipskich, greckich, słowiańskich...a także skrzydlatych przedstawicieli...

Tak, tak i jeszcze raz... TAK!

"Krew elfów" to pierwsza część sagi o wiedźminie, Geralcie z Rivii. Jest to kontynuacja wydarzeń, które miały miejsce podczas ostatniego opowiadania, zawartego w zbiorze pt." Miecz przeznaczenia". Zaskoczyło mnie, na szczęście pozytywnie, że w tej części główne skrzypce odgrywa nie Geralt tylko jego "dziecko Niespodzianka", uczennica, którą chroni jak własną córkę - Ciri. Ponadto, w tej części poznamy stosunki polityczne pomiędzy różnymi królestwami, relacje (często gęsto bardzo chwiejne i pragmatyczne) pomiędzy władcami, ludźmi, elfami, krasnoludami, czarodziejami i innymi przedstawicielami klas społeczno-etnicznych (o ile można to tak nazwać). Podsumować można to w jednym zdaniu - "takie jest życie". Książka skupia się w dużej mierze na "okiełznaniu" Ciri, która jak się okazuje, jest bardzo niebezpieczna, zwłaszcza, kiedy nie ma się nad nią odpowiedniej kontroli. Na szczęście Geralta, pomagają mu w tym jego najwierniejsi przyjaciele, którzy pomimo różnych zadr, zawsze będą stawać murem za sobą.

KLASYKA! Nie można przejść obojętnie do przygód wiedźmina. Ja spróbowałem...i się uzależniłem. :)

Tak, tak i jeszcze raz... TAK!

"Krew elfów" to pierwsza część sagi o wiedźminie, Geralcie z Rivii. Jest to kontynuacja wydarzeń, które miały miejsce podczas ostatniego opowiadania, zawartego w zbiorze pt." Miecz przeznaczenia". Zaskoczyło mnie, na szczęście pozytywnie, że w tej części główne skrzypce odgrywa nie Geralt tylko jego "dziecko Niespodzianka", uczennica, którą...

Coś niesamowitego!

"Miecz przeznaczenia" to drugi zbiór opowiadań Andrzeja Sapkowskiego, który jest de facto drugą częścią cyklu wiedźmińskiego według CHRONOLOGII WEWNĘTRZNEJ. Ten tom opowiadań stanowi wprowadzenie do sagi o Geralcie z Rivii i razem z poprzednim zbiorem opowiadań, "Ostatnim życzeniem", wyjaśnia najważniejsze wydarzenia w życiu głównych bohaterów. Opowiadania te stoją na bardzo wysokim poziomie. Kolejne przygody "Białego Wilka" są arcyciekawe, nie ustępują tym z "Ostatniego życzenia". W tej części będziemy świadkami tego, jak decyzje podjęte w przeszłości będą powracały i pokutowały w przyszłości. Włosy dęba stoją! Po raz kolejny w tym zbiorze jest dosłownie wszystko, co musi mieć w sobie prawdziwa, z krwi i kości twórczość z gatunku fantasy.

Andrzej Sapkowski udowadnia, że jest wybitnym pisarzem. Nie mogę przestać myśleć o tym, jaka przyszłość czeka Geralta i jego najbliższych przyjaciół.

Pozycja OBOWIĄZKOWA!

Coś niesamowitego!

"Miecz przeznaczenia" to drugi zbiór opowiadań Andrzeja Sapkowskiego, który jest de facto drugą częścią cyklu wiedźmińskiego według CHRONOLOGII WEWNĘTRZNEJ. Ten tom opowiadań stanowi wprowadzenie do sagi o Geralcie z Rivii i razem z poprzednim zbiorem opowiadań, "Ostatnim życzeniem", wyjaśnia najważniejsze wydarzenia w życiu głównych bohaterów....

Nie wiem dlaczego, ale zajęło mi sporo czasu, zanim zdecydowałem się na przeczytanie "Wiedźmina" Andrzeja Sapkowskiego. W końcu się odważyłem...i wiecie co? Warto było! :)

"Ostatnie życzenie" to zbiór opowiadań Andrzeja Sapkowskiego stanowiący wstęp do cyklu wiedźmińskiego opowiadającym o przygodach Geralta z Rivii, mutanta-wojownika, który od małego dziecka - sieroty był szkolony do zabijania potworów.

Geralt z Rivii, zwany niekiedy też "Gwynbleidd" czyli "Białym Wilkiem", to ikona polskiej fantastyki. Wiele osób słyszało o wiedźminie Geralcie, nawet jeżeli nie są fanami fantasy to termin ten nie jest im obcy. Do rzeczy. Książka jest NIESAMOWITA. Jest klimat (niesamowicie mroczny, brutalny, bezwzględny, dorosły), jest bogaty świat (elementy kultury słowiańskiej, ciekawe opisy potworów, ekwipunku głównego bohatera, charakterystyczne cechy medieval fantasy), są nietuzinkowi bohaterowie (Jaskier rządzi - życzę każdemu takiego oddanego przyjaciela :)), jest akcja (Sapkowski po mistrzowsku opisuje pojedynki z potworami i ludźmi), jest humor (czarny z elementami cynizmu i sarkazmu również), fantastyczne dialogi pomiędzy bohaterami (cięte riposty na porządku dziennym), nie brakuje również wątków miłosnych...Jest wszystko, co powinien mieć szanujący się utwór fantasy.

Bezzwłocznie sięgam po kolejny tom.

POLECAM!!!

Nie wiem dlaczego, ale zajęło mi sporo czasu, zanim zdecydowałem się na przeczytanie "Wiedźmina" Andrzeja Sapkowskiego. W końcu się odważyłem...i wiecie co? Warto było! :)

"Ostatnie życzenie" to zbiór opowiadań Andrzeja Sapkowskiego stanowiący wstęp do cyklu wiedźmińskiego opowiadającym o przygodach Geralta z Rivii, mutanta-wojownika, który od małego dziecka - sieroty był...

Książka opowiada historię Johna Riccobono, który został jednym z najsłynniejszych gangsterów w historii, królem nocnych klubów Nowego Jorku, tzw. "kokainowym kowbojem", który w latach 80. "zalał" Stany Zjednoczone kolumbijską kokainą Dona Ochoi (ojca chrzestnego kartelu z Medellin), wartą kilkanaście miliardów dolarów.

John Riccobono, później Jon Roberts, nie próbuje przekonywać nas i jednocześnie wmawiać sobie, że w głębi serca jest dobrym człowiekiem i po śmierci trafi do lepszego miejsca. Zdaje sobie sprawę, że odkąd pamięta kierował się złem. Był złym człowiekiem i nic tego nie zmieni, zdawał sobie sprawę ze swoich decyzji i liczył się z nimi. Nie brzydził się zła, ponieważ wolał nim przesiąknąć. Dlaczego? Bo człowiek zły nie ma ograniczeń i posługując się złem może więcej osiągnąć i zbudować niepodważalny autorytet i szacunek.

Roberts miał ciężkie dzieciństwo...a raczej nie miał jego w cale. Od małego szczyla musiał radzić sobie sam. Ojciec całe życie nim pomiatał przez co nigdy go nie kochał tylko szanował.Szanował, bo się go bał. I wtedy zrozumiał, że poprzez bycie złym można czerpać dużą siłę i stać się odpornym na ból, niesprawiedliwość i cały otaczający nas brutalny i bezwzględny świat.

Roberts prowadzi nas za rękę, mówiąc jak kradł, by przeżyć, jak zabijał w Wietnamie, jak stał się właścicielem nocnych klubów w Nowym Jorku, jakie miał powiązania z jedną z najsłynniejszych rodzin mafijnych panujących w Nowym Jorku, jak należy postępować by ludzie Ciebie szanowali, jak dorobił się sławy, szacunku, pieniędzy kosztem czego, następnie jak to wszystko stracił i dlaczego został zmuszony do ucieczki z Nowego Jorku, jak znalazł się w Miami, jak zaczął tam nowe życie, jak udało mu się nawiązać nowe, "ciekawe" znajomości (wiele zawdzięczał temu jak postępował w Nowym Jorku), jak odzyskał prestiż społeczny, jak wyciągał wnioski z popełnionych wcześniej błędów, jak trzymał za kark sędziów, jak robił w balona wydział antynarkotykowy, jak ryzykował, ile razy mógł stracić życie, w którym momencie przestał panować nad sytuacją, jak się doigrał, jak go wyrolowano, jak po raz kolejny wszystko stracił (majątek, rodzinę, przyjaciół), jak skończył......A żyje i ma się całkiem nieźle. :)

Polecam każdemu, kto lubi biografie oraz jest fanem "Ojca chrzestnego", "Chłopców z ferajny", "Dawno temu w Ameryce", "Człowieka z blizną" itp. Książka mnie pochłonęła. Jestem pod wrażeniem, jak taki człowiek po dzień dzisiejszy stąpa po ziemi i ma się całkiem dobrze. Licho złego nie bierze. Nie ukrywam, że parę (nie jest tego za wiele, ale jednak) jego wskazówek można wziąć sobie do serca...No chyba, że taki typ człowieka nas inspiruje to można wchłaniać i łykać jak stary pelikan. :) Książka daje do myślenia. Pokazuje jak wiele przyjemności można czerpać z życia żyjąc bez ograniczeń, które my sobie sami stwarzamy oraz jakie są tego konsekwencje. Mnie zmusiła do refleksji...

P.S. Jon Roberts obala parę rzeczy, które w wyżej wymienionych filmach zostały przedstawione. W końcu pochodził z rodziny, która była współzałożycielem jednej z najpotężniejszych rodzin mafijnych.

Książka opowiada historię Johna Riccobono, który został jednym z najsłynniejszych gangsterów w historii, królem nocnych klubów Nowego Jorku, tzw. "kokainowym kowbojem", który w latach 80. "zalał" Stany Zjednoczone kolumbijską kokainą Dona Ochoi (ojca chrzestnego kartelu z Medellin), wartą kilkanaście miliardów dolarów.

John Riccobono, później Jon Roberts, nie próbuje...

Chris Kyle pisze szczerze o misjach, które przeżył na własnej skórze. Opowiada o osobistych dylematach, ciężkich wyborach i trudach bycia członkiem elitarnego oddziału, które są częścią codzienności każdego SEALsa. Książka pokazuje inne oblicze wojny - możemy oczami "wojownika wyszkolonego do zabijania" po części zrozumieć szalenie skomplikowaną sytuację panującą w Iraku i później w Afganistanie oraz stosunek armii amerykańskiej do własnych żołnierzy (kilka razy Kyle zasugerował, iż "amerykański wywiad to oksymoron").

Autor wielokrotnie opisywał zszarganą psychikę żołnierza elitarnych oddziałów specjalnych, którzy wracali do swoich rodzinnych stron, pozostawiając cząstkę siebie na polu bitwy. Niestety spodziewałem się czegoś więcej po tej książce. Im bliżej końca, tym coraz bardziej zaczęła mnie nużyć. Nie mniej jednak bardzo fajne zostały opisane relacje SEALsów z GROMem (GROM i SEALs bardzo często współpracowali ze sobą oraz integrowali się przy żubrówce, którą notabene uwielbiał Chris Kyle ), dążenie do stania się SEALsem po inwazję na Irak i powroty do domu, które w dużej mierze kończyły się awanturami rodzinnymi. Chris Kyle był bez wątpienia bardzo kontrowersyjną postacią. Niech spoczywa w pokoju.

Polecam książkę przede wszystkim tym, którzy interesują się militariami oraz bronioznawstwem.

Chris Kyle pisze szczerze o misjach, które przeżył na własnej skórze. Opowiada o osobistych dylematach, ciężkich wyborach i trudach bycia członkiem elitarnego oddziału, które są częścią codzienności każdego SEALsa. Książka pokazuje inne oblicze wojny - możemy oczami "wojownika wyszkolonego do zabijania" po części zrozumieć szalenie skomplikowaną sytuację panującą w Iraku i...